Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που απογοητεύτηκα τόσο πολύ από έναν αγαπημένο μου καλλιτέχνη. Για να ακριβολογούμε, περισσότερο στενοχωρήθηκα παρά απογοητεύτηκα ακούγοντας τη νέα δουλειά του Meat Loaf. Γιατί είναι φυσιολογικό πολλές φορές να απογοητευόμαστε από ένα δίσκο αλλά αυτή ήταν σίγουρα η πρώτη φορά που άκουσα έναν τραγουδιστή να ΜΗΝ μπορεί πλέον να τραγουδήσει στο studio! Ναι, και άλλοι τραγουδιστές έχουν χάσει τη φωνή τους και αυτό είναι εμφανές στα live αλλά πάντα κάλυπταν –λίγο ως πολύ- την αδυναμία τους αυτή στο ελεγχόμενο περιβάλλον ενός studio όπου τα πάντα μπορούν να…τροποποιηθούν. Όχι όμως και στην περίπτωση του Meat Loaf!

Και να σκεφτείτε όλα ξεκίνησαν με τους καλύτερους οιωνούς όταν ανακοινώθηκε πριν από μήνες ότι ο Meat Loaf θα κυκλοφορούσε το τελευταίο album της καριέρας του και αυτό θα έφερνε τη σφραγίδα του τεράστιου Jim Steinman. Μιλάμε για το δίδυμο που έχει προσφέρει στη μουσική και στην ευρύτερη pop κουλτούρα τα τρία “Bat Out Of Hell” ενώ ο Steinman –κατά την ταπεινή μου άποψη- είναι ένας από τους πιο σημαντικούς και ρηξικέλευθους συνθέτες/παραγωγούς όλων των εποχών.

Το “Braver Than We Are” είναι η πιο μελανή σελίδα στην ιστορία του Meat Loaf (αλλά και του Steinman). Οι συνθέσεις είναι μετριότατες και αν εξαιρέσεις το εκπληκτικό “Going All The Way Is Just The Start (A Song In 6 Movements)” που έχει όλα εκείνα τα πομπώδη στοιχεία που λατρέψαμε στον Steinman θυμίζοντας το στυλ του “I’d Do Anything For Love” καθώς και το επικό “Souvenirs” όλα τα άλλα χάνονται στη λήθη. Είναι απορίας άξιο πως ο Steinman έγραψε ένα τόσο μέτριο, ασύνδετο και υποτονικό δίσκο. Ακόμη και οι…ανακυκλώσεις των “Loving You’s A Dirty Job” και “More” ωχριούν μπροστά στις πρώτες εκτελέσεις. Επίσης, είναι σχεδόν απίστευτο πως ο Meat Loaf πήρε την απόφαση να τραγουδήσει σε ένα δίσκο γνωρίζοντας πως πλέον δεν μπορεί να τραγουδήσει. Για αυτό άλλωστε έχει φωνάξει πλήθος καλεσμένων (με γυναικεία φωνητικά) για να καλύπτουν τις εμφανείς αδυναμίες του. Ακόμη και η παραγωγή του Paul Crook είναι αδύναμη και δεν συνάδει με την…υπερβολή των Steinman/Meat Loaf όλα αυτά τα χρόνια.

Επαναλαμβάνουμε το δυσάρεστο όσο και λυπηρό είναι το οριστικό τέλος του Meat Loaf. Η μοναδική μου προτροπή είναι να ΜΗΝ ακούσετε το δίσκο και να μείνετε με τις παλιές εικόνες και εντυπώσεις αριστουργημάτων όπως τα “Bat Out Of Hell”, “Dead Ringer” “Welcome To The Neighborhood” κτλ. Κάποτε υπήρξε ένας φανταστικός τραγουδιστής με το περίεργο όνομα Meat Loaf…όχι πια!

Highlight: Γράφοντας αυτές τις γραμμές, ακούω το “Bad For Good”…μαγικές στιγμές που δυστυχώς έχουν παρέλθει για πάντα.