“swirling on the chosen spine…”

Με τον καιρό να δημιουργεί από νωρίς τις κατάλληλες doom συνθήκες οι απίθανοι MESSA ήρθαν στην Αθήνα και χάρισαν μια τρομερή εμφάνιση που με εξαίρεση τη μικρή διάρκεια όχι απλά ικανοποίησε τους πάντες σε ένα γεμάτο Κύτταρο αλλά τους έδωσε αυτό το κάτι παραπάνω που αποζητούμε σε κάθε συναυλία, αυτό το σκίρτημα μέσα μας και το τεράστιο χαμόγελο στο τέλος. Νωρίτερα το δρόμο έστρωσαν οι CHURCH OF THE SEA σε ένα όμορφο blending doom με electro ήχους.

 “A hundred raindrops falling up…”

Η 26η Ιανουαρίου ξεκίνησε δύσκολα στην πρωτεύουσα αφού μέσα σε μία ώρα σημειώθηκε σχεδόν το 1/10 της ετήσιας βροχόπτωσης! Παρά την ταλαιπωρία η μαυρίλα που σκέπασε τα πάντα μας έβαλε και στο κατάλληλο mood για το βράδυ και ευτυχώς δε χρειαστήκαμε βάρκα για να φτάσουμε στο ιστορικό venue της Ηπείρου. Οι πόρτες άνοιξαν στις 20:30, με τον λιγοστό εκείνη την ώρα κόσμο να βγάζει τα κασκόλ και να τσεκάρει το merch όπου δέσποζε και η επανέκδοση σε βινύλιο του τελευταίου δίσκου των Messa και ένα ωραίο κόκκινο t-shirt ενώ στα ηχεία έπαιζαν 80s classics που ναι, πάντα σε σπρώχνουν να πάρεις μια μπύρα από το μπαρ.

“purple skies lurk in the dark…”

Στις 21:20 το intro των Church Of The Sea άρχισε να παίζει στα ηχεία και τους ίδιους να παίρνουν τη θέση τους κάνοντας μπάσιμο με το “XVII”. Το Αθηναϊκό trio έμοιαζε ιδανικό στα αυτιά μου για να ανοίξει τη βραδιά αφού χτίζουν ωραίες σκοτεινές ατμόσφαιρες με το ιδιαίτερο ηχόχρωμα τους και το blending που πετυχαίνουν ανάμεσα στο doom (λόγω των downtempo συνθέσεων) και τους σκοτεινούς electro ήχους μαζί με αργό fuzzαριστό κιθαριστικό riffing. Πολλοί στο κοινό έδειξαν να παραξενεύονται αφού η έλλειψη drummer δεν είναι συνηθισμένη στο metal χώρο αλλά οι Church of The Sea κάνουν τα πράγματα σωστά και η σχεδόν μυσταγωγική προσέγγιση τους έφερε το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου (τουλάχιστον αυτών που δεν πάνε σε μια συναυλία για κουβεντούλα, αυτή η μάστιγα…). To 40λεπτο set ήταν βασισμένο κυρίως στο εξαιρετικό ντεμπούτο τους “Odalisque” (μα τι κομματάρες το “No One Deserves” και “Odalisque”) χωρίς να παραλείπουν τις απαραίτητες τζούρες από το Ep τους “Anywhere But Desert” όπως το κλασικό κλείσιμο σε όλα τα τους τα live με το “At The Edge Of The World”. Η Ειρήνη έδειχνε αγχωμένη με την ανταπόκριση και το μέγεθος του κόσμου αλλά με κέρδισε η συστολή της, η ίδια άλλωστε ήταν αυτή που έδινε τον τόνο, όχι μόνο με τη φωνή της (υπέροχη όταν έφτιαξε η στάθμη του ήχου) αλλά και με τις ιδιαίτερες κινήσεις των χεριών της (στηρίζουμε βεντάλιες!).

live video Church Of The Sea:

Church Of The Sea setlist:

Intro/XVII / Raindrops / (A Story About) Preparation / Me As Water Me As Tree / No One Deserves / Odalisque / At The Edge Of The World

“What can I do when the bell rings…”

Με το που κατεβαίνουν οι Church Of The Sea στα ηχεία μπαίνει το “Metal Daze” ώστε να σωθεί η μεταλλική τιμή γιατί υπήρχαν και μεγάλοι άνθρωποι στο χώρο και έπρεπε να αποφύγουμε την αυξημένη αρτηριακή πίεση. Ολιγόλεπτο soundcheck και στις 22:15 οι MESSA είναι έτοιμοι για την πρώτη τους headline εμφάνιση στην Αθήνα με το Κύτταρο να είναι γεμάτο και όλους να ανυπομονούν για το τι πρόκειται να ακολουθήσει, ας μην ξεχνάμε πως το “Close” βρέθηκε από πολλούς ψηλά στις λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ του 2022. Ήμουν και εγώ ένας από αυτούς αλλά δε μπορώ να ξέρω τι ακριβώς περίμενε ο κόσμος από τους Messa στη σκηνή αλλά θα το πω απλά, γιατί για μένα, όταν πλέον βγήκα και πάλι έξω στην Ηπείρου ήξερα πως η εμφάνιση των Ιταλών ήταν ένας μικρός συναυλιακός θρίαμβος.

“Sunset fades…”

Από τις πρώτες νότες του “If you want her to be taken” μας πήραν από το χέρι και μας απογείωσαν με μια απολαυστική εμφάνιση γεμάτη φοβερές μελωδίες. Με σύμμαχο τον κρυστάλλινο ήχο και τους ίδιους σε τρομερή φόρμα αυτό που συνέβαινε μπροστά μας ήταν πραγματικά αναπάντεχα καλό. Η Sara σαν άλλη νεράιδα μάγεψε στο μικρόφωνο και ήταν απίστευτη αποδίδοντας άψογα το κλίμα της κάθε σύνθεσης. Ο Alberto έπαιζε τις κάλτσες του στην κιθάρα, τόσο στις ροκ εξάρσεις όσο και στα γουστόζικα slide περάσματα, βασικά έκανε ότι ζήταγε το κάθε κομμάτι τόσο με το ταυράκι όσο και με τη δωδεκάχορδη, μέχρι και δοξάρι είχε ο άτιμος για να πετύχει τους ήχους στην αρχή του “Suspended” (που συνολικά ήταν από τα καλύτερα κομμάτια στο σετ), γενικά ήταν τόσο καλός που σε σημεία αναρωτήθηκα γιατί δεν τον είχα παρατηρήσει και στουντιακά!

Τρομερά δεμένο και το rhythm section με τον Marco στο μπάσο να ξεχωρίζει όμορφα (να τα καλά του να έχεις ηχάρα σε ένα live αλλά σχεδόν πάντα συμβαίνει όταν έχεις δικό σου ηχολήπτη). Το κλείσιμο με “Hour Of The Wolf ” εξίσου καλό αν και κοιτώντας το ρολόι σκάρτα είχαμε περάσει τη μία ώρα και πέντε λεπτά! Οκ, αυτή είναι μια καλή διάρκεια για ένα φεστιβαλικό slot αλλά σίγουρα χωρούσαν δυο κομμάτια, έχουν τρεις δίσκους γεμάτους με φοβερές συνθέσεις, ένα κόμπο “She Knows/Tulsi” θα ήταν το κερασάκι στην τούρτα νομίζω, αλλά χαλάλι, δεν είναι ποσοτικό το θέμα, ποιοτικά ήταν μια τεράστια εμφάνιση και φάνηκε στο χαμόγελο όλων όσων έβγαιναν έξω στην Ηπείρου…

live video Messa:

Messa Setlist:

If you want her to be taken / Babalon / Suspended / Leah / Pilgrim / Rubedo / Hour Of The Wolf

® κείμενο/video: Konstantinos Mindcrimek Vlachos

® φωτογραφίες: Νίνος Δρακόπουλος