«Αυτός ο δίσκος είναι η επιστροφή στα πιο σκοτεινά μέρη του εαυτού μου» είχε δηλώσει η Shamaya Otep η πολυτάλαντη νεαρή τραγουδίστρια, στιχουργός, ποιήτρια, ζωγράφος κλπ κλπ όταν κυκλοφόρησε ο νέος, πέμπτος δίσκος του συγκροτήματος με τίτλο “Atavist”. Μου θύμησαν αρκετά τους αρχικούς Οtep…
Νu-metal και ποιητική διάθεση ή αλλιώς “artcore” όπως η Shamaya Otep χαρακτηρίζει το ύφος του συγκροτήματος. Κάθε δίσκος των Otep είναι και ένας διαφορετικός δίσκος και δεν έχουν λάβει καλές κριτικές για το νέο τους εγχείρημα.
Οι Otep έχουν ένα αδιευκρίνιστο ύφος και δεν μπορεί κάποιος να τους κατατάξει εύκολα σε κάποια κατηγορία. Για μένα, κάθε δίσκος των Otep, είναι και μια μοναδική ιστορία που μόνο η Shamaya μπορεί να την περιγράψει με τέτοια παράνοια, ωμότητα και ταυτόχρονα τόση ειλικρίνεια, σαν να περιγράφει σκηνές από κάποια ταινία τρόμου. Στιχουργικά και μουσικά παίζει με την διάθεση του ακροατή. Ωμοί, σκοτεινοί στίχοι συνδυασμένοι με τα ακραία φωνητικά της και τις riff-άτες μελωδίες. Ανάλογα την κατάστασή σας λοιπόν, αυτό το δίσκο ή θα τον λατρέψετε ή θα τον θάψετε.
Μεταξύ των τραγουδιών υπάρχουν και δυο ποιήματα τα “Baby’s Breath” και “Bible Belt”. Το πρώτο και μεγαλύτερο σε διάρκεια, είναι ένα ποίημα – ανατριχιαστική – περιγραφή μιας δολοφονίας μιας γυναίκας όπου η Shamaya περιγράφει σε πρώτο πρόσωπο το πως νιώθει η δολοφόνος.
Ακούγοντας τον δίσκο βρήκα τα στοιχεία που ενώνουν τα τραγούδια σαν κομμάτια παζλ και διηγούνται μια ιστορία και δεν με κούρασαν ούτε τα αμελοποίητα ποιήματα ούτε οι χωρίς ιδιαιτερότητες μελωδίες.
