Το προβοκατόρικο όνομα σε ψυλλιάζει για κάτι ακραίο, ωμό, σχεδόν πανκ. Και έτσι είναι, το δίδυμο των Chelsea Wolfe και Jess Gowrie (χρόνια φίλες και συμπαίκτριες έτσι κι αλλιώς) παρουσιάζουν στο ντεμπούτο του ένα ακατέργαστο noise rock, με industrial metal ξεσπάσματα και τις πρέπουσες ενοχλητικές κραυγές.
Μέσα σε 20 λεπτά χωράνε 8 κομμάτια, όλα σχεδόν μικρής ή και πολύ μικρής διάρκειας σε κάτι που μοιάζει πρωτόλειο, είναι σχεδόν σίγουρο ότι ίσως δεν κάνανε καν δεύτερα takes και κράτησαν το πρώιμο υλικό όπως τους ήρθε σε φάση “πάρε να ’χεις” και “τα έχω όλα γραμμένα”. Η Chelsea Wolfe γράφει και τραγουδά τους στίχους (δίνει κατευθείαν τον τόνο με το “I’m bathing in the filth of the world” στο “To Crawl Inside” και παίζει τις κιθάρες ενώ η Jess είναι υπεύθυνη για μπάσο και τύμπανα.
Χωρίς να πρωτοτυπεί το άλμπουμ έχει το απαραίτητο heaviness (ειδικά σε κάποια doom ριφ) ενώ τα φωνητικά (μία απελπισμένα, μία σκισμένα) δίνουν τον τόνο αλλά αφήνουν τις ίδιες τις συνθέσεις με μια αίσθηση ανολοκλήρωτου σε πολλές στιγμές. Παρόλα αυτά πολλοί θα ξενερώσουν με τη μικρή διάρκεια (τόσο συνολικά όσο και η κάθε σύνθεση) αν και ένας τραχύς δίσκος όπως αυτός δε θα έπρεπε να κρατήσει λεπτό παραπάνω. Και όμως, δεν είναι τυχαίο που το καλύτερο κομμάτι, είναι και το μόνο που ξεφεύγει από τη διάρκεια-σφηνάκι, το 4λεπτο “Knelt” που ελπίζω να είναι και το (σάπιο) στυλ που θα ακολουθήσουν στη συνέχεια. Εδώ λοιπόν απλώνουν μια sludge metal σκοτεινή κομματάρα που σε σέρνει στη λάσπη και τους αντίστοιχους στίχους όπως “this world’s a mess just like my head…”
