Μόνο ο Neil Starr (φωνητικά) θα απαντούσε διαφορετικά στην παραδοσιακή ερώτηση επαρχιακής κωμόπολης: “Τίνος είσαι συ;” Οι Phil Campbell and the bastard sons είναι οικογενειακή υπόθεση, αποτελούνται από τους Tyla, Todd, και Dane σε μπάσο κιθάρα, και ντραμς αντίστοιχα, τους γιούς δηλαδή του σπουδαίου κιθαρίστα. Μετά τον θάνατο και του θεού Fast Eddie Clark, ο Phil Campbell είναι το αρχαιότερο εν ζωή μέλος των Motorhead. Προσέφερε τις υπηρεσίες του ανελλιπώς από το 1984 και ύστερα, στην κορυφαία Rock ‘n’ Roll μπάντα του πλανήτη. Το σχήμα των υιών του, του οποίου ηγείται δεν θα μπορούσε να παίξει κάτι διαφορετικό από ιδιαιτέρως ενεργητικό, σπιντάτο rock ‘n’ roll με μοντέρνα παραγωγή. Το ύφος θυμίζει τις πρώτες κυκλοφορίες των Motorhead, πριν τη δική του εποχή και μέχρι την μέση το άλμπουμ προχωράει δυνατά, με το drumming να ξεχωρίζει. Φασαριόζικες κομματάρες τα “Freak Show” και “Gypsy Kiss” (100% Motorhead-punk). Τα καλύτερα όμως έρχονται, δηλαδή τα “Get on your knees” και “High Rule” από γρήγορα, και δυο έπη με τη λέξη “Dark” στον τίτλο τους (τυχαίο;). Το “Dark Days” είναι mid tempo και bluesy με τη φυσαρμόνικα να καθορίζει το αποτέλεσμα, ενώ το “Into the dark” μου έφερε στο μυαλό τους Fastway, την μπάντα με την οποία συνέχισε ο Fast Eddie Clark στα 80’s.
Ο δίσκος θα διχάσει. Καλογυαλισμένη παραγωγή, alternative η χροιά του Neil, μπορεί να θεωρηθούν από μερίδα του κοινού και ως εμπορική κίνηση. Προσωπικά γουστάρω που ο Phil Campbell κοιτάει μπροστά, και πιστεύω ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος αν κάθε οικογένεια ρόκαρε με αυτόν τον τρόπο!
