Είναι τόσο καλοί! ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ! Ο Bruce Dickinson είχε μόνο καλά λόγια να πει όταν είχε κυκλοφορήσει το ντεμπούτο τους, με τίτλο “As the lights go down”. Επικές οι κριτικές και οι Άγγλοι πιτσιρικάδες μοιράζονται τη σκηνή με τον Blaze και τους Diamond Head! Και τώρα που βγαίνει τούτο δω, το δεύτερο άλμπουμ τους… Είστε έτοιμοι να μην καλυφτείτε;
Κοίτα να δεις πλάκα τώρα. Ξεκινάει το “So many lies” και το κουπλέ είναι Ροκ (θα μπορούσε να θυμίσει το “I can’t dance” των Genesis!) και οι κιθάρες είναι στο θεό! Όγκο να ακούσουν τα αυτάκια σας, μιλάμε για πολύ πράμα! Δίκασες κατ’ επιλογήν και κάτι riff που θα σας κάνουν να γρυλλίσετε, να σκούξετε, να εργκιταρίσετε και να πετάξετε και τίποτα «Γαλλικά». Όλα τα κομμάτια είναι κάτω από πέντε λεπτά, πρόκειται για βαρβάτο Heavy Rock, υψηλών προδιαγραφών, με έναν λαμπρό τραγουδιστή. Σπουδαία η χροιά, κάπου μου φέρνει και σε Sacred Reich, ενώ δεν μασάει ούτε από ταχύτητες ούτε από τίποτα.
Θα σας πρότεινα άνετα τα “Sob story” (ωραία φάση το α-λα “Crue” εναρκτήριο;), “Find me”, “Nothing to lose”, αν και ειμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πατήσετε άλλο κουμπάκι από το “play”… Τα παιδιά παίζουν πολύ καλά, γουστάρουν διάφορες μπάντες, φαντάζομαι ότι ο κιθαρίστας τον κάνει πολύ κέφι τον Mustaine όπως και μπάντες τύπου Green Day… Και από την άλλη μεριά, άμα σου λέει κοτζάμ Bruce να τους έχεις στο νου σου γιατί σκοτώνουν, γιατί εσύ να κάνεις του κεφαλιού σου;
