Ένα από τα πιο ευχάριστα συναισθήματα που μπορεί να δημιουργήσει η ενασχόληση με την μουσική είναι η ανακάλυψη ενός νέου σχήματος, κάτι που ακούς για πρώτη φορά! Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξη μου όταν έπεσα, στην κυριολεξία, πάνω στους Nautilus και το “When Time Is Just A Word” το οποίο είναι και η όγδοη παρακαλώ κυκλοφορία τους!
Οι Γερμανοί ασχολούνται με το σπορ του progressive rock. Η μουσική τους είναι κατά κύριο λόγο ορχηστρική, τουλάχιστον σε αυτό το άλμπουμ, και βασίζεται κατά κύριο λόγο στα synthesizer. Το άλμπουμ είναι συνθετικά εμπνευσμένο από το αριστούργημα του Ιούλιου Βερν “Ο Γύρος Του Κόσμου Σε 80 Ημέρες” χωρίς αυτό να το κάνει ένα αμιγώς concept άλμπουμ. Παρόλα αυτά το εναρκτήριο “A Gentleman’s Bet” μας μεταφέρει στο Λονδίνο και στο στοίχημα του Φιλέας Φόγκ! Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το άλμπουμ ασχολείται με την τέχνη του ταξιδιού.
Όπως ανέφερα το άλμπουμ είναι αμιγώς ορχηστρικό. Η φωνή του Meiko Richter κάνει αισθητή την παρουσία της σε διάφορα σημεία αλλά την βρήκα κάπως υποτονική. Καταλαβαίνω ότι η φωνή έπρεπε να ακολουθήσει το ύφος του άλμπουμ αλλά θα μπορούσε να είχε λίγο παραπάνω χρώμα.
Η διάρκεια του άλμπουμ στην αρχή μου φάνηκε αποτρεπτική μιας και αγγίζει σχεδόν τα εβδομήντα λεπτά, με δύο συνθέσεις να περνάνε τα δέκα λεπτά σε διάρκεια. Παρόλα αυτά το υλικό σε καμία περίπτωση δεν κουράζει. Οι Nautilus επενδύουν στην ατμόσφαιρα και στην μελωδία με την χρήση της κιθάρας να είναι περιορισμένη και σπάνια σκληρή. Οι συνθέσεις παίρνουν τον χρόνο τους και αναπνέουν. Το σχήμα δεν αναλώνεται σε μουσικές ακροβασίες, αντίθετα τα κομμάτια αναπτύσσονται αρμονικά. Κάποια θέματα κάνουν την εμφάνιση τους σε διάφορα σημεία του άλμπουμ δίνοντας έτσι το αίσθημα της συνέχειας.
Θα έλεγα ότι το “When Time” είναι ένα άλμπουμ που αξίζει ο ακροατής να το ακούει στην ολότητα του, όσο δύσκολο και να είναι αυτό. Έχει όμως τόσα ωραία θέματα να μας πει που αξίζει τον χρόνο που απαιτεί. Σίγουρα μια πολύ όμορφη κυκλοφορία στον χώρο του.
