Οι OSI είναι μια μπάντα περίεργου είδους prog. Δεν έχουν τα συνηθισμένα 10λεπτα+ κομμάτια με τα περίεργα κοψίματα στον ρυθμό ή ατελείωτα σόλο. Αντίθετα συνδυάζουν τα prog στοιχεία με τις μελαγχολικές μελωδίες και τις κινηματογραφικές ατμόσφαιρες. Δύο χρόνια μετά το πολύ καλό “Blood”, ο Kevin Moore και ο Jim Matheos επιστρέφουν με έναν εξίσου πολύ καλό δίσκο με το τίτλο “Fire Make Thunder”
Αυτή τη φορά δεν υπάρχει καμία συνεργασία όπως υπήρχε στα προηγούμενα άλμπουμ. Η μόνη προσθήκη στο duo των μουσικών είναι ο εξαιρετικός Gavin Harrison των επίσης εξαιρετικών Porcupine Tree. Ο δίσκος ξεκινά με δύο κομμάτια τα οποία θυμίζουν πιο πολύ τις πρώτες μέρες τις μπάντας. Πολύ όμορφα γραμμένο, με εξαιρετικά jazzy drums και αριστουργηματική χρήση samples. O Kevin Moore έχει την συνηθισμένη του προσέγγιση στα φωνητικά. Είναι σαν ένας μελαγχολικός εσωτερικός διάλογος ενός σχιζοφρενή. Τα φωνητικά του φαίνονται ιδιαίτερα στην αρχή αλλά θα είναι λογικό αν κάποιος τα βρει κουραστικά για ένα άλμπουμ 43 λεπτών.
Τα κομμάτια του άλμπουμ δεν είναι σε γενικές γραμμές μεγάλα (με εξαίρεση το πρώτο και το τελευταίο), αλλά οι αλλαγές στα κομμάτια έρχονται χωρίς να τις καταλαβαίνεις, το οποίο σου δίνει την ευκαιρία να ανακαλύπτεις περισσότερα πράγματα με κάθε ακρόαση.
Τα riffs του Jim Matheos είναι καταπληκτικά ως συνήθως. Πολλά απο τα riffs ακούγονται σαν να μοιάζουν μεταξύ τους αλλά διαφέρουν σε μια βασική πτυχή που κάνουν το κάθε riff και το κάθε κομμάτι ξεχωριστό. Ειδικά στο “Invisible Men” που κλείνει τον δίσκο η κιθάρα είναι εξαιρετική και το κομμάτι ένα από τα καλύτερα του δίσκου.
Γενικά το άλμπουμ είναι αρκετά εθιστικό. Σίγουρα δεν είναι το καλύτερο τους άλμπουμ, αλλά πραγματικά σε κάθε ακρόαση που έκανα στον δίσκο εύρισκα κάτι καινούριο να μ’ αρέσει. Οι λάτρεις του prog ήχου θα πρέπει να το ακούσουν, αλλά και όσοι απολαμβάνουν απλές μελωδίες με ατμοσφαιρικές πινελιές θα βρουν το “Fire Make Thunder” ιδιαίτερα ενδιαφέρον.
