Η Νέα Μάκρη από μόνη της βοηθάει για να ξεφύγεις από την πρωτεύουσα, ο πολύ ωραίος χώρος, το άφθονο merchandise και γενικά η τρομερή δουλειά που κάνουν τα παιδιά της διοργάνωσης. Τα αρνητικά ήταν σίγουρα η προσέλευση του κόσμου, σε σχέση φυσικά με τις τελευταίες διοργανώσεις. Δεν ήταν άδειος ο χώρος, αλλά υπήρχε μία εμφανής διαφορά.
1η μέρα: Η πρώτη μέρα ξεκίνησε με τους φασαριόζους Chronoboros οι οποίοι εγκαινίασαν το stage στις μπροστά σε λιγοστά άτομα και με αρκετά προβλήματα στον ήχο, τα οποία αποκαταστάθηκαν στη συνέχεια. Η συνέχεια ανήκε στο metalcore με τους In Search Of Atlantis να ανεβαίνουν στη σκηνή, τους Embrace The Paradox να ακολουθούν και μετά τους Ρεθυμνιώτες Obzerv ενώ ο κόσμος είχε αρχίσει σιγά σιγά να αυξάνεται. Τη σκυτάλη πήραν οι Foray Between Ocean, οι οποίοι έκαναν το παρθενικό τους live και τα πήγαν μια χαρά παρουσιάζοντας το ντεμπούτο τους “Depression Never Ending”, ενώ μετά τα πράγματα έγιναν πιο ζόρικα με το brutal death metal των Womb Of Maggots οι οποίοι χάρισαν αγνές στιγμές καφρίλας. Για το τέλος ανέβηκε στη σκηνή ο Γιάννης Νάκος των Mortal Torment και ο Χρήστος Αντωνίου των Septicflesh για μια κολασμένη διασκευή στο “Raining Blood”, στην οποία έγινε ο κακός χαμός.
Συνέχεια με τους τρομερούς Karma Violens που έδωσαν ένα τρομερό show έχοντας αέρα μεγάλης μπάντας. Όταν έχεις την πολυτέλεια να ξεκινάς με την κομματάρα “Christian Lovers (Made Me Do It)” και συνεχίζεις το ίδιο δυναμικά μέχρι το τέλος, αυτό λέει πολλά για την ποιότητά σου. Ακολούθησαν οι Mass Infection με μία αρχοντική εμφάνιση αποδεικνύοντας ότι είναι ένα από τα καλύτερα ελληνικά death metal συγκροτήματα. Τέλος, οι Yellow Devil Sauce πρόσθεσαν ένα πιο χαλαρό τόνο. Δύο ακουστικές κιθάρες, ένα ακουστικό μπάσο και drums δημιούργησαν ένα πολύ ωραίο set το οποίο έκλεισε την πρώτη μέρα.
2η μέρα: Οι Hearth ακύρωσαν και έτσι τη θέση τους τελευταία στιγμή πήραν οι The Curf με το stoner rock ύφος τους κάτω από τον καυτό ήλιο για να συνεχίσουν οι alternative rockers Madleaf. Το ντουέτο των Omega Monolith έκανε τρομερή εντύπωση με τον instrumental heavy/doom ήχο τους, οι Freefall από την Θεσσαλονίκη έδωσαν πόνο με το death metal τους πριν πάρουν τη σκυτάλη οι Still Falling οι οποίοι απέδωσαν πολύ καλά τα djent κομμάτια τους. Συνέχεια με τους we.own.the.sky και τις καταπληκτικές post μελωδίες τους, μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του τριημέρου. Οι Cyanna Mercury με τον πολύ διαφορετικό ψυχεδελικό 70’s ήχο τους έκαναν το κοινό να χαλαρώσει για τα καλά, ενώ διασκεύασαν και το “The Four Horsemen” των Aphrodite’s Child. Λίγο πριν το τέλος οι Universe217 έδωσαν άλλη μία συγκλονιστική εμφάνιση, αντάξια της φήμης που έχουν εδώ και πολλά χρόνια.
Φινάλε με τους τρομερούς Poem, που έπαιξαν το δεύτερο ακουστικό show της καριέρας τους. Έχοντας επιστρατεύσει δύο παραπάνω μέλη σε πλήκτρα και κρουστά γι’ αυτή την εμφάνιση, απέδωσαν υπέροχα σχεδόν όλο το νέο τους album δείχνοντας το πόσο καλοί μουσικοί είναι και το πόσο επαγγελματικά είδαν αυτή την εμφάνιση. Highlight τα “Passive Observer” και “Weakness” με τον τραγουδιστή τους Γιώργο Προκοπίου (που είχε αφήσει στην άκρη την κιθάρα του σε αυτό το set) να δίνει τα ρέστα του. Καταπληκτική εμφάνιση, πάντα τέτοια.
3η μέρα: Όλα τα καλά έχουν ένα τέλος, έτσι και το φετινό NLF με την πιο easy-listening μέρα από τις υπόλοιπες. Οι alternative rockers Breath After Coma (αρχικά) και 10Code (στη συνέχεια) άνοιξαν τη μέρα πριν ακολουθήσουν οι Insect Radio με το παλαβό punk/hardcore/math τους.
Συνέχεια με τους The Locals και το street punk τους που χωρίς πολλά λόγια έπαιξαν το ένα κομμάτι μετά το άλλο συν μία διασκευή στο “Rock ‘N’ Roll Μπάντα” των Bootstroke. Τη σκυτάλη πήραν οι Sun, Rain In Life με ήχο εμφανώς επηρεασμένο από τη μουσική σκηνή του Seattle των 90’s. Οι Maplerun που ακολούθησαν έδωσαν μία τρομερή εμφάνιση, γεμάτη ενέργεια, άνεση επί σκηνής και κομματάρες ενώ έπαιξαν και το “My Own Summer” των Deftones.
Οι τρομεροί punk rockers Wish Upon A Star δε σταματούσαν να χαμογελούν και να απολαμβάνουν την εμφάνισή τους, παίζοντας αρκετά κομμάτια ενώ για το κλείσιμο άλλο ένα punk rock συγκρότημα, οι Despite Everything σε μια γεμάτη εμφάνιση που έκλεισε και τον φετινό θεσμό.
Εν κατακλείδι, ένα μεγάλο μπράβο σε όσους και όσες συνέβαλαν ώστε να πραγματοποιηθεί και το φετινό NLF. Δεν ξέρω αν η μειωμένη προσέλευση είχε να κάνει με το γεγονός ότι ήταν τριήμερο ή επειδή υπήρχε μεγάλη μουσική διαφοροποίηση ή για κάποιο άλλο λόγο, αλλά ξέρω ότι αυτό το festival έχει δημιουργήσει πάρα πολλούς σταθερούς φίλους οι οποίοι θα έρχονται κάθε χρόνο για όσα χρόνια συνεχίσει να γίνεται. Τα λέμε πάλι το 2017.
Γιώργος Τερζάκης
Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
