Επιτέλους, κυκλοφόρησε. Όχι ότι μας άφησαν πολύ να περιμένουμε. Έχουν περάσει μόλις τρία χρόνια από το υπέροχο “Human” και οι Mother Of Millions μας παρουσιάζουν το δεύτερό τους album. Δεν περίμενα να είναι κάτι λιγότερο από εκπληκτικό και δεν έπεσα καθόλου έξω.
Το Αθηναϊκό κουιντέτο συνεχίζει να δημιουργεί εξαιρετική μουσική με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Οι φοβερές κιθαριστικές μελωδίες, τα πλήκτρα του που χτίζουν όμορφες ατμόσφαιρες και τα ιδιαίτερα φωνητικά του Γιώργου Προκοπίου των Poem συνθέτουν ένα album το οποίο από την αρχή μέχρι το τέλος του είναι ένα ταξίδι που δε θες να σταματήσει. Progressive rock/metal με ψυχή και πάθος. Είναι ξεκάθαρο το πόσο πολύ έχει δουλέψει το συγκρότημα σε κάθε τομέα αυτής της κυκλοφορίας. Εκτός από τη μουσική που είναι προσεγμένη στη λεπτομέρεια, τόσο οι στίχοι όσο και η παραγωγή δίνουν την εντύπωση μίας ολοκληρωμένης κυκλοφορίας που δεν έγινε απλά για να γίνει.
Στα 40 λεπτά που διαρκεί το “Sigma”, αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια κομμάτια αυτά θα ήταν τα “Silence”, “Collision” και “Spiral” τα οποία δείχνουν και την τρομερή συνθετική ικανότητα των μουσικών και επιβεβαιώνουν το υψηλότατο επίπεδο στο οποίο βρίσκεται η prog σκηνή στην Ελλάδα.
Οι Mother Of Millions ανήκουν σε μία μερίδα συγκροτημάτων που παίρνουν πολύ σοβαρά αυτό που κάνουν και φροντίζουν κάθε βήμα τους να συνοδεύεται από επαγγελματισμό όσο δύσκολα και να είναι τα πράγματα για τους rock/metal μουσικούς σε αυτή τη χώρα. Και αυτός είναι άλλος ένας λόγος που αξίζουν στήριξη. Δισκάρα, απλά.
