Εν αρχή ην το “Human” (2014). Μετά ακολούθησε το εκπληκτικό “Sigma” (2017). Χωρίς να καθυστερήσουν και πολύ, οι Αθηναίοι progsters μας παρουσιάζουν το νέο τους πόνημα. Άλλο ένα concept album, το οποίο είχα μεγάλη ανυπομονησία να ακούσω καθώς περίμενα κάτι εξίσου σπουδαίο. Και δεν έπεσα έξω.

Εξάλλου, φρόντισαν οι ίδιοι ώστε να δημιουργήσουν μεγάλες προσδοκίες, βγάζοντας σαν video-promo το εξαιρετικό “Amber”, με το οποίο και ξεκινάει το album. Το τι ακολουθεί, μπορεί κάποιος να το αναλύει για ώρες. Ή μπορεί απλά να το ακούσει και να χαθεί μέσα του. Το “Artifacts” έτσι κι αλλιώς είναι μία κυκλοφορία που σου δημιουργεί πολλά συναισθήματα. Η μουσική που έχουν γράψει τα παιδιά είναι φοβερή. Χωρίς να είναι πολύπλοκη ή δύσκολη στο αυτί, αποτελείται από συνθέσεις που όσο τις ακούς ανακαλύπτεις και μία παραπάνω λεπτομέρεια.

Εδώ συνυπάρχουν όλα αρμονικά μεταξύ τους. Η κιθάρα, το μπάσο, τα πλήκτρα, τα drums, δεν μονοπωλούν τις συνθέσεις. Με μετρημένο και ουσιαστικό παίξιμο, όλα μαζί χτίζουν κάθε τραγούδι για να έρθει μετά ο Γιώργος Προκοπίου (Poem) και να αφήσει το δικό του στίγμα με τις παθιασμένες του ερμηνείες. Φυσικά, κανένα κομμάτι δεν υστερεί αφού κάθε ένα ξεχωριστά έχει την δική του μαγεία ενώ η παραγωγή είναι για μία ακόμη φορά αψεγάδιαστη.

Δε γίνεται όμως να μην αναφερθώ στο κλείσιμο. Το “Artefact” κρατάει δέκα λεπτά και όμως δε θες να τελειώσει. Στην αρχή πρωταγωνιστούν τα πλήκτρα, τα οποία συνοδεύονται από μία φοβερή φωνητική ερμηνεία, παρεμβάλλεται μια γυναικεία απαγγελία ενώ στα τελευταία λεπτά μπαίνει όλο το συγκρότημα δημιουργώντας ένα συγκλονιστικό κλείσιμο.

Δεν ξέρω πόσες φορές έχω αναφερθεί στο ταλέντο, την ποιότητα και τον επαγγελματισμό που δείχνει μεγάλος μέρος της ελληνικής σκηνής τα τελευταία χρόνια. Οι Mother Of Millions είναι από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της αυτή τη στιγμή και κυκλοφορούν άλλο ένα album το οποίο καθηλώνει με το επίπεδο και την αρτιότητα που επιδεικνύουν οι μουσικοί που απαρτίζουν το σχήμα. Rise, Evolve!