Οι Nashville Pussy δεν είναι απλά άλλο ένα συγκρότημα που θα δεις σε μια συναυλία, είναι η ουσία του rock’n’roll. Είναι ένας οδηγός για τη μουσική μας και την κουλτούρα της. Μια λίστα με το τι πρέπει να κάνεις αν είσαι νέο συγκρότημα για να ξεχωρίσεις. Με τις οργιώδεις ζωντανές εμφανίσεις τους που ξεσηκώνουν ακόμα και πεθαμένους και κάνουν αυτούς που τις παρακολούθησαν να μιλούν για αυτές για χρόνια είναι σίγουρο ότι θα μείνουν στη βίβλο του rock σαν ένας από τους καλύτερους υπηρέτες του. Λίγες ημέρες πριν γκρεμίσουν Αθήνα και Θεσσαλονίκη ο Blaine Cartwright μας μιλάει για το νέο άλμπουμ, τον νέο ντράμερ και ένα σωρό άλλα σε μια σύντομη, αλλά όπως πάντα απολαυστική κουβέντα. Trivia: Οι Nashville Pussy ήταν το πρώτο συγκρότημα με το οποίο έκανε συνέντευξη το Rockpages.gr και μάλιστα βίντεο το 2003! Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας
Rockpages.gr: Σε μια προηγούμενη συνέντευξή μας με την Ruyter είχε περιγράψει το προηγούμενο άλμπουμ σας, “Up The Dosage”, σαν το δικό σας “Back In Black”. Πως θα περιέγραφες το καινούριο;
Blaine Cartwright: “Backer And Blacker”! Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι για να το συγκρίνω. Είναι τόσο καλό και μοναδικό. Πιστεύω ότι στο μέλλον θα το συγκρίνουν με άλλα άλμπουμ. Οι μπάντες θα μπορούν να καυχηθούν ότι έκαναν ένα άλμπουμ τόσο καλό όσο το “Pleased To Eat You”!
Rockpages.gr: Έχετε ένα κανούριο ντράμερ, τον Ben Thomas, πως τον βρήκατε;
Blaine Cartwright: Κούρευε το γκαζόν μας. Δεν σου κάνω πλάκα! Είναι πολύ cool τύπος και πολύ έξυπνος. Είναι νέος και μας έδωσε groove. Αυτό λένε όλοι. Έπαιζε σε μια tribute μπάντα στους Guns’n’Roses και σε μια άλλη χορευτική που έπαιζε διασκευές Ohio Players. Πολύ καλός συνδυασμός. Τέλειος για μας!
Rockpages.gr: Για μια ακόμα φορά είχατε τον Daniel Del Rey στην παραγωγή. Τι μαγικά έκανε αυτή τη φορά;
Blaine Cartwright: Όλα! Τον λατρεύω αυτόν τον τύπο. Είναι ο νέος Mick Ronson. Μπορεί να κάνει τα πάντα. Τα δακτυλικά του αποτυπώματα υπάρχουν παντού σε αυτό το άλμπουμ. Ανυπομονώ να ξανασυνεργαστούμε μαζί του. Μας δίνει κάτι που κανένας άλλος δεν μπορεί.
Rockpages.gr: Ένα από τα τραγούδια που ξεχώρισα ήταν το “Another White Boy”. Πες μας κάτι για αυτό.
Blaine Cartwright: Είναι πολύ αυτοβιογραφικό. Ξεκίνησε σαν ένα αργό blues τραγούδι. Οι στίχοι είναι cool, αλλά η μουσική εντελώς βαρετή. Αλλά κατάφερα να τα ταιριάξω και τα δυο στο τραγούδι. Βασικά, αναφέρεται στο πως είναι να μεγαλώνεις στα ‘70s και να μαθαίνεις να παίζεις κιθάρα. Υπήρχαν πολλά παιδιά που προσπαθούσαν να γίνουν rockstars τότε μεγαλώνοντας. Τα περισσότερα δεν κατάφεραν ούτε καν να γίνουν μέλη σε ένα συγκρότημα. Όπως λέει και το τραγούδι “πολύ καλά για με τις δεδομένες συνθήκες». Αυτή βασικά είναι μια ατάκα από την ταινία «Πολίτης Κέην». Βλέπω τον εαυτό μου κάτι σαν βλάχο punk Orson Welles. Μπορεί να σου ακούγεται περίεργο, αλλά δουλεύει.
Rockpagres.gr: Τραβήξατε ένα μουσικό βίντεο στο tour bus σας στη Γαλλία. Πες μας λίγα λόγια για αυτό. Με αυτό θα ταξιδέψετε στην Ελλάδα;
Blaine Cartwright: Αυτό ήταν ένα τουριστικό λεωφορείο στη Μασσαλία. Το μεταμόρφωσαν σε “Pussy Bus” για τις ανάγκες του βίντεο. Δεν είχαμε καμία άδεια για το γύρισμα. Οπότε έπρεπε συνεχώς να αποφεύγουμε τους μπάτσους. Ήταν συναρπαστικό. Δείτε το στο YouTube σας παρακαλώ!
Rockpages.gr: Τι μήνυμα θα στείλεις στους Έλληνες οπαδούς;
Blaine Cartwright: Θα περάσουμε και γαμώ! Είμαστε έτοιμοι να παίξουμε! Δεν μπορούμε να περιμένουμε. Πάντα διασκεδάζουμε τόσο πολύ εκεί. Θα είναι τρέλα! Ετοιμαστείτε να διασκεδάσετε.
Rockpages.gr: Στο τελευταίο άλμπουμ των Supersuckers σας αναφέρει στο τραγούδι “History Of Rock’n’Roll”. Τι έχεις να πεις για αυτό; Τι θα μας πεις για τους Supersuckers με τους οποίους έχετε μοιραστεί πολλές περιπέτειες;
Blaine Cartwright: Ναι, μας έστειλαν μια κόπια πριν κυκλοφορήσει. Άκουγα και έψαχνα που μας αναφέρει στο τραγούδι. Θα έμπαιναν σε μπελάδες αν δεν μας ανέφεραν! Μόλις τους είδα στην Atlanta. Φοβερό show! Όπως πάντα ήταν drugs & rock’n’roll. Αυτό συμβαίνει με αυτούς σε πολλές χώρες του κόσμου. Αλλά, όχι σεξ! Μόνο ναρκωτικά και rock’n’roll. Βασικά, μόλις θυμήθηκα ότι κάτι έπαιζε με πρώην κιθαρίστα τους και πρώην μπασίστριά μας. Oops! Επίσης, ο Eddie συνεργάστηκε μαζί μας σε αρκετά τραγούδια του “Up The Dosage”.
Rockpages.gr: Ποιο ήταν το πιο δύσκολο κοινό που παίξατε ποτέ; Που δεν ανταποκρινόταν καθόλου και δεν ήσασταν σίγουροι αν τους άρεσε αυτό που έβλεπαν και άκουγαν;
Blaine Cartwright: Ανοίγαμε για τους The Insane Clown Posse. Ήταν ένας εφιάλτης. Χιλιάδες φύτουλες πιτσιρικάδες που ακόμα μένουν με τους γονείς τους και που πιθανότατα δεν είχαν ποτέ γκόμενα. Σοβαρά, ήταν τραγικά. Μας μίσησαν. Τους μισήσαμε και εμείς. Ακόμα τους μισούμε! Και συνήθως εγώ συμπαθώ τους πάντες! Το συγκρότημα ήταν καλό και ευγενικό, αλλά οι οπαδοί τους ήταν για τον π…! Γάμησέ τους!
Rockpages.gr: Ποιο είναι το πιο περίεργο μέρος που έχετε παίξει; Blaine Cartwright: Παίξαμε μια φορά σε έναν ερασιτεχνικό σύλλογο πυγμαχίας όταν ξεκινήσαμε το συγκρότημα. Είχαμε στηθεί κάτω από το ρινγκ και παίζαμε ανάμεσα στους αγώνες. Νομίζω ότι ήταν στη Βαλτιμόρη.
Rockpages.gr: Πες μας μια δυο μπάντες που κατά την άποψή σου είναι εγκληματικά αδικημένες.
Blaine Cartwright: Οι περισσότεροι θα πρέπει να μάθουν τους Johnny Burnette Rock’n’Roll Trio από τα ‘50s. Ουσιαστικά, αυτοί εφήυραν την παραμόρφωση στις κιθάρες. Έπαιζαν το “Train Kept’A’Rollin” που επηρέασε τόσο τους Yardbirds. Ηχογραφούσαν για πολύ λίγο, αλλά το υλικό τους ήταν παλαβό. Θα πω επίσης και την άλλη μου μπάντα, τους Nine Pound Hammer. Ξεκινήσαμε δέκα χρόνια πριν τους Nashville Pussy. Από εκεί θεμελιώθηκαν οι Pussy. Παίζουμε ακόμα. Είναι φοβερό. Τσεκάρετε το “Bluegrass Conspiracy” είναι το τελευταίο μας άλμπουμ. Είναι καλό και θα το βρείτε στο YouTube και το Spotify.
Rockpages.gr: Ποια θα ήταν η ιδανική δουλειά για σένα αν δεν ήσουν μουσικός;
Blaine Cartwright: Αν δεν μπορούσα να παίζω μουσική θα αυτοκτονούσα! Ή τουλάχιστον θα ένοιωθα έτσι συνέχεια. Δεν μπορώ να με φανταστώ να κάνω οτιδήποτε άλλο. Με ξενερώνει και μόνο που το σκέφτομαι. Η τελευταία πραγματική δουλειά που έκανα ήταν να οδηγώ ένα φορτηγό με παγωτά. Ήμουν παγωτατζής! Είχε πλάκα. Όμως, παράλληλα έπαιζα και μουσική. Αν υποχρεωτικά έπρεπε να κάνω κάτι θα γινόμουν ή νταλικέρης, ή δάσκαλος… ή και τα δυο!
Rockpages.gr: Πες μου για πια πράγματα χέστηκες εντελώς…
Billy Cartwright: Δεν γουστάρω καθόλου το αμερικάνικο ποδόσφαιρο. Απλά δεν μου αρέσει. Εδώ όλοι τρελαίνονται. Το βλέπω με παρέα. Αλλά αν αύριο εξαφανιζόταν δεν θα με ένοιαζε καθόλου. Μου αρέσει το baseball πολύ περισσότερο. Πάμε Atlanta Braves! Τώρα είμαστε στα playoffs. Θα προσπαθήσω να δω τους αγώνες όσο θα είμαστε στην Ελλάδα. Το Facebook είναι άλλο ένα πράγμα. Δεν έχω Facebook και δεν είχα ποτέ μου. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Μου φαίνεται ότι ξεκινάει πολιτικές διαφωνίες και προκαλεί διαζύγια. Όλοι κοιτάνε τις πρώην γκόμενες και γκόμενούς τους και καμιά φορά τα ξαναβρίσκουν κιόλας. Επίσης, μου τη σπάνε τα κινητά και η τελευταία τεχνολογία. Έχω ένα iPhone που μου έδωσαν για τη δουλειά και για μουσική. Δεν με νοιάζει να κάνω upgrade ή να διαπραγματεύομαι για να πάρω καλύτερο πρόγραμμα. Βαριέμαι.
Σαν μπάντα χεστήκαμε για την πολιτική. Ποτέ δεν μας απασχόλησε. Είναι το τελευταίο πράγμα που θα κουβεντιάσουμε στο βαν. Η πολιτική είναι σαν το Λύκειο. Και μισούσα το Λύκειο.
Rockpages.gr: Οι Nashville Pussy μπαίνουν σε ένα μπαρ… ολοκλήρωσε την πρόταση!
Blaine Cartwright: Oι Nashvile Pussy μπαίνουν σε ένα μπαρ και κάνουν διαγωνισμό ποτού. Ποιος μέλος του συγκροτήματος θα λιποθυμήσει πρώτο; Ποιο μέλος θα μείνει όρθιο τελευταίο; Ελάτε στη συναυλία για να το ανακαλύψετε!
