Οι Night Ranger τα τελευταία 6-7 χρόνια διανύουν μία δεύτερη περίοδο εντυπωσιακής παραγωγικότητας η οποία συνδυάζεται με την κυκλοφορία ποιοτικών και απολύτως χαρακτηριστικών δίσκων. Το “Don’t Let Up” είναι το τρίτο σερί album όπου οι Night Ranger δείχνουν πόσο πολύ το διασκεδάζουν και ταυτόχρονα πόσο «δεμένο» είναι αυτό το line-up. Αυτονόητα, οι τρεις μπροστάρηδες θα είναι πάντα οι Blades/Gillis/Keagy αλλά και Kelli με τον Levy κάνουν μία φανταστική δουλειά.
Μετά, λοιπόν, το επιβλητικό “Somewhere in California” και το πολύ καλό “High Road”, έρχεται τώρα το “Don’t Let Up” για να ολοκληρώσει την άτυπη αυτή τριλογία κυκλοφοριών των Αμερικανών. Για μία ακόμη φορά, οι Ranger δεν απογοητεύουν καταθέτοντας ένα κλασικό album που από την πρώτη του νότα καταλαβαίνεις αμέσως τι ακούς! Καθαρόαιμο US hard rock Δυτικής Ακτής με όλα τα κλασικά χαρακτηριστικά των Night Ranger. O δίσκος ανοίγει με 2 υπεροκομματάρες: τα “Somehow Someway” και “Running Out Of Time” και δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε καλύτερο ξεκίνημα. Ειδικά το “Running Out Of Time” έχει ένα riff που θα ζήλευε και ο Rick Springfield στα early 80s. Στις κορυφαίες στιγμές, συγκαταλέγονται σίγουρα και τα “Jamie”, “Comfort Me” που θα έμπαιναν άνετα είτε στο “Big Life” είτε στο “Man in Motion”.
Η βασική διαφορά του “Don’t Let Up” σε σχέση με τις δύο προηγούμενες δουλειές των Night Ranger είναι ότι πρόκειται για ένα σαφέστατα κιθαριστικό album με τον Gillis να βρίσκεται στο προσκήνιο και τον Levy να έχει έναν περισσότερο συνοδευτικό ρόλο. Κατά τα άλλα, δεν θα έλεγα ότι συνθετικά εντοπίζουμε χτυπητές διαφοροποιήσεις. Συνολικά, το “Don’t Let Up” είναι ένα ακόμη αξιόλογο album από τους Night Ranger οι οποίοι συνεχίζουν μετά από 35 χρόνια να εντυπωσιάζουν βγάζοντας έναν ακόμη…άσο από το μανίκι τους!
Highlight: Θα ακολουθήσει Ευρωπαϊκή περιοδεία…;
