Και μόνο μια ματιά στο line-up των Rated X είναι ικανή να σε κάνει να τρέξεις στο πλησιέστερο κατάστημα δίσκων ή απλώς να πατήσεις ένα κλικ στον υπολογιστή σου για να αγοράσεις το ντεμπούτο αυτής της super μπάντας! Βλέπετε, σε πιάνει ίλιγγος με την ψυχρή και μόνο αναφορά των συγκροτημάτων από το βιογραφικό των μελών: στα φωνητικά έχουμε τον Joe Lynn Turner (Rainbow, Deep Purple, Malmsteen, Sunstorm κτλ.), στα drums τον Carmine Appice (Vanilla Fudge, Blue Murder, King Kobra, Ozzy κτλ.), στο μπάσο τον Tony Franklin (Blue Murder, Whitesnake, The Firm) και στην κιθάρα τον Karl Cochran (Ace Frehley). Με μία λέξη: χαμός!

Για να δούμε, όμως, είναι αντάξιο το ομώνυμο album του ντόρου που δημιουργήθηκε πριν την κυκλοφορία του; Καταρχάς, και στα 12 τραγούδια του δίσκου είναι εμφανής μία αδιαμφισβήτητη ποιότητα και μία αψεγάδιαστη απόδοση από όλα τα μέλη…βέβαια, αυτό το αναμέναμε. Το μουσικό ύφος θυμίζει blues rock με σύγχρονες επιρροές (κυρίως στην παραγωγή) το οποίο προσωπικά μου θύμισε πολύ το στυλ των solo albums του Turner την περίοδο “Holy Man” και “Slam”. Ίσως να υπάρχουν και κάποια πολύ λίγα σκόρπια στοιχεία από Purple περιόδου “Slaves and Masters” αλλά ως εκεί. Προσωπικά, δεν εντόπισα πουθενά στοιχεία από Blue Murder (αν και δύο μέλη των Rated X πέρασαν από εκεί) ενώ θα ήθελα και έναν πιο μελωδικό/AOR χαρακτήρα στο δίσκο. Να πω, τέλος, ότι η φωνή του Turner έχει περισσότερο γρέζο σε σχέση με τις τελευταίες δισκογραφικές του δουλειές.
 
Συνολικά, το ντεμπούτο των Rated X δεν με χάλασε αλλά περίμενα περισσότερα πράγματα. Τα τραγούδια είναι μεν ποιοτικά αλλά δεν σε ξεσηκώνουν κιόλας. Με λίγα λόγια, ό,τι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός!
 
Highlight: Μακάρι να τους βλέπαμε και επί σκηνής…