Μπορεί να πέρασαν κιόλας 5 χρόνια από το εξαιρετικό “Faith in Physics”, μερικές δεκάδες συναυλίες σε όλη την Ευρώπη και σίγουρα πολλοί νέοι οπαδοί αλλά οι Planet παραμένουν πιστοί στο να μας παραδίδουν πάντα φρέσκιες μουσικές που πάνε την μπάντα πολλά βήματα μπροστά. Έτσι συμβαίνει και με το “Afterlife” που συγκεντρώνει τα στοιχεία που έχουμε αγαπήσει όλα αυτά τα χρόνια στη μουσική τους, συν μερικά πολύ ιδιαίτερα riff που δεν νομίζω ότι ακούμε συχνά ακόμα και από τα πιο σύγχρονα συγκροτήματα.
Η in your face ενέργεια που λαμβάνει ο ακροατής από τις πρώτες νότες των 3 πρώτων κομματιών μας βάζει ήδη σε συναυλιακό κλίμα και σε ατελείωτο headbanging. Αν μου έβαζαν ένα πιστόλι στον κρόταφο θα ξεχώρισα το “Step on, Skin off” κυρίως για τους ευρηματικούς στίχους του, με πολλές τύψεις που θα άφηνα τις άλλες δύο κομματάρες εκτός, “Baptized in his Death” και “No Ordinary Life”. Και κάπου εκεί έρχεται το “The Song you Misunderstand” να ρίξει λίγο τις ταχύτητες, μια mid tempo σύνθεση με ένα ωραίο μελωδικό ρεφρέν που το τραγουδάς άνετα στο αγαπημένο σου μπαρ, Σάββατο βράδυ. Το “Bad Milk” απ’ την άλλη, έχοντας μια Queens of the Stone Age αισθητική, θα μπορούσαμε άνετα να το φανταστούμε στο φόντο μιας lap dance σκηνής σε ταινία του Tarantino.
Πέρα από την εξαιρετική δουλειά και τις πρωτότυπες ιδέες στις κιθάρες και τα ρυθμικά όργανα, ακούμε τον Μπάμπη στα φωνητικά να κάνει κατάθεση ψυχής και φωνητικών χορδών άλλοτε ουρλιάζοντας πιο δυνατά από ποτέ και άλλοτε ερμηνεύοντας με ιδιαίτερους τρόπους που δεν τον έχουμε συνηθίσει. Σε αυτό έρχεται να πατήσει και το τελευταίο κομμάτι του δίσκου “State of Non-Existence”, ένας αργός, βαρύς sludge βάλτος που όσο κυλάει η ένταση κλιμακώνονται χαρίζοντας μας ένα απ’ τα πιο ωραία ρεφρέν του δίσκου.
Οι Planet of Zeus στο έκτο τους άλμπουμ ακούγονται πιο φρέσκοι από ποτέ κατακτώντας υψηλές θέσεις στους καλύτερους δίσκους του 2024 αλλά κυρίως ικανοποιούν με το παραπάνω παλιούς και νέους ακροατές τους.
