Η κίνηση στην Κηφισίας με έκανε να ανησυχήσω προσωρινά για το εάν θα είμαι στην ώρα μου, όμως εντέλει το τυχερό parking με το που έφτασα, μου επέτρεψε να είμαι συνεπής. Οι Deified εφορμήσανε στην σκηνή , άρτια στημένοι και με συμπαγή ήχο για να παρουσιάσουν το επικό heavy power/metal τους σε ένα κατάμεστο Crow Club. “Eyes of fire” από το EP τους του 2015 το πρώτο κομμάτι τους και εντύπωση προκαλεί το δέσιμο τους (και με νέο μπασίστα) του και η Kiskeική χροιά της φωνάρας του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Παιχταράδες και καλός ήχος, με συνθέσεις που μου θύμισαν βάρβαρους Omen να συνδυάζονται με Stratovarius (είπαμε δεν παρακολουθώ τα τελευταία χρόνια, για αυτό και οι αναφορές μου πάνε πίίίσω), σε κάθε περίπτωση αγνό δυναμικό heavy/power. Εύκολα ξεχώρισα το “Phobos” από το επερχόμενο πρώτο τους άλμπουμ αλλά και το ομώνυμο έπος “Chaos, blood and war” από το EP. Αποτέλεσαν ιδανικό άνοιγμα και καταχειροκροτήθηκαν από τους φίλους τους αλλά και από αυτούς που κέρδισαν όπως εμένα.
Για κάποιο λόγο οι Snowblind δεν κατάφεραν να βρεθούν στο Crow Club (παρόλα αυτά χειροκροτήθηκαν στο τέλος και κάποια στιγμή θα ανακοινωθεί αντίστοιχη εμφάνιση), και έτσι μετά από την μια ώρα των Deified, οι Ragenheart , μετά από 7 ολόκληρα χρόνια (!) ξαναβρέθηκαν σε Live stage.
Ο κόσμος είχα φανατιστεί και οι Γιάννης Κορωναίος (φωνητικά), Angel Priest (κιθάρες), Νίκος Μιχαλακάκος (μπάσο), Nick Speedy (τύμπανα) και Τάκης Κορωναίος (κιθάρες), με την συνδρομή του Δημήτρη Μαρίνη στα πλήκτρα, έκαναν ιδανική αρχή με το “Blind Alley” από τον νέο τους δίσκο, για το οποίο έχουν κυκλοφορήσει και το δεύτερο βιντεοκλίπ τους. Εξαιρετικός ήχος, η φωνή του Γιάννη σε άριστη κατάσταση, και ένα πανέμορφο heavy metal κλίμα δημιουργήθηκε (ή μάλλον κορυφώθηκε αφού ήδη οι Deifeid είχαν αποδώσει τα μέγιστα), μεταξύ μπάντας και κοινού. Μπύρες, headbanging, metal, θετική ενέργεια παντού. Με άλλα δύο κομμάτια από το “The last king” (με αφιέρωση στον μικρότερο φίλο της μπάντας τον Παναγιώτη, στον επίσης γεμάτο εξώστη), ήρθε η ώρα να ταξιδέψουμε στην Ελληνική μυθολογία για το “Talos” από το ομώνυμο Ragenheart του 2010. Εν μέσω γενικού ενθουσιασμού, είχε έρθει η ώρα για το ομώνυμο «The Last King”, ένα επικό τεράστιο κομμάτι, με φοβερό riff και πολεμικό ρεφραίν, καθώς και την μπασσογραμμή να σπέρνει σε όλη την διάρκεια του. Το club δονούταν και μετά από μια μικρή παύση και πριν προλάβουμε να ηρεμήσουμε, παίξανε και Priest ή μάλλον σκίσανε παίζοντας το “Between the hammer and the anvil”. Η μπάντα συνέχισε δυναμικά, ώσπου φτάσαμε στο “Spartan» το μεγάλο τους hit από το πρώτο άλμπουμ και ιδανικό κλείσιμο με “Metal rules the night (The 80s outcast)” που θα μπορούσε να είναι και ο τίτλος της βραδιάς. Έλειψε κάτι; Υπήρξε κανείς παραπονεμένος; Όχι βέβαια! Απλά η παραγγελιά του διοργανωτή και φανατικού οπαδού τους Γιώργου Πρέτζα ( μεγαλειώδεις στιγμές στο κλείσιμο όπου πήρε τον Γιάννη στους ώμους του!) δεν ήταν άλλη από το να ξανακούσουμε “The Last King” και “Spartan”. Και έτσι έγινε, διπλή απόλαυση!
Οι Ragenheart είναι ένα γκρουπ που έκανε ακόμη και κόσμο που δεν ακούει metal να γουστάρει (όπως μου είπε και ο Γιάννης στο τέλος), σίγουρα πάντως εμένα με επανέφεραν, και το βράδυ του Σαββάτου διασκέδασαν το κοινό τους και ικανοποίησαν απολύτως!
Εις το επανιδείν, και κατά γενική απαίτηση σύντομα η επόμενη φορά!
Κώστας Βουλγαρέλης
Blind Alley, Mirror, Echo, Talos, The Last King, Between the hammer and the Anvil, Black Gold, Forever Rain, Fear, Spartan, Metal rules the night, Encore: The Last King, Spartan
