Σε ένα σχεδόν γεμάτο χώρο, με ελάχιστη καθυστέρηση, οι Αθηναίοι Ravencult σήμαναν την έναρξη. Με φόρα από το εξαιρετικό περυσινό τρίτο album τους “Force Of Profanation”, απέδειξαν ότι είναι εδώ και χρόνια ένα από τα καλύτερα εγχώρια συγκροτήματα στον ακραίο ήχο. Χωρίς να χάσουν χρόνο με λόγια προς τον κόσμο, με διακοπές λίγων δευτερολέπτων μεταξύ των κομματιών, έπαιξαν για σχεδόν μία ώρα! Το thrashy black metal τους έκανε αρκετά κεφάλια να κουνηθούν και μερικά στόματα να φωνάξουν ρυθμικά το όνομά τους. Είχαν σαν σύμμαχο και τον καλό μεν, δυνατό δε ήχο. Καλή εμφάνιση και ιδανικό opening πριν τους headliners.
Περίπου μισή ώρα κράτησε η αναμονή, στην οποία είχαν στηθεί και διάφορα banner στη σκηνή, μέχρι να σβήσουν τα φώτα και να ακουστούν οι πρώτες ψαλμωδίες. Το Fuzz είχε γεμίσει. Πάρα πολύ ικανοποιητική η προσέλευση του κόσμου σε ένα ακραίο metal event. Οι μουσικοί βγήκαν στη σκηνή και το ταξίδι στο χρόνο μας πήγε στο 1994. Ντυμένοι φυσικά με μαύρους μανδύες και κουκούλες έκαναν ό,τι έπρεπε ώστε αυτή η συναυλία να βγάλει ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα. Ο ήχος ήταν αρκετά περίεργος και μουντός. Δεν ξέρω αν ήθελαν να το κάνουν έτσι για να μην ακουστεί κάτι γυαλισμένο ώστε να βγει το feeling του album, αλλά τελικά δεν τους δικαίωσε. Οι καπνοί, ο χαμηλός φωτισμός, τα κεριά και οι σκελετοί επί σκηνής ήταν όλα μέρος αυτής της τελετουργίας που είχαν στήσει.
Ο μοναδικός Attila Csihar ήταν εξίσου καθηλωτικός. Θεατρικός, με τα γνωστά του απόκοσμα φωνητικά και τις φιγούρες του, έδινε τη δική του παράσταση. Για το setlist προφανώς δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά πράγματα, αφού αποφάσισαν να μην παίξουν άλλα κομμάτια πέρα από αυτά του “DMDS”. Περεταίρω ανάλυση δε χρειάζεται αυτό το μαύρο διαμάντι, αν και μιλάμε για ένα album το οποίο έχει καθαρή διάρκεια 46 λεπτά. Μαζί με κάποιες μικρές καθυστερήσεις μεταξύ των κομματιών, η εμφάνισή τους δεν κράτησε πάνω από μία ώρα. Καταντήσαμε να βλέπουμε το support συγκρότημα να παίζει παραπάνω (έστω και ελάχιστα) από τους headliners. Απίστευτο κι όμως αληθινό.
Τελικά άξιζε τον κόπο να πάμε σε αυτή τη συναυλία; Οι Mayhem έδωσαν μία καθαρά επαγγελματική εμφάνιση, με σκοπό να τιμήσουν το album που θεμελίωσε όσο ελάχιστα τον black metal ήχο. Η διάρκεια του set τους ήταν απαράδεκτη. Αν έπαιζαν χειρότερα, θα μιλούσαμε για τεράστια αρπαχτή. Τουλάχιστον προσπάθησαν να βγάλουν κάτι αξιοπρεπές. Εμένα πάντως μου άφησε την αίσθηση του ανολοκλήρωτου.
Γιώργος Τερζάκης
Setlist: Funeral Fog, Freezing Moon, Cursed In Eternity, Pagan Fears, Life Eternal, From The Dark Past, Buried By Time And Dust, De Mysteriis Dom Sathanas
{galleryLiveReports/2017/Mayhem}{/gallery}
