Όσοι θεώρησαν το “Noise” με το εκπληκτικό video που το συνόδευε δύο περίπου μήνες πριν την κυκλοφορία του “Hvman. .II. Natvre” ως προάγγελο του περί τίνος επρόκειτο ν’ ακούσουν στο album, μάλλον δεν υπολόγισαν και τόσο καλά. Το “Noise” είναι ίσως το μοναδικό κομμάτι της νέας δουλειάς των Φινλανδών που θα μπορούσε να παραπέμπει σε ένα καλό βαθμό στις προηγούμενες δουλειές τους και στον τρόπο που κάθε φορά ο ευφυέστατος Tuomas επέλεγε να εκφραστεί.
Το “Hvman. .II. Natvre” δε θα προσπαθήσω να το συγκρίνω με οποιοδήποτε άλλο δίσκο των Nightwish γιατί πολύ απλά είναι κάτι που διαφοροποιείται από κάθε τι προηγούμενο. Το μόνο που προδίδει το “Noise” είναι το concept που υπάρχει σ’ αυτό το album και αφορά την ομορφιά και την προστασία της φύσης καθώς και τις τραγικές επιπτώσεις της κατάχρησης της τεχνολογίας με τα social media και τα smartphones.
Το “Hvman. .II. Natvre” χωρίζεται σε δύο μέρη, με το πρώτο να είναι δομημένο έτσι και να ακούγεται πολύ πιο οπερετικό απ’ ό,τι είχαμε συνηθίσει ν’ ακούμε τους Nightwish με συνθέσεις δύσκολες στο πρώτο τους άκουσμα, αλλά όσο επιμένεις, τόσο καταλαβαίνεις την απίστευτη ποιότητα που τις διακρίνει και την έκταση της έμπνευσης του Tuomas συνεπικουρούμενη από μια διαπλανητική Floor, στην κορυφαία ίσως μέχρι τώρα στιγμή της ονειρεμένης καριέρας της. Τα “Music”, “Noise”, “Shoemaker” και “How’s The Heart” τουλάχιστον είναι δείγματα που στοιχειοθετούν τα παραπάνω.
Το δεύτερο μέρος του “Hvman. .II. Natvre” είναι μια ορχηστρική ωδή στη φύση όπου η Floor συμμετέχει αφηγηματικά με πρόλογο στο “Vista” και με επίλογο στο “Ad Astra”. Πρόκειται για οκτώ κομμάτια με κλασσικούς ήχους με την επένδυση ήχων από φυσικά φαινόμενα, εξαιρετικά μουσικά θέματα που αμφιβάλω όμως για το πόσο θα ακουστούν στις συσκευές αναπαραγωγής. Σε κάθε περίπτωση όμως μιλάμε για έναν πραγματικό μουσικό οίστρο του Tuomas.
Στο album αυτό, δε θα συναντήσουμε και τόσο catchy κομμάτια τύπου “Alpenglow”, “Elan” ή “Nemo”, εδώ υπάρχει κάτι πιο κλασσικό, πιο μεγάλο και ενός μουσικά ανώτατου επιπέδου όπου τα hits δεν είναι και τόσο ευκολοπροσάρμοστα στο τελικό προϊόν.
Πριν κλείσω θέλω να επαναλάβω το δύσκολο ξεκίνημα που θα έχει ο ακροατής μέχρι να εμπεδώσει σ’ αυτό που θα κρατάει στα χέρια του και την ακόμα πιο στενή επαφή της μπάντας με την όπερα, το “Hvman. .II. Natvre” θα μπορούσε και να χαρακτηριστεί rock opera.
