Το συναίσθημα του να πηγαίνεις σε μια τέτοια συναυλία είναι λίγο παράξενο. Ποτέ δεν ξέρεις τι να περιμένεις από τις μπάντες, και υπάρχουν  πολυάριθμοι τρόποι για να “κρίνεις” μια τέτοια συναυλία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα 200+ άτομα που βρέθηκαν στο μαγαζί, δεν το μετάνιωσαν ούτε στιγμή. Ήταν μια διασκεδαστική βραδιά γεμάτη μουσική.
 
Πρώτοι στη σκηνή ανέβηκαν οι Moonlight Overdrive. Επικεντρώθηκαν στην μουσική χωρίς να προσπαθήσουν να μιμηθούν σκηνικά καθόλου. Για τα επόμενα περίπου 40 λεπτά, το τρίο διασκεύασε πολύ ωραία μερικά από τα πιο γνωστά κομμάτια των Doors. Ο κόσμος που βρέθηκε από νωρίς στο Κύτταρο δεν μετάνιωσε καθόλου την επιλογή του. Εξαιρετική δουλειά από όλους στην μπάντα, που μετέφερε όσο καλύτερα γινόταν την ψυχεδελική ατμόσφαιρα των κομματιών.
 
 
Δεύτερη, ήταν η μπάντα που έκανε διασκευές σε κομμάτια του David Bowie. Δεν νομίζω ότι, πέρα από το “The Man Who Sold The World” έχω ακούσει γενικότερα στη ζωή μου κάποια άλλη διασκευή στον Bowie. Η μπάντα που απέδωσε φόρο τιμής στον Bowie ήταν οι Bound Affairs οι οποίοι έκαναν εξαιρετική δουλειά. Τα κομμάτια δεν ήταν ακριβείς κόπιες, αλλά η μπάντα προσέθεσε αρκετά πράγματα κυρίως στα ντραμς.
 
 
Επόμενοι, ήταν οι Backtrackin’ οι οποίοι έπαιξαν ολόκληρο το “Dark Side of the Moon”. Η εμφάνιση τους ήταν πολύ καλοδουλεμένη και είχε και αρκετά οπτικά εφέ. Η μπάντα δεν έκανε ιδιαίτερες αλλαγές στα κομμάτια (καλώς) και στα επόμενα 40 λεπτά, ταξίδεψαν το κοινό του Κυττάρου με την μουσική των Pink Floyd. Η κοπέλα που έκανε τα φωνητικά ήταν φανταστική, όπως και τα φωνητικά που έκανε και ο πληκτράς. Το μόνο μειονέκτημα ήταν τα φωνητικά του κιθαρίστα, ο οποίος ίσως φώναζε λίγο παραπάνω από όσο χρειαζότανε. Γενικά πάντως είχαν μια εξαιρετική παρουσία.
 
 
Με το ρολόι να χτυπάει 11, οι Shinkickers ανέβηκαν στη σκηνή και παρέδωσαν ένα show γεμάτο ενέργεια. Ο Σίμος Κοκαβέσης είναι ένας πολύ καλός front-man και έκανε ωραία δουλειά με το να οδηγεί την μπάντα. Το κοινό ακολουθούσε και χειροκροτούσε σε κάθε στιγμή τους μουσικούς. Και αυτός ήταν ο βασικός σκοπός της βραδιάς νομίζω. Ήταν μια ευκαιρία για το κοινό να περάσει καλά και να ξεχαστεί, υπό τους ήχους των αγαπημένων του κομματιών,
 
 
Το show έκλεισε με τους ενεργητικότατους Big Balls με τις διασκευές τους σε κομμάτια των AC-DC. Ήταν ένα σωστότατο show που έκλεινε ιδανικά την βραδιά. Εντυπωσιάστηκα και από τις επιλογές που έκανε η μπάντα, παίζοντας κομμάτια από πολλά άλμπουμ των AC-DC και προσπαθώντας να ικανοποιήσει κάθε παραγγελία του κοινού.
 
Καταλήγοντας, ήταν μια βραδιά όπου μόνο καλά λόγια μπορούν να ειπωθούν. Οι μπάντες έπαιξαν ωραία, το πρόγραμμα δεν έκανε κοιλιά, η οργάνωση ήταν άψογη και το καλύτερο είναι ότι αρκετός κόσμος αγκάλιασε αυτή τη προσπάθεια.
 
Κείμενο/Φωτό: Λευτέρης Σταθάρας