Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή… οι δυο γείτονες John Cummings και Thomas Erdelyi είχαν φτιάξει μια μπάντα τους Tangerine Puppets, γνώρισαν τον Douglas Colvin και λίγο αργότερα κάλεσαν τον Jeffry Hyman, που ήταν ο τραγουδιστής των Sniper. Στην αρχή ο Colvin (Dee Dee) ανέλαβε την ρυθμική κιθάρα και τα φωνητικά, αλλά σύντομα συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να παίζει και να τραγουδάει ταυτόχρονα, έτσι ο Hyman (Joey) άφησε τα τύμπανα(!) και έπιασε το μικρόφωνο, ενώ ο Erdelyi (Tommy) που προοριζόταν για manager ανέλαβε ως drummer… Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν οι Ramones, οι οποίοι πήραν τον όνομά τους από τον Paul McCartney και το ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε κατά καιρούς όταν έμενε σε ξενοδοχείο με τους Beatles. Ο Dee Dee ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε το “Ramone” σαν το επίθετό του και παρότρυνε τους άλλους να το κάνουν κι αυτοί.
Το πρώτο, επώνυμο, άλμπουμ τους ηχογραφήθηκε σε χρόνο-ρεκόρ μέσα σε επτά μόλις ημέρες (τρεις μέρες για τα όργανα και τέσσερις για τα φωνητικά) και κόστισε μόλις 6,400 δολάρια, αφού το συγκρότημα έπαιξε στο στούντιο ολόκληρο το σετ που έπαιζε στα live του. Παρόλη την εμπορική αποτυχία του άλμπουμ, που έφτασε μόλις στο Νο.111 του Billboard οι κριτικοί το λάτρεψαν από την αρχή. Ακόμα και οι σημερινοί ύμνοι “Blitzkrieg Bop” και “I Wanna Be Your Boyfriend” δεν μπήκαν καν στα charts! Η θεματολογία ποικίλει αναφέροντας ενδεικτικά την ανδρική πορνεία στο “53rd & 3rd” – πολλοί μάλιστα επιμένουν ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία με πρωταγωνιστή τον Dee Dee που έκανε πεζοδρόμιο-, τη βια στο “Beat On The Brat” και όχι μόνο, στο ναζισμό στο “Today Your Love, Tomorrow The World”, τις ταινίες θρίλερ στο “I Don’t Wanna Go Down To The Basement” και φυσικά στα ναρκωτικά στο “Now I Wanna Sniff Some Glue”.
Κανένα κομμάτι δεν ξεπερνά τα δυόμιση λεπτά, ενώ το καθένα θεωρείται πλέον κλασσικό στην ιστορία του punk ένα κίνημα που ξεκίνησαν οι Ramones και που ευδοκίμησε πολύ περισσότερο στην Μεγάλη Βρετανία κι έτσι δημιουργήθηκε και η εσφαλμένη εντύπωση ότι ξεκίνησε από εκεί. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι αν και στις εμφανίσεις τους εκτός Νέας Υόρκης οι Ramones συγκέντρωναν με το ζόρι πενήντα άτομα, όταν ταξίδεψαν για πρώτη φορά στην Αγγλία τον Ιούλιο του ’76 η ανταπόκριση του κόσμου ήταν εντυπωσιακή με μέλη των Sex Pistols και των Clash, που βρίσκονταν ακόμα στα σπάργανα να θέλουν να τους γνωρίσουν από κοντά.
Οι Ramones πήραν τη μουσική της εποχής τους ξεκινώντας από τους Stooges και τους New York Dolls και την ανάμειξαν με τους Beach Boys, τους Beatles, τις Ronettes και τις Shanri-Las πάντα με το δικό τους στυλ, επιταχύνοντας τον ρυθμό και αφαιρώντας οποιαδήποτε σόλο. Σαν έμπνευση είχαν οτιδήποτε παρατηρούσαν γύρω τους με το ιδιαίτερο μάτι του Dee Dee, που ήταν ο πιο ταλαντούχος συνθέτης της μπάντας, όπως όλοι παραδέχονταν, αλλά είχε τις στιγμές του. Μέσα σε μια Αμερική που ξεπερνούσε το πλήγμα του Βιετνάμ, ανακάλυπτε το σκάνδαλο του Watergate και αναζυμώνονταν κοινωνικά οι Ramones προσέφεραν το απόλυτο soundtrack της εποχής… Μέτρημα μέχρι το τέσσερα, τρία ακόρντα, καλπάζοντα τύμπανα και τα αμίμητα φωνητικά του Joey… αυτή η συνταγή υπήρξε επιδραστικότατη όχι μόνο στην punk σκηνή που γεννιόταν, αλλά μετέπειτα στην pop, στο heavy metal, στο hardcore και στο grunge.
Σήμερα, μετά από 36 χρόνια το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ των Ramones παραμένει ένα μνημειώδες άλμπουμ – γροθιά στο μουσικό κατεστημένο της εποχής, ακμή του δόρατος της μουσικής επανάστασης που ξεκινούσε το συγκρότημα και σύμβολο του αειθαλούς cool με το logo να γίνεται πιο διάσημο και από τους ίδιους και να κοσμεί τα t-shirts ακόμα και των πλέον άσχετων με τη μουσική γενικότερα. Το παράδοξα εντυπωσιακό είναι πως το συγκρότημα έφτασε στο απόγειο της δημοτικότητας αφότου διαλύθηκε και όταν ένα ένα τα αυθεντικά του μέλη έφευγαν από τη ζωή. Φαίνεται ότι και στην περίπτωση των Ramones ισχύει αυτό που συμβαίνει με τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες, η αναγνώριση δηλαδή έρχεται μετά θάνατον…
Γιάννης Δόλας
