Ποτέ δεν ήμουν fan των επαναηχογραφήσεων. Βλέπετε, θεωρώ ένα δίσκο σαν μία χρονοκάψουλα στην καριέρα ενός συγκροτήματος ή αν προτιμάτε σαν ένα κεφάλαιο ενός βιβλίου που γράφτηκε και δεν χρειάζεται παρεμβάσεις. Ωστόσο, ο Mike Tramp επιχείρησε κάτι ιδιαίτερο πέρσι προσεγγίζοντας τα κλασικά τραγούδια των White Lion με το σκεπτικό να τα προσαρμόσει στη φωνή, στο attitude και στο «σήμερα» με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό και δικαίως πήρε θετικές κριτικές. Οπότε, η ανακοίνωση ενός δεύτερου μέρους αυτού του εγχειρήματος του Mike ήταν κάτι που περίμενα προσωπικά με μεγάλη ανυπομονησία.
Πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι τα κομμάτια αυτά των White Lion είναι βαθιά εντυπωμένα στο DNA μου μιας και μεγάλωσα με τους κλασικούς δίσκους των Αμερικανών αλλά ταυτόχρονα εκτιμώ απεριόριστα την προσωπική καριέρα του Mike Tramp. Οπότε εδώ συναντάμε ένα…best of both worlds που θα έλεγαν και οι Van Halen. Στα 80ς οι White Lion ξεχώριζαν για τρία κυρίως πράγματα: για τη φωνή του Mike, για την κιθάρα του Vito Bratta και τους ευαισθητοποιημένους στίχους. Τώρα, μας δίνεται η ευκαιρία να απολαύσουμε εκ νέου αυτά τα τραγούδια με τη φωνή ενός 60αρη Tramp ο οποίος αναδεικνύει με τη χροιά και την ωριμότητα του ακόμη περισσότερο το νόημα αυτών των σπουδαίων τραγουδιών. Φυσικά, δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να μπει κανείς στη διαδικασία σύγκρισης με τις αρχικές εκτελέσεις. Αντίθετα, πρέπει να τις προσεγγίσει σα νέα τραγούδια αφού οι ενορχηστρώσεις διατηρούν μεν την ατμόσφαιρα του original υλικού αλλά ταυτόχρονα ο Tramp προσδίδει και μία σύγχρονη διάσταση στα τραγούδια τα οποία, επαναλαμβάνουμε, είναι απολύτως προσαρμοσμένα στο 2024.
Θα ήταν παράλειψη εάν δεν αναφέραμε ότι η μπάντα του Mike –και ειδικότερα ο κιθαρίστας Marcus Nand- έχουν κάνει μία αψεγάδιαστη δουλειά στο studio. Σίγουρα από τις καλύτερες hard rock κυκλοφορίες της χρονιάς και ελπίζουμε να ακούσουμε πολλά από τα τραγούδια αυτά σε κάποια συναυλία…γιατί όχι και στη χώρα μας! Ποιος ξέρει…;
Highlight: Η επαναηχογράφηση του “Lights and Thunder” είναι φανταστική και κοιτάει στα ίσα την πρώτη εκτέλεση όσο και αν αυτό ακούγεται υπερβολικό.
