Αυτή τη φορά δε χρειάστηκε να περιμένουμε εφτά χρόνια για το καινούριο album των Poem. Δε νομίζω έτσι κι αλλιώς να έπαιρνε τόσο, αφού οι progsters ήταν κάτι παραπάνω από ενεργοί τα δύο τελευταία χρόνια, αξιοποιώντας στο μέγιστο την επιτυχία του “Skein Syndrome”. Οι περιοδείες με Amorphis και Persefone μπορούν να το επιβεβαιώσουν αυτό.
Χωρίς να χάσουν χρόνο λοιπόν, το “Unique” είναι εδώ και συνεχίζει από εκεί που τελείωσε το προηγούμενο. Οι οπαδοί του συγκροτήματος δε νομίζω να περίμεναν κάτι λιγότερο από ένα τρομερό αποτέλεσμα και κάτι τέτοιο έχουμε κι εδώ. Οι Poem, πατώντας πάνω στον ήχο και την κατεύθυνση του “Skein Syndrome”, κερδίζουν άλλο ένα στοίχημα. Χωρίς να προσπαθούν να δημιουργήσουν δαιδαλώδεις συνθέσεις για χάρη εντυπωσιασμού, γράφουν απλά μουσική. Πάρα πολύ καλή μουσική. Συνθέσεις που θες να ξανακούσεις, μελωδίες που σου κολλάνε, σαράντα λεπτά γεμάτα με ουσία και τίποτα περιττό συνοδευόμενα από τη φωνάρα του Γιώργου Προκοπίου.
Κομμάτια όπως το “False Morality” με το εθιστικό refrain που ανοίγει το album, το πιο μελωδικό “Unique”, αλλά και το αγαπημένο μου “Four Cornered God” με τη φοβερή riff-άρα στη μέση και στο τέλος του δείχνουν την ποιότητα που υπάρχει σε αυτή την κυκλοφορία. Το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, κάτι το οποίο οφείλεται και στον Έκτορα Τσολάκη, ο οποίος είχε αναλάβει τόσο το “Skein Syndrome” όσο και τα τελευταία album των Need και Mother Of Millions. Αυτό σίγουρα κάτι λέει, αφού μιλάμε για τα ίσως τρία καλύτερα εγχώρια συγκροτήματα σε αυτό τον ήχο.
Οι Poem συνεχίζουν με φόρα από την ώθηση που τους χάρισε η προηγούμενη κυκλοφορία τους, έχουν τελειώσει ήδη την πρώτη τους co-headline ευρωπαϊκή περιοδεία με τους Αυστραλούς Damnations Day και μένει μόνο να δούμε τι περισσότερο θα καταφέρουν. Με album σαν αυτό, πάρα πολλά.
