Η συναυλία ξεκίνησε ακριβώς στις 10:30 όπως ανακοινώθηκε την ίδια μέρα, αντί για τις 10 που ήταν προγραμματισμένη αρχικά. Πάνω στη σκηνή ο οικοδεσπότης μας με τους συνοδοιπόρους σε μπάσο και τύμπανα Dylan Wilson και Mike Bennett μας χάρισε μια μαγική βραδιά που θα θυμόμαστε για πάτα. Όλα ήταν μαγικά… τα τραγούδια, ο ήχος, η φωνή του Kotzen, η κιθάρα του, το όλο groove. Ενώ η αντίδραση από το κοινό μπορεί να περιγραφεί μόνο με μια λέξη: κατάνυξη!
Μεγάλο μέρος του κοινού ήταν μέλη συγκροτημάτων που ήθελαν να δουν από κοντά το φαινόμενο Richie Kotzen, έναν τόσο συναισθηματικά εκφραστικό τραγουδιστή, αλλά και κιθαρίστα. Έναν μουσικό που τα έκανε όλα να φαίνονται τόσο μα τόσο εύκολα. Οι κινήσεις του πάνω στη σκηνή ήταν μετρημένες και γενικά έβγαζε προς τα έξω μια σεμνότητα και μια εσωστρέφεια. Η μαγεία συνεχίστηκε όταν έκατσε στο πιάνο και έπαιξε, τραγούδησε και άλλαξε τα φώτα στο πετάλι που χρησιμοποιούσε για να κάνει τις απαραίτητες παραμορφώσεις στον ήχο. Το κοινό παρέμεινε μαγεμένο και συχνά αποσβολωμένο για το μουσικό υπερθέαμα, ενώ οι εκρήξεις ενθουσιασμού δεν ήταν λίγες στα εντυπωσιακά σόλο του Kotzen, ο οποίος έπαιζε με τα δάκτυλα.
Η συναυλία κράτησε αυστηρά 90 λεπτά με τραγούδια παλιά και καινούρια και δυο σόλο μπάσο και τύμπανα. Μεγαλύτερη αίσθηση προκάλεσαν τα “Fooled Again” και “You Can’t Save Me”, ενώ ελάχιστοί ήταν εκείνοι που τραγουδούσαν όλα τα τραγούδια, δηλαδή οι hardcore οπαδοί του. Σίγουρα, θα θέλαμε κάτι παραπάνω στο τέλος και όχι μόνο ένα τραγούδι για encore και η αλήθεια είναι ότι το κοινό το ζητούσε, αλλά το συγκρότημα δεν ξαναβγήκε. Ραντεβού την επόμενη φορά κ.Kotzen!
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές που πήραν το ρίσκο να φέρουν τον Richie Kotzen γιατί ρίσκο ήταν. Συγχαρητήρια και στον κόσμο που σε μια δύσκολη ημέρα με μουντιάλ (προημιτελικός Βραζιλία – Βέλγιο 1-2) έδωσε βροντερό παρόν γεμίζοντας το Κύτταρο για έναν σπουδαίο καλλιτέχνη που απευθύνεται σε ένα πιο ειδικό κοινό και ερχόταν για πρώτη φορά στην χώρα μας. Μεταξύ μας περίμενα ένα κοινό αποτελούμενο από τους γνωστούς-άγνωστους που βλέπει κανείς σε όλες τις συναυλίες, αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη ήταν αυτοί και άλλοι τόσοι!
ΥΓ.: η συναυλία έχει τελειώσει, τα φώτα έχουν ανάψει και μουσική παίζει από τα μεγάφωνα, ο roadie του Kotzen έχει ανέβει στη σκηνή και ξεκινάει το μάζεμα του εξοπλισμού. Ξεκολλάει τα setlist και τα δίνει στους οπαδούς που στέκονται κάτω από τη σκηνή. Πετάγεται και ένας τυπάκος και λέει «καμιά πένα θα μας δώσεις» και o roadie με αμίμητο body language του κουνάει τα δάχτυλα θέλοντας να του θυμίσει ότι ο Richie παίζει με αυτά!
Γιάννης Δόλας
Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν www.livephotographs.com
Losin’ My Mind, Your Entertainer, Bad Situation, Love Is Blind, High, Fooled Again, Socialite, (bass solo),The Road, Meds, (Drum Solo), Fear, Remember, Help Me, War Paint
You Can’t Save Me
{galleryLiveReports/2018/Kotzen}{/gallery}
