Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Επειδή πολύ λανθασμένη πληροφόρηση έχει πέσει ώστε να δημιουργηθούν εντυπώσεις, οι Memoriam δεν είναι η συνέχεια των Bolt Thrower. Δεν θα μπορούσαν ποτέ να είναι άλλωστε. Ναι, έχουν δύο πρώην μέλη της αγγλικής πυροβολαρχίας, δηλαδή τον Karl Willets στα φωνητικά και τον Andrew Whale στα τύμπανα, ο οποίος ήταν και ο αρχικός τους drummer. Επίσης, δημιουργήθηκαν σαν φόρο τιμής στον Martin “Kiddie” Kearns, δηλαδή τον drummer των Bolt Thrower που έφυγε από τη ζωή το 2015 κάτι το οποίο οδήγησε στη διάλυσή τους. Μέχρι εκεί όμως.
Το line-up συμπληρώνεται από τους Frank Healy στο μπάσο (ex-Benediction, ex-Napalm Death) και Scott Fairfax στις κιθάρες ο οποίο παίζει live για τους Benediction. Λογικό λοιπόν ο ήχος των Memoriam να είναι αρκετά συγγενικός με τα προαναφερθέντα συγκροτήματα αλλά και με την ευρωπαϊκή death metal σκηνή και πιο συγκεκριμένα με την ολλανδική σχολή.
Βέβαια, μια επιφύλαξη την είχα αφού η μπάντα από το 2016 που ιδρύθηκε βγάζει ήδη το τρίτο της full-length, με τα δύο προηγούμενα “For The Fallen” και “The Silent Vigil” να βγαίνουν το 2017 και 2018 αντίστοιχα. Συνήθως τέτοιες κινήσεις μπορεί να έχουν σαν αποτέλεσμα έκπτωση στην ποιότητα, αλλά ευτυχώς εδώ δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο. Τα κομμάτια κινούνται σχεδόν αποκλειστικά σε mid-tempo ταχύτητες, τα riffs είναι πιστά στην old-school death metal παράδοση, το μπάσο αρκετά μπροστά δίνοντας μεγάλο όγκο στις συνθέσεις και τα φωνητικά του αγαπημένου Karl αναλλοίωτα στον χρόνο παρά το γεγονός ότι έχει ξεπεράσει τον μισό αιώνα σε ηλικία.
Ακούστε για παράδειγμα τα εξαιρετικά “Undefeated” και το ομώνυμο που ακούγονται λες και έρχεται ένα τανκ κατά πάνω σου ή τα doomy “In The Midst Of Desolation” και “The Veteran”. Ακόμα και τα πιο μελωδικά σε σημεία “Never The Victim” και “Refused To Be Led” δείχνουν το πόσο καλή δουλειά έχει γίνει. Η άψογη παραγωγή του «πολύ» Russ Russell είναι η καλύτερη που είχαν ποτέ και κάνει το album ακόμα πιο φονικό. Ίσως γι’ αυτό εκ πρώτης όψεως να μοιάζει ότι ξεπερνάει εύκολα τα δύο προηγούμενα. Όπως και να έχει πάντως, οι Memoriam ήρθαν για να μείνουν και μακάρι να βγάζουν album κάθε χρόνο αν το κάνουν με τόσο εμφατικό τρόπο.
