Οι Puta Volcano είναι μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της ελληνικής σκηνής. Πρόκειται για ένα σχήμα που μπαλανσάρει ανάμεσα στον ήχο του Seattle και στο stoner ιδίωμα και μάλιστα το κάνει πολύ πετυχημένα, όπως φάνηκε στην τελευταία τους δουλειά με τίτλο “Harmony of Spheres”. Επικοινωνούμε με την τραγουδίστρια του σχήματος, Άννα Παπαθανασίου (Luna), για όλες τις λεπτομέρειες υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι θα παρακολουθούμε από κοντά όλες τις εξελίξεις και τα μουσικά δρώμενα στο στρατόπεδο των Puta Volcano. Συνέντευξη: Σάκης Νίκας
Rockpages.gr: Ας ξεκινήσουμε λίγο ορθόδοξα, μιλώντας για το νέο σας album “Harmony Of Spheres”. Πόσο καιρό σας πήρε η όλη προετοιμασία του;
Άννα Παπαθανασίου: Προηγήθηκε μια περίοδος προπαραγωγής αφού είχαν πέσει οι βασικές ιδέες και κάπως είχαν πάρει μορφή τα κομμάτια. Στη συνέχεια studio time, mastering, κοπές και ό,τι άλλο απαιτεί ένας δίσκος. Περίπου 4 με 5 μήνες.
Rockpages.gr: Πόσο διαφορετική ήταν η όλη εμπειρία σε σχέση με το “The Sun” όπου ήταν και το ντεμπούτο σας στο studio;
Άννα Παπαθανασίου: Η μέθοδος που ακολουθήσαμε υπήρξε αρκετά διαφορετική. Η ομάδα διαφοροποιημένη από αυτή του The Sun και σχετικά επιπρόσθετη εμπειρία συγκριτικά με αυτή του πρώτου δίσκου.
Rockpages.gr: Ο τίτλος έχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα ή απλώς είναι εύηχο και τίποτα παραπάνω;
Άννα Παπαθανασίου: Ο τίτλος έχει να κάνει με την αρμονία των σφαιρών, προκύπτει από τη θεωρία ότι τα αστρικά σώματα παράγουν μια μορφή μουσικής με τις κινήσεις τους. Έχει πολλές ερμηνείες, αλλά εμείς αυτό που κρατάμε είναι η θέση μας μέσα σε αυτό το σύστημα.
Rockpages.gr: Περιέγραψε λίγο τη λογική πίσω από το πολύ όμορφο και ιδιαίτερο εξώφυλλο…
Άννα Παπαθανασίου: Η έρημος είναι μια εικόνα που μας ακολουθεί εδώ και καιρό στη μουσική μας, γενικά δουλεύουμε πολύ με εικόνες. Σε αυτό το album είχαμε την αίσθηση ενός διαγαλαξιακού ταξιδιού και η κουκουβάγια δηλώνει αυτή την κίνηση μέσα στους χώρους των κομματιών. Σε αυτό βοηθάει και η έκλειψη γιατί για εμάς δηλώνει ότι ενώ αυτά τα φαράγγια φαίνονται γνώριμα, θα μπορούσαν να είναι κάπου αλλού, πολύ μακριά.
Rockpages.gr: Το αγαπημένο μου τραγούδι στο δίσκο είναι μακράν το “Jovian Winds” το οποίο συνδυάζει όλα εκείνα τα στοιχεία που θέλω να ακούσω από εσάς στο μέλλον, δηλαδή έμφαση στο grunge με μία ξεκάθαρη, καλώς εννοούμενη pop αισθητική. Μίλησε μας λίγο για αυτό το κομμάτι…
Άννα Παπαθανασίου: Αυτό το κομμάτι είναι πολύ σημαντικό για όλη τη μπάντα, αναφέρεται σε ορισμένα σκληρά γεγονότα τα οποία μας έδεσαν ακόμη παραπάνω και μεταξύ μας αλλά και με το κοινό.
Rockpages.gr: Ίσως αστεία ερώτηση αλλά μου έκανε εντύπωση ότι οι τίτλοι των 6 κομματιών από τα 8 συνολικά του δίσκου είναι μονολεκτικοί. Κάποιος λόγος για αυτό ή έτσι σας βγήκε;
Άννα Παπαθανασίου: Γενικά δεν έχουμε παράδοση στους μακροσκελείς τίτλους και αυτό που μας ενδιαφέρει είναι κυρίως η νοηματική σύνδεση και η αναφορά.
Rockpages.gr: Σαν δημοσιογράφος μου αρέσει (ή πρέπει) να κατηγοριοποιώ αυτό που ακούω. Οι καλλιτέχνες έχουν άλλη οπτική. Ωστόσο και εσείς χαρακτηρίζετε τη μουσική σας “volcanic rock”. Περισσότερο αντίδραση στον κατακερματισμό της μουσικής μου ακούγεται…
Άννα Παπαθανασίου: Τα είδη διαχωρίζουν σε γενικές γραμμές, εμείς το εξειδικεύσαμε κάπως δίνοντάς μας λίγο ακόμα χώρο ανάμεσα στις ήδη υπάρχουσες κατηγορίες. Καλλιτεχνική ελευθερία.
Rockpages.gr: Πως συνδυάζεται ο ήχος του Seattle (αν και έχετε στοιχεία από Pumpkins πέρα από Alice in Chains) με το σύγχρονο stoner rock;
Άννα Παπαθανασίου: Αγαπάμε το Seattle και την ευρύτερη χρυσή εποχή των 90ς. Δεν θα μας κατατάσσαμε ακριβώς στο stoner rock, φλερτάρουμε με διαφορετικά ακούσματα που τυχαίνει να έχει ο καθένας μας ξεχωριστά και πειραματιζόμαστε προκειμένου να συμβεί κάτι νέο που να ικανοποιεί τα αυτιά μας. Στο τελευταίο άλμπουμ μεγάλο ρόλο έπαιξε και η παραγωγή από πλευράς Johnny Tercu.
Rockpages.gr: Πως εξηγείτε το γεγονός ότι το stoner είναι ένα εξαιρετικά δημοφιλές ιδίωμα στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια;
Άννα Παπαθανασίου: Eίναι γηπεδική μουσική. Αν και στην Ελλάδα δεν διαθέτουμε έρημο έχουμε τον ήλιο που είναι κοινό στοιχείο. Το ρυθμικό κομμάτι ίσως κάτι να λέει στον κόσμο, έχει κάτι παγανιστικό μέσα του που χτυπάει βαθύτερες χορδές στην ψυχή του καθενός.
Rockpages.gr: Αντίθετα, δεν συμβαίνει το ίδιο με το grunge. Κάποια εξήγηση;
Άννα Παπαθανασίου: Ίσως δεν έχει βρεθεί κάποιος να το ενσωματώσει και να το δώσει σε σωστή φόρμουλα, ή δεν έχει μορφοποιηθεί το αντίστοιχο κοινό. Θα έρθει η ώρα του.
Rockpages.gr: Ζούμε στην εποχή της απόλυτης εξαφάνισης των δισκογραφικών με τα συγκροτήματα να επιλέγουν μία “DIY” (Do It Yourself) κατεύθυνση. Μπορεί αυτό να οδηγήσει, όμως, σε ένα ευρύ ακροατήριο;
Άννα Παπαθανασίου: Εμείς προσωπικά κυκλοφορήσαμε το Harmony of Spheres από την IOTA5, label κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας από τον Μιχάλη Καλούδη που αποτελεί off stage μέλος των Puta. Δεν θα μπορούσαμε να έχουμε καλύτερη ανταπόκριση και “άνοιγμα” της μουσικής μας από αυτό που έχουμε τώρα.
Rockpages.gr: Μιλώντας για αυτό, δύο τύποι από το Seattle στις αρχές των 80ς, ο Bruce Pavitt & o Jonathan Poneman, ξεκίνησαν μία ανεξάρτητη εταιρεία και έδωσαν βήμα σε δεκάδες άσημα συγκροτήματα. Μιλάω για την SubPop. Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο στην εποχή μας;
Άννα Παπαθανασίου: Ζούμε στην εποχή του παράνομου downloading, του streaming και του YouTube, το σκηνικό σαφώς και έχει μετασχηματιστεί, όχι μόνο σε εγχώριο επίπεδο αλλά και όσον αφορά την παγκόσμια αγορά. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν πολύ δυνατά μυαλά στην ανεξάρτητη δισκογραφία και πλέον το μουσικό δυναμικό μας είναι επάξια ανταγωνιστικό προς τα έξω. Η ιστορία θα δείξει.
Rockpages.gr: Πόσο «ρατσιστική» είναι η ελληνική μουσική σκηνή; Για να μην παρεξηγηθώ, αναφέρομαι στο γεγονός του ότι είσαστε από τα ελάχιστα, alternative σχήματα με γυναικεία φωνητικά (σε αντίθεση π.χ. με την Αμερική των 90ς και αντίστοιχα συγκροτήματα όπως οι L7, Hole, 7 Year Bitch etc.)…
Άννα Παπαθανασίου: Δεν είναι ή τουλάχιστον δεν μας απασχολεί, δημιουργείται ένα δυνατό community ανεξαρτήτως φύλλων και λοιπών διαχωρισμών. Η ομπρέλα είναι η μουσική και από κάτω φτιάχνονται παρέες και μουσικές με κοινό σκοπό και δυνατό κοινό.
Rockpages.gr: Ποιο είναι το μέλλον των Puta Volcano; Θα επιλέξουν τη βροχή του Seattle ή την έρημο του stoner;
Άννα Παπαθανασίου: Είμαστε ήδη σε δημιουργικό οίστρο για το επόμενο άλμπουμ, δεν θα αποκαλύψουμε περισσότερα προς το παρόν.
Rockpages.gr: Τρεις δίσκοι που θα χαρακτηρίζατε σαν τα αδερφάκια του “Harmony Of Spheres”…
Άννα Παπαθανασίου: “In utero”, “1000days” και “Dirt”
