Είχα αρχίσει να αναρωτιέμαι τι κάνουν αυτόι εδώ οι Θεσσαλονικείς. Πριν λίγο καιρό δήλωσαν ότι τα τελευταία 2 χρόνια πέρασαν μία πολύ δύσκολη περίοδο σαν συγκρότημα, αλλά τελικά κατάφεραν να ηχογραφήσουν το νέο τους album. Στα δύσκολα συγκαταλέγεται και η αποχώρηση του Bax. Ιδρυτικό μέλος, κιθαρίστας και από τους βασικούς τους συνθέτες. Αφού κατάφεραν να βγάλουν το album, θα πάρουν λίγο ακόμα χρόνο να ανασυγκροτηθούν και (ευτυχώς για εμάς) θα αρχίσουν πάλι να οργώνουν τις σκηνές.
4ο album λοιπόν και 13 χρόνια ύπαρξης για ένα συγκρότημα που επιδίδεται σε ένα ήχο που δεν είναι πολύ δημοφιλής στην Ελλάδα. Το metalcore των Psychos όμως είναι εξαιρετικά καλοπαιγμένο και δεν έχει φυσικά τίποτα να ζηλέψει από πολλά συγκροτήματα του εξωτερικού. Τρομερές κιθάρες, σκληρά και μελωδικά φωνητικά (χωρίς να ζέχνουν τυρίλα), solos, beatdowns και ρυθμοί που σε ωθούν σε ασταμάτητο headbanging. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να ζητήσουμε πολλά περισσότερα. Κομματάρες όπως τα “Drop Dead”, “Pathogenic”, “12 Gauge” και “Suicide Forest Tape” είναι γραμμένες για να προκαλούν χαμό όταν παίζονται ζωντανά. Στις μεγάλες στιγμές του album και η συμμετοχή του Gary Meskil των θεών Pro-Pain στον οδοστρωτήρα “Give It Up”. Συμμετοχή που λογικά προήλθε από το support που είχαν κάνει οι Psychos στις προ πενταετίας εμφανίσεις των Pro-Pain στη χώρα μας.
Συγκροτήματα σαν αυτό κρατάνε το επίπεδο της σκληρής μουσικής στην Ελλάδα σε ψηλά επίπεδα. Τσεκάρετε πιο κάτω και το πολύ ωραίο video για το “Ratrace”. Stay Psycho!
