Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό Rolling Stone, ο Dave Rosenthal, μίλησε μεταξύ άλλων για το συγκρότημα που έπαιζε με τον Steve Vai, αλλά και το πέρασμά του από τους Rainbow.

«Είχα παίξει σε πολλές μπάντες στο λύκειο, αλλά όταν πήγα στο Berklee ήμουν σε μια μπάντα, τους Morning Thunder, μαζί με τον Steve Vai. Γνωριστήκαμε τις πρώτες μέρες στη σχολή. Παίζαμε πολύ μαζί και κρατάμε επαφή ακόμα και σήμερα. Έχω παίξει σε μερικά άλμπουμ του. Συνήθιζε να γράφει πράγματα που ήταν αδύνατο να παιχτούν, αλλά τελικά βρίσκαμε ένα τρόπο και τα παίζαμε. Έγραφα τραγούδια, έγραφε τραγούδια και τελικά παίζαμε διασκευές Frank Zappa, όπως το “Happy TZhe Man”. Κάναμε διασκευές μερικά από τα πιο δύσκολο τραγούδια που μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Είχε πολύ πλάκα, ήταν μια πρόκληση. Ωθούσαμε ο ένας τον άλλο και μαθαίναμε πολλά από την όλη διαδικασία. Τελικά, έφυγε από το συγκρότημα και έγινε μέλος της μπάντας του Zappa».

Όσο για το πώς έγινε μέλος των Rainbow, σε ηλικία 20 ετών είπε: «ένας φίλος φίλου μου είπε ότι ο Blackmore έψαχνε για πληκτρά, έτσι έστειλα μια κασέτα. Από τη μια μεριά είχε διασκευές με τη μπάντα που έπαιζα τότε σε κλασικά rock τραγούδια και από την άλλη το ρεσιτάλ της αποφοίτησής μου στο κλασικό πιάνο, όπου είχα παίξει τρελά πράγματα. Ήξερα ότι του άρεσε η κλασική μουσική.

Άκουσε την κασέτα και με κάλεσε στην οντισιόν στο Long Island. Ήμουν εγώ κι άλλος ένας και τελικά πήρα τη δουλειά.

(…) αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι ότι ήρθε ο Roger Glover, που είχε αναλάβει τις οντισιόν, και μου είπε: «ας υποθέσουμε ότι είσαι στη σκηνή μπροστά σε 20 χιλιάδες κόσμο και σπάει μια χορδή στην κιθάρα του Ritchie, οπότε δεν συμβαίνει τίποτα επί σκηνής. Πρέπει να κάνεις κάτι για να γεμίσεις το κενό. Εμπρός!

Κι άρχισα να παίζω. Άρχισα να παίζω κάτι στο Hammond και μετά έπαιξα λίγο στο Minimoog και σε ό,τι πλήκτρα είχαν εκεί. Σαν φοιτητής που ήμουν τότε δεν είχα λεφτά να αγοράσω ακριβό εξοπλισμό, είχα μια κιθάρα, μια φαρφίσα και ένα συνθεσάιζερ, αλλά μου είχαν πει ότι μπορούσα να παίξω με τα δικά τους.

Μετά από κανέναν χρόνο ο Roger μου αποκάλυψε πως από όλους όσους πέρασαν από την οντισιόν ήμουν ο μόνος που άρχισε να παίζει. Μου είπε ότι όλοι είχαν μια δικαιολογία του τύπου: «μην ανησυχείς, θα είμαι προετοιμασμένος», ή «κάτι θα σκεφτώ», όλοι είχαν κάτι να πουν, αλλά εγώ ήμουν ο μόνος που έπαιξε κάτι».