Είναι πολύ ωραίο το συναίσθημα να βρίσκεσαι σε μία κινηματογραφική αίθουσα για να «δεις»/ακούσεις το νέο δίσκο των Metallica μία μέρα πριν την επίσημη κυκλοφορία του. Ταυτόχρονα, να γνωρίζεις ότι στους κινηματογράφους όλου του κόσμου συμβαίνει το ίδιο. Κακά τα ψέματα, παιδιά…μόνο οι Metallica μπορούν να το καταφέρουν αυτά στον ευρύτερο hard n’ heavy ήχο για λόγους καλά καταγεγραμμένους. Προφανώς και εδώ δεν θα κάνουμε μία παρουσίαση του δίσκου. Δεν μπορεί να γίνει κριτική κανενός δίσκου με μία μονάχα ακρόαση πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα δίσκο 77 λεπτών από τους Metallica, έτσι; Απλά πράγματα! Εδώ είμαστε για να μεταφέρουμε την εμπειρία της παγκόσμιας πρεμιέρας του “72 Seasons” (και ας βιάστηκαν τα δισκοπωλεία να μεταθέσουν κατά μία ημέρα την επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας).
Εμείς βρεθήκαμε στο Village στο Παγκράτι μαζί με αρκετούς Metal(lica) fans. Ο κινηματογράφος δεν ήταν γεμάτος αλλά μικρή σημασία έχει αυτό. Η προβολή ξεκίνησε με ένα μικρό αστείο βιντεάκι των Metallica να κάθονται στον καναπέ και να προλογίζουν το τι θα βλέπαμε τα επόμενα 90 περίπου λεπτά. Στη συνέχεια έπαιξε ένα μικρό διαφημιστικό για την επερχόμενη περιοδεία και τη μοναδική εμπειρία να βλέπεις back to back 2 συναυλίες των Metallica στην ίδια πόλη με διαφορετικά set lists. Πείτε ό,τι θέλετε για τους Metallica αλλά τόσο αυτοί όσο και το management τους βρίσκουν πάντα τρόπους να κάνουν πρωτοποριακά πράγματα. Μπορεί να μην είναι πάντα πετυχημένα αλλά και τι έγινε;
Η ώρα είχε έρθει για το “72 Seasons”. Για κάθε τραγούδι υπήρχε ένα βίντεο…βέβαια, τα μισά τραγούδια δεν είχαν κανονικά video-clips ενώ σε κάποια αναρωτιόσουν πραγματικά τι βλέπεις (ειδικά στο “Chasing Light” όπου νόμιζες ότι βλέπεις κάποιο προσχέδιο από Arcade Game της δεκαετίας του 80). Μικρό το κακό. Συνολικά γούσταρα πάρα πολύ τον ήχο του νέου δίσκου ο οποίος σου βγάζει την αίσθηση ενός πολύ καλοδουλεμένου τελικού αποτελέσματος με τους Metallica να «αγκαλιάζουν» συχνά-πυκνά την εποχή του “Load” και φυσικά τις πιο οικίες ηχητικές φόρμες του “Hardwired…”. Προσωπικά γούσταρα περισσότερο τις mid-tempo στιγμές και το 11-λεπτο έπος “Inamorata” που κλείνει το δίσκο. Όπως είπαμε όλα αυτά όμως στην αναλυτική παρουσίαση του δίσκου. Πριν από κάθε τραγούδι οι Hetfield/Ulrich/Hammett/Trujillo εξηγούσαν πάνω-κάτω το μουσικό και στιχουργικό περιεχόμενο του εκάστοτε τραγουδιού (ειδικά ο Lars ήταν όπως πάντα απολαυστικός ενώ ο James επιβλητικός και εύστοχος στα σχόλια του). Στο τέλος οι Metallica επεφύλαξαν μία έκπληξη λέγοντας ότι προς τα τέλη Αυγούστου θα προβληθούν στις κινηματογραφικές αίθουσες όλου του κόσμου 2 συναυλίες από το Texas. Οπότε, το ραντεβού ανανεώνεται για το καλοκαίρι ελπίζοντας ότι θα παιχτούν και στην Ελλάδα.
Συνοψίζοντας θα έλεγα ότι ένα από τα δύο highlight της βραδιάς ήταν οι τρεις πιτσιρικάδες που έκαναν συνέχεια headbanging αφήνοντας ελπίδες για το μέλλον. Μπράβο, ρε μάγκες. Το άλλο highlight ήταν ότι –κρίνοντας από τις αντιδράσεις- ο δίσκος άρεσε στον κόσμο. Καλό αυτό αφού όπως και να το κάνουμε χρειαζόμαστε καλούς δίσκους από τα μεγαθήρια του χώρου. Φαντάζομαι ότι τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές έχετε ήδη ακούσει το “72 Seasons” και σχηματίζετε σιγά-σιγά άποψη. Το ίδιο κάνουμε και εμείς. Η πρεμιέρα στα Village ήταν πάντως μοναδική αφού άλλωστε στην Ελλάδα δεν μας δίνεται σχεδόν ποτέ μία ευκαιρία να ζήσουμε τέτοιες εμπειρίες. Full Speed or Nothing!
Σάκης Νίκας
