7+1 Στιχουργικά highlights της δισκογραφίας των Monster Magnet
Με αφορμή την επερχόμενη επίσκεψη των Monster Magnet στην Αθήνα, θυμόμαστε μερικούς από τους στίχους του Dave Wyndorf, συνειδητοποιώντας πως μόνο αυτός θα μπορούσε να τους έχει γράψει…
1) «Want Some» (‘Mindfucker’, 2018): Παρότι τα χρόνια έχουν περάσει, ο Wyndorf στο «Mindfucker» αποφάσισε να βγάλει έναν γκαζωμένο, up tempo δίσκο, κάτι που απαιτεί και τους ανάλογους στίχους. Στο πολύ καλό «Want Some», στην ουσία καταθέτει ένα προσωπικό μανιφέστο: I made all of my music in outer space, And I’m the stone cold future of the human race. And if you want some, nobody does it like me.
2) «End of Time» (‘Last Patrol’, 2013): Το εξαιρετικά ψυχεδελικό «Last Patrol» τελειώνει (στην κανονική του έκδοση) με δύο εξαιρετικά τραγούδια, τα «End of Time» και «Stay Tuned». Στο πρώτο συναντάμε τον λόρδο Wyndorf απορροφημένο από κάποια αιθέρια ύπαρξη την ώρα που ο κόσμος τελειώνει. Συμβαίνει σε όλους, λίγοι μπορούν να το περιγράψουν με τέτοια γλαφυρότητα: Somebody told me once that you were deeper than darkness, a shining face on a body that could send me to war. Naked flesh in the heart of a nuclear sunrise baby.
3) «The Titan Who Cried Like a Baby» (‘Mastermind’, 2010): Από αυτά τα φανταστικά minimal τραγούδια – απαγγελίες που κοσμούν τα περισσότερα albums των Monster Magnet. Η αγάπη του Δούκα του Υπερφυσικού για τα κόμιξ είναι γνωστή, ενώ ο συγκεκριμένος στίχος βρέθηκε στο επίκεντρο της συζήτησης μας το 2014: There ain’t nobody wanna follow you and there ain’t no Fantastic Four – And if we’re talking the God’s honest truth, she don’t think about you no more.
4) «Blow Your Mind» (‘4-Way Diablo’, 2007): Ο δίσκος που συμπίπτει με το προσωπικό ναδίρ του Wyndorf, ο οποίος, εθισμένος στα υπνωτικά χάπια, βρίσκεται κοντά στο να γράψει το όνομα του στη λίστα των αμέτρητων μουσικών – θυμάτων των εξαρτήσεων. Τελικά, η απάντηση που έδωσε στο παρακάτω δίλημμα ήταν η σωστή: Now will you ride, with an angel by your side? Or will you just completely blow your mind?
5) «Monolithic» (‘Monolithic Baby!’, 2004): Προφητικός ο Άρχοντας του Φωτός σε αυτήν τη δισκάρα και στο ειδικά στο συγκεκριμένο τραγούδι. Πριν την εποχή κυριαρχίας των social media, έχει δει το κακό να έρχεται. Δεν ταιριάζουν αυτά τα πράγματα με ανθρώπους της ιδιοσυγκρασίας ενός Wyndorf ή ενός Lemmy. You’re from the suck generation, like a doggie with a bone. You like your lame fuckin’ music, you love talkin’ on your phone.
6) «Cry» (‘God Says No’, 2001): Δεν υπάρχει αυτό το τραγούδι. Εκτυλίσσεται σε κάποια σέξι παράλληλη διάσταση, όπου συνυπάρχουν η αλληλεξάρτηση και η απόλυτη ειλικρίνεια. Για το πόσο αδικημένο είναι το album συνολικά, τα έχουμε ξαναπεί… So lick the mirror and love yourself, my sweetest baby has gone to hell. I hear your heartbeat your eye is a shrine, I drink your teardrops now burn me alive.
7) «Powertrip» (‘Powertrip’, 1998): Δεν θα μάθουμε ποτέ τι συνέβη εκείνες τις 21 μέρες (και νύχτες) στο Las Vegas, όπου ο Βασιλιάς του Άρη έγραψε τον μακράν πιο επιτυχημένο δίσκο της μπάντας. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι φεύγοντας, κάποιος είχε βρει το νόημα της ζωής και το μοιράστηκε μαζί μας: I’m never gonna work another day in my life, I’m way too busy powertripping, but I’m gonna shed you some light.
8) Bonus: «Negasonic Teenage Warhead» (‘Dopes to Infinity’, 1995): Πολύ πριν ο σύζυγος της Blake Lively φροντίσει να κάνει cool ακόμη και τους ξεχασμένους outsiders του σύμπαντος της Marvel, κάποιος άλλος φρόντιζε για την επιμόρφωση μας: Me and myself killed a world today, me and myself got a world to save…
Ρωμανός Τερζής
