Ο Michael Bolton είναι ένας από τους αγαπημένους μου τραγουδιστές αλλά δεν είχε τύχει μέχρι σήμερα να αγοράσω την αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε πριν από τρία χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να μάθω περισσότερα πράγματα για τον χαρακτήρα και τον «άνθρωπο» Michael Bolton ιδιαίτερα της περιόδου 1979-1989 που αποτελεί για μένα προσωπικά το συνθετικό και δισκογραφικό απόγειο της καριέρας του. Ωστόσο το “The Soul Of It All” δεν είναι αυτό που περίμενα. Είναι, μεν, μία καλή αυτοβιογραφία όσον αφορά τον μουσικό Michael Bolton αλλά δυστυχώς δεν μαθαίνουμε και τόσα πολλά πράγματα όσον αφορά τον χαρακτήρα του ιδιαίτερα την εποχή που αρχίζει να γίνεται αναγνωρίσιμος και η εμπορική επιτυχία του έχει χτυπήσει για τα καλά την πόρτα (κυρίως) με τις pop/ R&B μπαλάντες.

Υπάρχουν, ωστόσο, αρκετά θετικά σημεία όπως για παράδειγμα η εξίστόρηση των πρώτων προσπαθειών του να εξασφαλίσει ένα δισκογραφικό συμβόλαιο και τις συνεχόμενες αποτυχίες, η συχνή χρήση μαριχουάνας στα εφηβικά του χρόνια, η ιδιαίτερη σχέση με τον πατέρα αλλά και τις τρεις κόρες του και φυσικά η έστω και επιφανειακή περιγραφή της δημιουργίας των δύο δίσκων με τους Blackjack και των δύο πρώτων solo albums σαν Michael Bolton. Επιπλέον, δίνονται πολλές λεπτομέρειες για τον τρόπο που συνθέτει τραγούδια, για τις συνεργασίες του με τον Desmond Child, Diane Warren, Bob Dylan κτλ. ενώ δεν παραλείπει –και αυτό είναι πολύ θετικό- να καταθέσει αρκετά πράγματα για τον χαρακτήρα των παραγωγών David Foster και Mutt Lange (αφού γνωρίζουμε πόσο σπάνια διαβάζουμε κάτι και για τους δύο αλλά ειδικά για τον τεράστιο Mutt)!

Το “The Soul Of It All” απευθύνεται κυρίως σε εκείνους που θέλουν να μάθουν περισσότερα για τον τρόπο που συνθέτει, ηχογραφεί και τραγουδά ο Bolton. Οι προσωπικές λεπτομέρειες είτε απουσιάζουν είτε παρουσιάζονται επιδερμικά.

Και κάτι τελευταίο…γνωρίζω ότι πολλοί rockers έχουν καταδικάσει την καριέρα του Bolton μετά το 1987 και το “The Hunger”. Ωστόσο, σκεφτείτε λίγο τι θα κάνατε αν ήσασταν στη θέση του…όλοι οι hard rock δίσκοι του απέτυχαν παταγωδώς (έστω και αν ήταν δισκάρες) και όταν έκανε τη μουσική στροφή άρχισε να πουλάει εκατομμύρια. Η μοναδική σταθερά και στις δύο περιπτώσεις είναι η φανταστική φωνή του Bolton…και αυτό είναι πολύ σημαντικό.