Στην άλλη άκρη της γραμμής ο θρυλικός PhilCampbell, βετεράνος πλέον των Motorhead στο καινούριο του ξεκίνημα με τους 3 γιους του στο –όχι και τόσο νέο- συγκρότημα, PhilCampbell & TheBastardSons. Η συνέντευξη καθυστέρησε εξαιτίας μου, αλλά ο Phil δεν είχε κανένα πρόβλημα. Κατευθείαν με ρώτησε για τις φωτιές στην Αττική. «Τι έγινε εκεί, τι τραγωδία ήταν αυτή;» ρωτούσε σοκαρισμένος. Τουλάχιστον, είναι ενθουσιασμένος για τις τρεις συναυλίες επί ελληνικού εδάφους, αλλά και πάντα πικραμένος για το τέλος των Motorhead και έτσι όπως ήρθε. Στην κουβέντα μας είπαμε για το νέο γκρουπ και το άλμπουμ και για πολλά άλλα, σε μια λιτή αλλά μεστή συνέντευξη… Γιάννης Δόλας
_x000D_
_x000D_
_x000D_
Rockpages.gr: Πως είναι λοιπόν να είσαι σε ένα συγκρότημα με τους γιους σου;
_x000D_
Phil Campbell: Αυτό συμβαίνει εδώ και έξι χρόνια. Πάντα έπαιζα με τα παιδιά μου από τότε που ήταν μικρά. Έχουν μεταξύ τους τέσσερα χρόνια διαφορά. Όποτε έφταναν σε ηλικία που μπορούσαν να κρατήσουν ένα όργανο τους κάθιζα πίσω από ένα drum kit, τους έδινα μια κιθάρα και έμαθαν να παίζουν μουσική. Οπότε, πάντα το είχαμε αυτό στην οικογένεια. Όσο ακόμα έπαιζα με τους Motorhead είχαμε τους All Stars. Όταν τελείωσαν οι Motorhead απλά αλλάξαμε το όνομα. Αργότερα, αρχίσαμε να γράφουμε το δικό μας υλικό, οπότε τα πράγματα σοβάρεψαν και τώρα βγαίνει πολύ καλό.
_x000D_
Rockpages.gr: Στα παιδιά σου άρεσαν οι Motorhead και ήταν μια από τις επιρροές τους; ή έπαιξε ρόλο που έπαιζες και εσύ στο συγκρότημα;
_x000D_
Phil Campbell: Ναι, ναι! Το καλό με τους Bastard Sons είναι ότι έχω τις επιρροές μου από τα ‘60s, ‘70s, ‘80s, ‘90s και εκείνοι έχουν τις δικές τους επιρροές. Και ναι, συνήθιζαν να έρχονται να δουν τους Motorhead πολύ συχνά. Και τους αρέσαμε, αλλά είχαν κι αυτοί τα δικά τους γούστα και επιρροές. Συγκροτήματα σαν τους Nirvana και άλλα. Όταν φτιάξαμε το γκρουπ αυτό βοήθησε πολύ. Μερικές φορές μπορείς να διακρίνεις τις επιρροές τους στη μουσική μας, στα καινούρια μας τραγούδια και αυτό είναι πάρα πολύ καλό.
_x000D_
Rockpages.gr: Για να σου πω την αλήθεια πριν ακούσω το άλμπουμ δεν περίμενα κάτι τόσο μοντέρνο και φρέσκο. Περίμενα κάτι πιο πολύ προς τους Motorhead και κλασσικό metal.
_x000D_
Phil Campbell: Ποτέ δεν θεωρούσα τους Motorhead σαν ένα metal συγκρότημα. O Lemmy έλεγε πάντα ότι είμαστε μια rock’n’roll μπάντα. Εγώ παίζω πολύ heavy blues κιθάρα. Δεν παίζω heavy metal κιθάρα. Δεν πιστεύουμε ότι οι Bastard Sons είναι ένα metal συγκρότημα. Το πρόβλημα έιναι ότι υπάρχουν πολλές κατηγορίες στη μουσική. Στο δισκάδικο έχουν το rock, jazz, metal, folk ράφια. Θα έπρεπε να έχουν μόνο το όνομα του καλλιτέχνη από το A εως το Z. Γιατί πολλοί είναι αυτοί που χάνονται με αυτό τον τρόπο. Μπορεί να υπάρχει κάτι που να τους αρέσει, αλλά είναι στα jazz, ή σε κάποια άλλη κατηγορία και να μην το βρουν ποτέ. Αν δεν ήταν εκεί, ίσως να το έβρισκαν και να το έπαιρναν για να το ακούσουν. Νομίζω ότι η μουσική είναι διεθνής και δεν είναι καλό να την κατηγοριοποιούμε τόσο πολύ. Ποτέ δεν μου άρεσε να με λένε “heavy metal”. Δεν είμαι. Το παίξιμό μου είναι blues φίλε μου. Από εκεί και πέρα ο ακροατής ας το πει όπως θέλει. Δεν είναι στο χέρι μου. Απλά ελπίζω να αρέσουν τα τραγούδια.
_x000D_
Rockpages.gr: Πως είναι να είσαι μέλος ενός νέου συγκροτήματος αν και δεν είσαι τόσο νέος στη μουσική;
_x000D_
Phil Campbell: Σου δίνει μια φρεσκάδα, έτσι δεν είναι; Είναι μια αναγέννηση. Είναι μια μοναδική δυναμική το να είσαι σε ένα συγκρότημα με τα τρία παιδιά σου. Το διασκεδάζουμε πάρα πολύ. Οι πέντε μας γράφουμε μουσική. Μου αρέσει αυτό γιατί έχουμε περισσότερη συνεισφορά από τέσσερις μουσικούς, παρά από δυο. Οι Motorhead ήταν μοναδικοί, αλλά όλα κάποτε τελειώνουν. Κάναμε τρομερή δουλειά με τους Motorhead, πράγματα για τα οποία είμαι πάρα πολύ υπερήφανος, αλλά δυστυχώς τελείωσαν. Έτσι, τώρα κάνουμε αυτό. Ξεκινήσαμε για πλάκα, αλλά αρέσαμε στον κόσμο. Παίξαμε σε μεγάλα φεστιβάλ και το κοινό ξετρελλάθηκε. Οπότε, πάει πάρα πολύ καλά. Και έχουμε να παίξουμε τρεις συναυλίες στην Ελλάδα! Θα περάσουμε πολύ καλά! We’re gonna kick your Greek asses, OK; Ο Παρθενώνας μπορεί να γκρεμιστεί…
_x000D_
_x000D_
Rockpages.gr: Υποθέτω ότι εσύ και ο Mikkey το έχετε σκεφτεί, υπάρχει λοιπόν κανένα σχέδιο για να αποδώσετε τον ύστατο φόρο τιμής στον Lemmy και να δώσετε τέλος και επίσημα στου Motorhead; Τι έχετε σκεφτεί; Τι σχεδιάζετε;
_x000D_
Phil Campbell: Μιλάμε για ένα ή δυο μεγάλα tribute shows κάποια στιγμή, αλλά πρέπει να γίνει σωστά, οπότε δεν πρόκειται να γίνει κάτι σύντομα.
_x000D_
Rockpages.gr: Ποιο θα έλεγες ότι ήταν το καλύτερο Motorhead άλμπουμ που έπαιξες;
_x000D_
Phil Campbell: Σίγουρα το “Bastards”.
_x000D_
Rockpages.gr: … και το πιο υποτιμημένο;
_x000D_
Phil Campell: Εεεμμ, όλα τα υπόλοιπα! Όχι, δεν ξέρω όλα είναι καλά με το δικό τους τρόπο και για την εποχή που κυκλοφόρησαν. Σίγουρα, αρκετά από αυτά θα μπορούσαν να είναι καλύτερα. Υποτιμημένο, ε; Χμμμμμ… πολύ δύσκολο! Μάλλον, το “Snake Bite Love”.
_x000D_
Rockpages.gr: Το λατρεύω!
_x000D_
Phil Campbell: Ναι, είναι καλό, έχει πολλά καλά τραγούδια μέσα.
Rockpages.gr: Εντελώς τυχαία, σαν σήμερα κυκλοφόρησε το “Orgasmatron” το 1986 (ΣΣ: η συνέντευξη έγινε στις 9 Αυγούστου). Τι θυμάσαι από τότε;
_x000D_
Phil Campbell: Τότε γνωρίσαμε πρώτη φορά τους Guns’n’Roses! Ηχογραφούσαμε στο Λονδίνο και εκείνοι είχαν έρθει για να παίξουν συναυλία στο Marquee…. Πριν κυκλοφορήσει το “Appetite…”. Ένας roadie μας τους έφερε στο στούντιο, τον Slash, τον Duff… όλη την παρέα και έγινε χαμός.
_x000D_
Rockpages.gr: Μπορείς να θυμηθείς –είμαι σίγουρος ότι μπορείς- την πρώτη φορά που είδες από κοντά τον Lemmy;
_x000D_
Phil Campbell: Βέβαια, ήταν σε μια συναυλία των Hawkwind στο Cardiff όταν ήμουν 12 χρονών. Η συναυλία ήταν φανταστική, φοβερή. Η μουσική και τα φώτα… μετά τη συναυλία ο Lemmy βγήκε στο λόμπι και μου υπέγραψε το πρόγραμμα… κάπου το έχω, είναι ένα παλιομοδίτικο αυτόγραφο με την υπογραφή του Lemmy!
_x000D_
Rockpages.gr: Και πως ένιωσες όταν έγινες μέλος των Motorhead μερικά χρόνια αργότερα;
_x000D_
Phil Campbell: Ενθουσιασμένος και φοβισμένος την ίδια στιγμή!
_x000D_
