Το δεύτερο album των Ελβετών έρχεται με πενταετή καθυστέρηση από το παρθενικό τους κι αυτό το δεδομένο από μόνο του, φανερώνει μια δυσλειτουργία στους Miracle Flair. Το δελτίο τύπου της Massacre επίσης κάνει λόγο, μεταξύ άλλων, για συμφωνικό metal, κάτι που σε κανένα σημείο του “Angels Cast Shadows” δε διαφαίνεται καθώς απουσιάζει παντελώς το στοιχείο της ορχήστρας.
Το συγκρότημα, προσπαθεί να παρουσιάσει μια σύγχρονη εκδοχή του συγκεκριμένου ιδιώματος βάζοντας μπροστά τις κιθάρες με δυνατά, κοφτά riff, βγάζοντας όπως έναν επίπεδο ήχο, χωρίς καθόλου βάθος ενώ από πλευράς συνθέσεων και μελωδιών το “Angels Cast Shadows” δε μπορεί να πάρει μεγαλύτερο βαθμό από τη βάση. Οι επιρροές των Miracle Flair μοιάζουν να έρχονται από Evanescence και Lacuna Coil, απουσιάζει όμως το προσωπικό στοιχείο και το τραγούδι ή τα τραγούδια που θα ξεχωρίσουν.
Το album μου μοιάζει “λίγο”, αφού δε βρήκα σ’ αυτό κάτι που να με κάνει να το ακούσω ξανά, πέρα από τα αναγκαία ακούσματα γι’ αυτή την παρουσίαση.
