Οι Scorpions δεν χρειάζονται εισαγωγές. Την καλύτερη εισαγωγή την έγραψαν 27000 οπαδοί τους, στις 18 Ιουλίου 2005. Τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Ας περάσουμε στην ουσία. Κυρίες και κύριοι, οι Rudolf Schenker, Klaus Meine και Matthias Jabs. Συνέντευξη: Σάκης Νίκας και Γιώργος Ανασοντζής
Rockpages.gr: Πριν από ένα χρόνο περίπου δώσατε εδώ μια sold-out συναυλία σε ένα χώρο που χωρούσε 7000 κόσμο. Τώρα επιστρέφετε για μια sold-out συναυλία σε ένα στάδιο που σήμερα θα έχει 27000 κόσμο. Πως αισθάνεστε;
Rudolf Schenker: Τέλεια. Σημαίνει ότι κάναμε μία πολύ καλή δουλειά με το “Unbreakable” και ο κόσμος περίμενε την επιστροφή μας στον κλασικό rock ήχο μας, ύστερα από όλα τα side projects. Δεν θέλαμε να κάνουμε έναν retro 80ς δίσκο, αλλά να εντάξουμε τον κλασικό ήχο των Scorpions στα 00ς. Ήταν μία καλή μείξη, άρεσε στον κόσμο και είμαστε ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα.
Rockpages.gr: Θεωρείτε ότι το “Moment of glory” και το “Acoustica” ήταν για σας κάτι σαν side projects;
Rudolf: Ναι, όπως και το “Eye to Eye”. Χρειάζεται καμία φορά να ανανεώνεις τον ήχο σου.
Rockpages.gr: Ποιο ήταν, λοιπόν, το κίνητρο για να μπείτε στο studio και να ηχογραφήσετε ένα τόσο δυναμικό album σαν το “Unbreakable”;
Matthias Jabs: Είναι αυτό που ξέρουμε να κάνουμε καλύτερα. Όταν πειραματιστήκαμε με το “Eye to Eye”, θέλαμε να δοκιμάσουμε νέους ήχους, αφού παίζαμε το ίδιο στυλ μουσικής για πολλά χρόνια. Κάθε μουσικός έχει το δικαίωμα να εξερευνά νέους ήχους και να προσανατολίζεται σε κάτι το διαφορετικό. Ωστόσο, οι οπαδοί θέλουν την αγαπημένη τους μπάντα να ακούγεται έτσι όπως την ξέρουν. Είναι κάτι που το καταλαβαίνω απόλυτα, αφού αν εγώ θέλω να ακούσω AC/DC θέλω να ακούσω κάτι σαν το “Highway to hell” και όχι κάτι διαφορετικό. Όμως, με όλα αυτά τα side projects μας δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστούμε με ορισμένους κορυφαίους μουσικούς και ίσως με την κορυφαία ορχήστρα του κόσμου. Πως μπορείς να αρνηθείς κάτι τέτοιο; Μας δόθηκε η ευκαιρία και νομίζω ότι το τελικό αποτέλεσμα ήταν άψογο. Ήταν η προέκταση της μουσικής μας και το “Acoustica” ήταν η συνέχεια αυτής της πορείας. Είχαμε καλή διάθεση για όλα αυτά και ήταν κάτι που θέλαμε να κάνουμε από τότε που ήταν διάσημο το MTV Unplugged στα μέσα της δεκαετίας του 90. Πάντως, μετά από αυτές τις «περιπλανήσεις» μας, χαιρόμαστε που επιστρέψαμε στον κλασικό hard rock ήχο μας.
Rockpages.gr: Η εμπορική επιτυχία ή μη αυτών των side projects έπαιξε κανένα ρόλο στο να επιστρέψετε στις ρίζες σας;
Matthias: Όχι, η εμπορική επιτυχία δεν έπαιξε κανένα ρόλο. Τουλάχιστον εμείς δεν το βλέπουμε έτσι. Βεβαίως και θα θέλαμε να είχε πουλήσει περισσότερα αντίτυπα το “Acoustica”, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Αυτό που προσέχουμε εμείς σαν μπάντα είναι το set-list κάθε συναυλίας. Αν προσέξεις δεν παίζουμε κανένα τραγούδι από το “Pure instinct” ή το “Eye to Eye”. Παίζουμε τα κομμάτια που αρέσουν στον κόσμο και τα οποία τυχαίνουν να προέρχονται και από τους αγαπημένους μας δίσκους.
Rockpages.gr: Ακούσαμε κάπου ότι ο Uli Roth θα ανοίξει κάποια συναυλία σας στη Γαλλία. Ισχύει κάτι τέτοιο;
Rudolf: Ναι, φυσικά. Και την Αμερική θα έχουμε support τους UFO. Ανυπομονώ γι’ αυτό.
Rockpages.gr: Σκεφτήκατε ποτέ να κάνετε ένα special show και να μοιραστείτε όλοι μαζί τη σκηνή με τον Uli και τον Michael;
Rudolf: Είναι πάντα στα σχέδια μας. Όμως τα προγράμματα όλων μας φαίνεται να μην συμφωνούν ποτέ. Ήταν κάτι που θέλαμε να γίνει και στο “Acoustica”, αλλά δεν τα καταφέραμε. Κάποια μέρα όμως…(γέλια)
Rockpages.gr: Είσαστε το πρώτο αλλά και κορυφαίο Γερμανικό συγκρότημα που έσπασε τα σύνορα και κατάφερε να κάνει επιτυχία έξω από τη χώρα του σε μία πολύ ανταγωνιστική αγορά, όπως αυτή της μουσικής. Πόσο δύσκολο ήταν;
Rudolf: Πάρα πολύ δύσκολο! Παλέψαμε πολλές φορές για να πετύχουμε το στόχο μας.
Rockpages.gr: Συναντήσατε εμπόδια στο δρόμο για την επιτυχία;
Rudolf: Ναι, ιδιαίτερα στην αρχή. Θυμάμαι, ότι υπήρχαν τότε κάποιοι άνθρωποι της μουσικής βιομηχανίας που γελούσαν μαζί μας. Υπήρχε, όμως, ένα συγκρότημα στην Αμερική στα μέσα των 70ς που περιελάμβανε στο ρεπερτόριο του διασκευές από τραγούδια των Scorpions, όπως το “He’s a woman, she’s a man” και το “Speedy’s coming”. Ήταν οι Van Halen. Θυμάμαι που με πήρε ο αδερφός μου τηλέφωνο και δεν μπορούσα να το πιστέψω. Όταν συναντηθήκαμε μετά από 2 χρόνια περίπου με τους Van Halen, μας πλησίασαν τραγουδώντας το “Speedy’s coming”! (σ.σ. Εκείνη την ώρα ο Rudolf αρχίζει να τραγουδάει το refrain από το κομμάτι, προκαλώντας έναν σχετικό πανικό στην αίθουσα!) Ήταν δύσκολα, αλλά καταφέραμε να βρούμε το δρόμο για την κορυφή. Ήταν μία διαδικασία που μας έκανε πιο δυνατούς και μας έδωσε ένα μάθημα στο πώς να επιβιώσεις όταν είσαι στην κορυφή, κάτι που , πίστεψε με, είναι πιο δύσκολο.
Rockpages.gr: Υπήρχαν στιγμές που σκεφτήκατε ότι το τέλος μπορεί να είναι πολύ κοντά για τους Scorpions;
Rudolf: Ναι, ιδιαίτερα όταν ο Klaus έχασε τη φωνή του μετά το “Animal Magnetism” και έπρεπε να περιμένουμε να γίνει καλά, αφού δεν θέλαμε να τον αντικαταστήσουμε με άλλον τραγουδιστή. Δεν το σκεφτήκαμε καν. Θέλαμε τον Klaus και όλα πήγαν μια χαρά.
Rockpages.gr: Και επιστρέψατε τότε με ένα album δυναμίτη, το “Blackout”.
Rudolf: Ναι, αλλά τότε πραγματικά πιστέψαμε ότι μπορεί να ήταν και το τέλος. Είναι αυτές οι καταστάσεις που σε κάνουν καλύτερο. Δες για παράδειγμα τους AC/DC ή τους Stones. Είχαν και αυτοί τις τραγωδίες τους, αλλά κατάφεραν να συνεχίσουν και να χτίσουν απόλυτα πετυχημένες καριέρες.
Rockpages.gr: Πάντα, λέγατε ότι τα 80ς ήταν για σας η πιο πετυχημένη, από άποψη δημοτικότητας, περίοδος στην καριέρα σας. Πιστεύετε ότι με το “Unbreakable” ξαναζείτε μια περίοδο υψηλής δημοτικότητας;
Klaus Meine: Νομίζω ότι έτσι είναι. Για παράδειγμα επιστρέφουμε στην Ελλάδα με έναν τόσο δυναμικό τρόπο, που όλοι μας λένε ότι θα μπορούσαμε να παίζαμε σε διπλάσιο τουλάχιστον χώρο! Όχι, ότι και αυτός είναι μικρός. (γέλια) Πριν από δύο χρόνια, θα ήμασταν ικανοποιημένοι αν παίζαμε μπροστά σε 5000 άτομα.
Matthias: …που είναι πολλά, ούτως ή άλλως.
Klaus: Ναι, έχεις δίκιο. Σήμερα όμως παίζουμε μπροστά σε 25000 άτομα και είναι καταπληκτικό! Ξαναζούμε ένα δεύτερο απόγειο της καριέρας μας, αφού υπάρχει εκεί έξω μία ολόκληρη γενιά που αγαπούν τη rock μουσική, τους Scorpions και το “Unbreakable”. Όπως έλεγα και στα 80ς, η μουσική μας είναι σαν μία ανοιχτή πρόσκληση γα όλους. Αν θέλεις να έρθεις, είσαι ευπρόσδεκτος! Φαίνεται ότι κερδίζουμε συνεχώς νέους οπαδούς, ιδιαίτερα στην εποχή μας, όπου υπάρχει τόσο ψεύτικη, πλαστική μουσική. Οι νέοι fans γνωρίζουν ότι μόνο η rock μουσική βγαίνει από την καρδιά και τη ψυχή του καλλιτέχνη και ότι κάθε rock συναυλία είναι μία μοναδική εμπειρία. Αυτή η σύνθεση των Scorpions, με τον Pawel και τον James, είναι πολύ δυνατή και έχει δώσει έναν άλλο αέρα στο συγκρότημα. Η αντιδράσεις του κόσμου σε κλασικά τραγούδια μας, όπως το “Rock you like a hurricane” και το “Blackout” είναι το κίνητρο για να συνεχίσουμε.
Rudolf: Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να ευχαριστήσω την EMI που κάνει πάντα τόσο καλή δουλειά στο να προωθεί τους Scorpions. Είμαστε μαζί εδώ και πολλά χρόνια και πάντα νοιάζονται για εμάς.
Rockpages.gr: Klaus, τι σημαίνει για σένα ο Rudolf και…
Matthias: …και μην φοβηθείς τους καυγάδες! (γέλια)
Rudolf: Έλα, Klaus! (γέλια)
Klaus: Ο Rudolf και ο Matthias είναι οι καλύτεροι μου φίλοι. Ιδιαίτερα με τον Rudolf είμαστε φίλοι από τη δεκαετία του 60. Δεν είναι μόνο ο συνεργάτης μου στο συγκρότημα, είναι ο αδερφός μου! Δεν είναι απλά κάποιος που φωνάζεις μέσα στη νύχτα για να σου αλλάξει το σκασμένο λάστιχο του αυτοκινήτου!
Rockpages.gr: Και αυτό, όμως! (γέλια)
Rudolf: Ναι, είμαι ο μηχανικός του Klaus! (γέλια)
Klaus: Πραγματικά, είναι καλός φίλος και πολύ δυνατός συνθέτης. Ο Matthias είναι προφανώς και αυτός πολύ καλός φίλος. Είναι στη μπάντα πάνω από 25 χρόνια και έχει μάθει να είναι πραγματικός Σκορπιός! Μερικές φορές μπορεί να είναι πραγματικός asshole (αμετάφραστο…)!
Matthias: Ω! (γέλια)
Klaus: Έλα, ξέρεις πως το εννοώ! Έχει θετικό νόημα.
