Η πεντάδα κατάγεται από το Kansas City του Missouri και υπάρχει από το 2004. Το ντεμπούτο της, αυτό εδώ το άλμπουμ δηλαδή, έβγαλε ήδη δύο single, τα “Dumb luck” και “You don’t get it”, τα οποία πήγαν καλά στην Αμερικάνικη αγορά και έβγαλαν το συγκρότημα στο δρόμο. Το στυλ είναι Ροκίστικο, με τη μαυρίλα σχημάτων όπως οι Alice In Chains και οι Soulbender να ισορροπεί με ζεστά θέματα Pearl Jam και King’s X, ενώ υπάρχουν ακόμα και στοιχεία grunge. Τα κιθαριστικά θέματα είναι πολύ εύπεπτα, πολύ ευχάριστα στα αυτιά μας, η φωνή είναι καθαρή και χαρακτηριστική, είναι από αυτές τις φωνές που κερδίζουν την παρτίδα με τη χροιά και όχι με τα εφέ.
Σχεδόν όλα τα κομμάτια είναι χιτάκια και αυτό δεν μας χαλάει καθόλου. Φυσιολογικά, η πλειοψηφία του κόσμου στα live τους θα είναι κάτω των 25, πλην όμως και εμείς οι υπόλοιποι θα περάσουμε πολύ καλά, ακούγοντας και συμμετέχοντας. Καλή μουσική και ωραίο ύφος. Ξεκούραστο, χαλαρό και συνάμα μέσα στην κατραπακιά. Θα έπαιζαν με την ίδια ευκολία σε μια αρένα 20.000 και σε ένα House Of Blues. Στην δεύτερη περίπτωση πάλι νομίζω ότι θα ήταν και το καλύτερό μας. Φανταστείτε να έχετε πάει στο μαγαζί, να έχετε κάνει τα κουμάντα σας με το βραδινό και πάνω που αναρωτιέστε «Καλή η μάσα απόψε, να είχε και ένα καλό liveάκι, να κοπανάγαμε καμιά δυο μπύρες ακόμα», τσουπ, σκάνε τα παιδιά και σας στέλνουν για την υπόλοιπη ώρα παραμονής σας – μέχρι να τελειώσουν δηλαδή.
“Plastic masquerade”… Συγκλονιστική εισαγωγή και μεσάνυχτο μοτίβο. Δισολία και περιπέτεια. Ωραίοι. Ωραίοι…
