Rockpages.gr: Από τη στιγμή που αυτή είναι μια «Ολυμπιακή χρονιά», πιστεύεις ότι οι Magnum έχουν κάτι το «Ολυμπιακό»; width=

Bob Catley: Α, ναι! Πιστεύω ότι οι Magnum έχουν σχέση με τον μαραθώνιο! Πραγματικά είναι εκπληκτικό που είμαστε ακόμα εδώ μετά από τόσα χρόνια. Έχουμε κυκλοφορήσει 16 άλμπουμ και αυτό υποθέτω είναι σαν να τρέχεις στο μαραθώνιο. Πρέπει να ελέγξεις την ενέργειά σου για όλη τη διαδρομή των 26 μιλίων, ή όσο είναι τελοσπάντων.

Rockpages.gr: Ακούγοντας το άλμπουμ, πιστεύω ότι χρειάζεται λίγο χρόνο για να «μεγαλώσει» μέσα σου, όπως άλλωστε όλα τα κλασσικά των Magnum, οπότε αυτό τελικά μάλλον είναι κάτι καλό…

Rockpages.gr: Το πρώτο single από το άλμπουμ είναι το “So Let It Rain”, τι έχεις να πεις για αυτό το τραγούδι;

Rockpages.gr: Θα μπορούσε να είναι και η ιστορία των Magnum αυτή;

Rockpages.gr:  Άλλο ένα κομμάτι που μου αρέσει πολύ τώρα, γιατί ξέρεις ακούγοντας ένα άλμπουμ μπορεί να σου αρέσει στην αρχή ένα κομμάτι και μετά ένα άλλο, είναι το “Shadow Town”. Τι θα μου πεις για αυτό;

Bob Catley: Λοιπόν, νομίζω ότι και μένα αυτή τη στιγμή είναι το αγαπημένο μου τραγούδι… κατεβαίνεις στον κεντρικό δρόμο και βλέπεις όλες αυτές τις επιγραφές και τα ταμπελάκια «Ενοικιάζεται» ή «Πωλείται» στις βιτρίνες των καταστημάτων. Έτσι όπως κινείται ο κόσμος είναι δύσκολο πλέον να αγοράσεις αυτό που θες, εκτός κι αν το βρεις φτηνότερο στο ίντερνετ. Εκεί θα το βρεις πάντα φτηνότερο και πάντα διαθέσιμο. Έτσι, το ίντερνετ είναι κυρίαρχο έτσι δεν είναι; Οπότε, αυτή είναι όλη η ιστορία… η αγορά πεθαίνει, αλλά για αυτό δεν φταίει μόνο το ίντερνετ, αλλά και η οικονομική κρίση. Βέβαια, ένα μαγαζί στο ίντερνετ δεν έχει να πληρώσει νοίκι και ό,τι άλλο πληρώνει ένα κανονικό μαγαζί, έτσι επεκτείνεται όλο και περισσότερο, ενώ ο κόσμος που κερδίζει ολοένα και λιγότερα χρήματα το προτιμά. Έτσι, ο δρόμος με τα μαγαζιά στην πόλη μου, στην πόλη σου, σε κάποια πόλη υποφέρει. Ένα στα δυο μαγαζιά είναι κλειστά. Οι χώροι είναι άδειοι και είναι λυπηρό, είναι σαν μια «Πόλη Φάντασμα» και για αυτό λέει το τραγούδι…

Bob Catley: Είναι, δεν είναι; Τα μαγαζιά χάνουν λεφτά, οι συναυλιακοί χώροι χάνουν λεφτά, πολλές επιχειρήσεις κλείνουν, οι ελεύθεροι επαγγελματίες χάνουν τη δουλειά τους εξαιτίας της κρίσης, οπότε το “Shadow Town” εμπεριέχει όλα αυτά, είναι το σφίξιμο στα δόντια και το «Ω Θεέ μου», η αρχή της οικονομίας, αυτό είναι…

Bob Catley: Δεν συμφωνώ καθόλου με αυτό! Όταν μιλάω με οπαδούς μας, είναι πάντα ενθουσιασμένοι για κάθε καινούριο μας άλμπουμ. Φυσικά, θέλουν να ακούσουν τα παλιά στη συναυλία, όλοι θέλουμε, και είναι τρομερό, γιατί έτσι κι αλλιώς ο κόσμος ανέκαθεν νοιώθει πιο άνετα με τα παλιά, παρά με τα καινούρια…  Αλλά, ας υποθέσουμε ότι σταματάει κανείς να βγάζει καινούρια τραγούδια… αυτό είναι λίγο τρελό, γιατί νομίζω ότι ο κόσμος θέλει να προχωράνε οι μπάντες και να γράφουν νέα τραγούδια, αλλά δεν πρέπει να παίζεις πολλά από αυτά σε μια συναυλία. Οπότε, η πλειοψηφία της συναυλίας πρέπει να αποτελείται από παλιό υλικό, αλλά υπάρχει χώρος και για καινούρια. Πρέπει κανείς να διατηρείται κανείς φρέσκος και δεν πρέπει να επαναλαμβάνεται παίζοντας μόνο τα παλιά. Δεν νομίζω ότι και ο κόσμος θα ήθελε κάτι τέτοιο… Φυσικά, δεν μπορείς να τους ικανοποιήσεις όλους, ή τον εαυτό σου, οπότε εμείς παίζουμε πέντε καινούρια κομμάτια στο show, αλλά συνολικά παίζουμε 18, οπότε τα υπόλοιπα 13 είναι από τα παλιά, για τα οποία όλοι θα χαρούν, ενώ επαναφέρουμε και κάποια που έχουμε να παίξουμε πολύ καιρό. Θα είναι ένα εντελώς ρετρό show εκτός από τα καινούρια μας!


Rockpages.gr: Κάθε φορά που ετοιμάζεστε να γράψετε ένα καινούριο άλμπουμ, πριν καν μπείτε στη διαδικασία να συνθέσετε, ή να ηχογραφήσετε, έχετε άγχος ότι δεν θα πρέπει να απογοητεύσετε τις προσδοκίες των οπαδών σας και ότι θα πρέπει να βγάλετε κάτι αντάξιο του ονόματος των Magnum;

Ο Tony είναι αυτός που γράφει το υλικό και από τη στιγμή που θα κυκλοφορήσουμε ένα άλμπουμ θα κάνουμε άλλη μια περιοδεία και μόλις τελειώσουμε θα ξαναμπούμε στο στούντιο που έχει στο σπίτι του. Εκεί, θα δουλέψουμε πάνω στα επόμενα κομμάτια, οπότε είναι μια συνεχόμενη διαδικασία όπου δεν μπορείς να σηκώσεις το πόδι από το γκάζι. Και τώρα έχουμε ένα καινούριο άλμπουμ, μόλις 18 μήνες μετά το τελευταίο, που είναι πολύ πιο σύντομα από όσο έχουμε συνηθίσει, αλλά έτσι δουλεύουμε τώρα και νομίζω ότι αυτό αρέσει σε όλους και δεν μπορώ να περιμένω μέχρι… το επόμενό μας άλμπουμ!

Bob Catley: Ααα, που να πάρει, αυτό ήταν πριν πολύ καιρό! Ναι, ξεκινήσαμε σε ένα μικρό club σαν house μπάντα Top20 διασκευών παίζοντας σε κόσμο που… χόρευε (ΣΣ πρόκειται κατά πάσα πιθανότητα για το The Rum Runner κλαμπ στο Birmingham, από το οποίο οι Magnum έφυγαν το 1975)! Ακούγεται απαίσιο, αλλά έτσι ξεκινήσαμε! Στη δεκαετία του ’70 έρχονταν πολλοί μουσικοί από μπάντες να μας δουν. Έρχονταν οι Black Sabbath, όταν ακόμα λέγονταν Earth. Ο Tony Iommi, ο Bill Ward, ο Geezer Butler και ο Ozzy έρχονταν να μας δουν, όπως και ο John Bonham των Led Zeppelin και ο Robert Plant πριν ακόμα ονομαστούν έτσι! Οπότε, τότε ξεκινήσαμε και εμείς, όταν ξεκινούσαν όλες αυτές οι μεγάλες μπάντες… τόσο πίσω πάμε! Όταν αυτό το club μας έδιωξε το ’72 (ΣΣ μάλλον το ’75) αποφασίσαμε να γράφουμε τα δικά μας τραγούδια και να κάνουμε τον κόσμο να χορεύει… Χαχαχα! Ήμασταν ένα από τα συγκροτήματα που θα ανέβαινε στη σκηνή για να τζαμάρει και πολλές φορές ανέβαινε μαζί μας ο Ozzy και τραγουδούσε, ή ο John Bonham και έπαιζε τύμπανα και ο Cozy Powell, ήταν φανταστικά! Συνήθιζα να κάθομαι στο μπαρ και να χαζεύω όλο αυτό το πανδαιμόνιο στη σκηνή, είχε πολύ πλάκα! Αυτές ήταν οι πρώτες μέρες των Magnum, μετά φύγαμε και παίζαμε κανονικές συναυλίες από πάνω ως κάτω στη Μεγάλη Βρετανία σαν support. Η πρώτη μας περιοδεία ήταν με τους Judas Priest και αυτό μας πήγε σε ένα άλλο επίπεδο και μας έβγαλε μπροστά σε ένα άλλο κοινό και συνεχίσαμε έτσι. Ανοίξαμε για τους Whitesnake του David Coverdale όταν ξεκίνησαν το 1978, για τους Blue Oyster Cult το 1979, για τους U.F.O. στη Γερμανία το 1979, η πρώτη φορά που παίξαμε εκεί, και κάπως έτσι ξεκινήσαμε να αποκτούμε το δικό μας κοινό αυτά τα χρόνια.

Rockpages.gr: Κατάγεστε από το Brimingham, που είναι επίσης η γενέτειρα των Black Sabbath, των Judas Priest και άλλων συγκροτημάτων που ήταν περισσότερο heavy metal από ότι εσείς. Πως το εξηγείς το ότι εσείς στραφήκατε περισσότερο προς την πιο μελωδική πλευρά του rock;

Rockpages.gr: Σχετικά με την προσωπική σου καριέρα, τώρα που είσαι απασχολημένος με τους Magnum, έχεις χρόνο να ασχοληθείς με το να τραγουδήσεις σε projects, ή να βγάλεις ένα σόλο άλμπουμ;

Rockpages.gr: Τι είναι αυτό που απολαμβάνεις όταν δουλεύεις για κάποιον άλλο, ή κάνεις μια σόλο δουλειά εκτός Magnum;

Bob Catley: Μου αρέσει να τραγουδώ… πάντοτε απολάμβανα να τραγουδάω υλικό από άλλους συνθέτες, περνάω πολύ καλά και ακριβώς αυτό έκανα στη σόλο καριέρα μου. Δούλεψα με νέο κόσμο, απευθύνθηκα σε ένα άλλο κοινό και απέκτησα δικούς μου οπαδούς, τους οπαδούς του Bob Catley, που έρχονται να με δουν στη Νότια Αμερική και σε άλλα μέρη, ενώ προηγουμένως είχα μόνο τους Magnum, οπότε όλα αυτά ήταν μια καινούρια εμπειρία για μένα. Δούλεψα με τον Tobias Sammet στο άλμπουμ των “Avantasia” πριν από δυο χρόνια και πήγαινα σε συναυλίες σε μέρη που δεν είχα ξαναπάει, όπως η Νότια Αμερική, η Ιαπωνία, όπου μπορούσες να αγοράσεις σόλο άλμπουμ του Bob Catley! Χαχαχα! Αλλά, τώρα είμαι εντελώς αφοσιωμένος στους Magnum και αυτό είναι που μου δίνει ικανοποίηση, το να τραγουδάω τα τραγούδια του Tony, θα το κάνω για πάντα, οπότε αυτό είναι που με ευχαριστεί περισσότερο.

 style=