Το 2016 οι Noely Rayn πραγματοποίησαν το μεγάλο βήμα. Κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά το δικό τους original υλικό ύστερα από μία δεκαετή (εξαιρετική) παρουσία σαν tribute μπάντα, τους Remember Lizzy. Το πρώτο χτύπημα βρήκε κατευθείαν στόχο και το ντεμπούτο album (“Escape From Yesterday”) μονοπώλησε το ενδιαφέρον μου για πολύ καιρό με τα “Dazzling Eyes” και “Remember Our Midnight” να θεωρούνται δικαίως σήμερα ως δύο από τα καλύτερα δείγματα melodic rock που κυκλοφόρησε ποτέ ελληνική μπάντα.

Fast Forward τρία χρόνια και οι Noely Rayn επιστρέφουν με το “Perfect is not Enough”. Ο προάγγελος με την υπερκομματάρα “Try To Survive” όχι μόνο άφηνε υποσχέσεις για κάτι εντυπωσιακό αλλά σου έδινε την εντύπωση μιας σχεδόν βεβαιότητας ότι τα παιδιά είχαν ξεπεράσει το ντεμπούτο! Και πράγματι το τελικό αποτέλεσμα ήταν ακριβώς αυτό. Με μία πιο μοντέρνα και πολύ προσεγμένη παραγωγή και ένα ηχητικό σταυροδρόμι όπου το melodic rock συναντά μία disco rock/AOR αισθητική των τελών της δεκαετίας του 70, οι Noely Rayn βγάζουν τον καλύτερό τους εαυτό μετουσιώνοντας στο έπακρο τον τίτλο του δίσκου!

Το “Broken Windows” με μία νότα από Survivor και τον Μιχάλη Δανδουλάκη να καταθέτει την καλύτερη ερμηνεία σε όλο το δίσκο, το “Waiting” με την Eric Clapton πινελιά από τον Γιάννη Σίννη, το “Lost and Found” με ένα από τα καλύτερα κιθαριστικά περάσματα του Πάνου Παπαπέτρου αλλά και το prog κλείσμο με το “Bitter Truth” είναι τα απολύτα highlights ενός πάρα πολύ καλού δίσκου. Θα ήταν παράλειψη αν δεν σημείωνα ότι ο Άκης Γαβαλάς πίσω από τα τύμπανα είναι πραγματικά αψεγάδιαστος.

Το “Perfect is not Enough” είναι εύκολα μέσα στις καλύτερες κυκλοφορίες για το 2019. Μάλιστα το όλο εγχείρημα αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα αν αναλογιστεί κανείς ότι τα παιδιά αφήνουν κατά μέρος τις περισσότερες επιρροές τους από Thin Lizzy/Gary Moore και καταθέτουν την προσωπική τους σφραγίδα. Θεωρώ ότι ο χρόνος θα το αναδείξει σαν έναν άξιο διάδοχο του “Escape From Yesterday”. Όπως και να έχει πάντως ανυπομονούμε να ακούσουμε τα νέα κομμάτια ζωντανά πάνω στη σκηνή από τους Noely Rayn. Μπράβο, παιδιά!

Highlight: Νομίζω ότι το “Dazzling Eyes” βρήκε το αδερφάκι του με το “Try To Survive”.