Το 2022 θα μείνει στη συνείδηση μου ως η πιο Iron Maiden χρονιά ever! Πρώτα το συγκρότημα τον Ιούλιο, μετά ο Blaze Bayley τον Νοέμβριο και τώρα ο Paul Di Anno. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπω σε συγκρίσεις καθώς αγαπώ όλες τις περιόδους της Σιδηράς Παρθένου, οπότε θα πω πως και μόνο για την ιστορία του πράγματος άξιζε να βρεθεί κανείς στις συγκεκριμένες συναυλίες. Και αυτό γιατί θεωρώ πως εκτός από την μπάντα που καταφέρνει μέχρι και σήμερα να προσφέρει οπτικοακουστικό υπερθέαμα, τόσο ο Blaze όσο και ο Di Anno είναι δυο αξιοπρεπέστατοι τραγουδιστές και άνθρωποι που ζούνε για να βρίσκονται στο σανίδι ακόμα και αν θα παίξουν μπροστά σε 100 άτομα.
Ακούγοντας ότι ένας άνθρωπος σαν τον Paul που αντιμετωπίζει σοβαρά θέματα υγείας έρχεται στη χώρα μας για να παίξει ζωντανά δυο από τους πιο ιστορικούς δίσκους που έχουν βγει στην ιστορία της μουσικής που ακούμε, μόνο περήφανος μπορούσα να νιώσω. Ένιωσα διπλά περήφανος όταν είδα πως κιθαρίστας στα συγκεκριμένα shows ήταν ο δικός μας guitar hero Gus G. Εκεί ήταν που πείστηκα ότι οι εκτελέσεις των κομματιών θα ανέβουν σίγουρα ένα επίπεδο πάνω.
Ερχόμαστε λοιπόν στην συναυλία της Παρασκευής η οποία όπως ήταν αναμενόμενο έγινε sold out (προηγήθηκαν ήδη 2 sold out συναυλίες στην Αθήνα) και έτσι διαπίστωσα πως ο κόσμος δείχνει ξεκάθαρα την ευγνωμοσύνη αλλά και στον σεβασμό του για τον συγκεκριμένο τραγουδιστή που ήρθε για να καταθέσει την ψύχη του. Τι και αν ήταν καθιστός στην αναπηρική καρέκλα του, τι και αν δεν μπορούσε να κινηθεί γύρω στη σκηνή, είχε όρεξη και δίψα και μας έκανε όλους να τραγουδάμε και να χορεύουμε χωρίς σταματημό. Απέδειξε για άλλη μια φορά το πόσο αλήτικη φυσιογνωμία είναι και πως τίποτα δεν μπορεί να τον σταματήσει από το να κάνει αυτό που γουστάρει όλα αυτά τα χρόνια. Σε κάθε κομμάτι που παιζόταν μπορούσες να αισθανθείς την ένταση και το πάθος που έβγαζε προς εμάς με όλη του τη δύναμη πράγμα που τον έκανε ιδιαίτερα συγκινητικό. Ο Gus μαζί με την υπόλοιπη μπάντα έπαιξαν εξαιρετικά όλα τα τραγούδια με έναν πολύ ωραίο ήχο δένοντας με έναν πολύ όμορφο τρόπο την ιδιαίτερη χροιά του Paul. Η Έλενα Κοτίνα(κιθάρα) , ο Κώστας Τσαλταμπάνης (μπάσο) και ο Μηνάς Χατζημηνάς (ντραμς) έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό και έδειξαν πως η χώρα μας διαθέτει μουσικούς με άπλετο ταλέντο!
Θα μπορούσε πολύ εύκολα κάποιος να ισχυριστεί ότι ο Di Anno ήρθε για μια αρπαχτή , ή ότι έχει ανάγκη τα χρήματα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Υπάρχει βέβαια και η άλλη όψη του νομίσματος που μας λέει ότι καλό θα ήταν να απολαμβάνουμε τους τραγουδιστές ή τα συγκροτήματα που μεγάλωσαν ολόκληρες γενιές για όσο ακόμα υπάρχουν. Το ότι 3 συναυλίες πάντως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη μάζεψαν τόσο κόσμο και προκάλεσαν τόσο χαμό, μόνο τυχαίο δεν θα το θεωρήσω.
Τέλος, εύχομαι ολόψυχα o Paul να αναρρώσει πλήρως από τον δύσκολο αγώνα του και να σταθεί και πάλι στα πόδια του. Έχει ακόμα να προσφέρει πράγματα και εμείς θα τον στηρίξουμε σε κάθε του κίνηση!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ηλία Αραβίδη για την ευκαιρία που μου έδωσε να απολαύσω ζωντανά τον πρώτο τραγουδιστή ενός συγκροτήματος που αγαπάω πολύ!
UP THE IRONS NOW AND FOREVER!!!
Κώστας Μουζακίτης
SETLIST : Wrathchild, Sanctuary, Purgatory, Drifter, Murder in the Rue Morgue, Remember Tomorrow, Genghis Khan, Killers, Strange World, Charlotte the Harlot, Transylvania, Phantom of the Opera, Running Free, Prowler, Iron Maiden
