Μετά την προακρόαση του “Armor Of Light”, του δεύτερου άλμπουμ των Riot σαν Riot V είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον Donnie Van Stavern και τον Nick Lee. Η κουβέντα περιστράφηκε γύρω από το νέο άλμπουμ προφανώς, το “Unleash The Fire” και το “Thundersteel” που συμπληρώνει φέτος τα 30 του χρόνια. Παρόν στο φιλόξενο Ragnarok ήταν και ο Lou A. Kouvaris ο ελληνικής καταγωγής κιθαρίστας του γκρουπ την περίοδο 1976-1978, ο οποίος μας μίλησε για την δική του εποχή, τα γκρουπ της εποχής και έδωσε τη δική του εκδοχή για το γιατί δεν έκαναν οι Riot μια μεγάλη εμπορική επιτυχία. Δείτε ολόκληρη την κουβέντα στο βίντεο που ακολουθεί. Συνέντευξη: Σάκης Νίκας
Για το νέο άλμπουμ…
Donnie Van Stavern: Νομίζω ότι έχουμε ένα άλμπουμ που είναι progressive αλλά ακούγεται μοντέρνο και κρατά την παράδοση των Riot. Και η Nuclear Blast θα πρέπει να μας πάει στο επόμενο επίπεδο. Ας ελπίσουμε…
Nick Lee: Υπήρχε μεγάλη πίεση και στα δυο άλμπουμ για διαφορετικούς λόγους. Το “Unleash The Fire” ήταν το πρώτο άλμπουμ αυτής της σύνθεσης σαν RiotV και… Υπήρχαν αρκετοί καχύποπτοι… Αν θα ήταν θεμιτό ή όχι… Οπότε περιμέναμε ποια θα ήταν η ανταπόκριση. Και η ανταπόκριση ήταν υπέρ του δέοντος καλή. Και σε αυτό το άλμπουμ η πίεση μπαίνει στο να κάνουμε κάτι ακόμα καλύτερο. Ή τουλάχιστον το ίδιο καλό. Εμείς νομίζουμε ότι είναι καλύτερο. Εγώ νομίζω ότι είναι μια πολύ λογική συνέχεια. Νομίζω ότι μάθαμε όλα τα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε μαζί με το “Unleash The Fire” τα έχουμε επεκτείνει. Βάλαμε ο καθένας λίγο περισσότερο από την προσωπικότητά μας. Αλλά, έχει ακόμα τον κλασικό Riot ήχο που ο Donnie και ο Mike κρατούν στο συγκρότημα.
Για το “Unleash The Fire”…
Donnie Van Stavern: Αυτός ήταν ένας πολύ σημαντικός δίσκος για μας. Γιατί, ο Mark Reale, το αυθεντικό μέλος έχει πεθάνει… Οπότε έπρεπε να κάνουμε ένα άλμπουμ τιμώντας τη μεγάλη παράδοση της μουσικής των Riot. Είχαμε πολλές αλλαγές μελών και διαφορετικά στυλ με τα χρόνια. Οπότε, προσπαθήσαμε να συνδυάσουμε όλες τις περιόδους και το “Thundersteel” και την rock περίοδο των Riot. Αλλά ξέραμε ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα με το όνομα. Με το πέμπτο κεφάλαιο των Riot… Με τον Todd να είναι ο πέμπτος τραγουδιστής. Αλλά, ήταν μια πρόκληση γιατί ο Tony Moore δεν είναι πια μαζί μας βασικά είμαστε εγώ και ο Mike. Συνολικά υπάρχουμε εδώ και τριάντα χρόνια. Οπότε, πρέπει να κάνουμε ένα άλμπουμ που θα ήταν καθοριστικό για μας. Προερχόμαστε από το reunion άλμπουμ, το “Immortal Soul” με τον Tony, τον Bobby και τον Mark. Ήταν μια πρόκληση γιατί ξέραμε ότι για να συνεχίσουμε έπρεπε να παρουσιάσουμε κάτι ιδιαίτερο. Και βασικά να δούμε τι θα συμβεί. Αν ο κόσμος δεν το αποδεχόταν μπορεί να μην ήμαστε εδώ τώρα. Αλλά, ευτυχώς για μας μάθαμε πολλά με τον Mark Reale. Όχι μόνο σαν μέλη του συγκροτήματος.Ήμουν οπαδός πριν γίνω μέλος το 1984. Οπότε, έμαθα πολλά για τη σύνθεση των τραγουδιών μαζί του. Για το πως φτιάχνουμε τα τραγούδια και πως εκείνος θα τα ήθελε. Γι’ αυτό αρχίσαμε να γράφουμε τηρώντας την παράδοση. Ξέραμε ότι θα είναι η δική μου περίοδος του “Thundersteel”… Οπότε, έπρεπε να κρατήσουμε το power metal και να διατηρήσουμε τις rock επιρροές. Οπότε το κάναμε… Είχαμε την υποστήριξη της εταιρείας ακόμα… Είπαν “ΟΚ, πρέπει να συνεχίσουμε”. “Να βγάλουμε το άλμπουμ, να δούμε τι γίνεται”. Οι διοργανωτές συναυλιών έκλεισαν το συγκρότημα. Και όλοι ήταν εντάξει με αυτό. Καλή μουσική και η συνέχιση ήταν πετυχημένη. Γι’αυτό είμαστε εδώ τώρα, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Οι Riot μέσα από τα χρόνια… Είχαν διαφορετικά στυλ, αλλά είχαν σταθερά καλά τραγούδια. Και αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε και εμείς. Γι’αυτό ήταν σημαντικό για μας. Γράφοντας μουσική ουσιαστικά αποφασίσαμε ότι θέλαμε να ανέβουμε ένα βήμα νοιώσαμε ότι η Nuclear Blast θα ήταν ικανή να το κάνει αυτό. Να γίνει η εταιρεία ου επιτέλους θα βοηθήσει το συγκρότημα… Γιατί είναι μια από τις μεγαλύτερες heavy metal εταιρείες στον κόσμο. Νομίζω ότι είχαμε έρθει σε επαφή μαζί της και στο παρελθόν. Αλλά, αυτή τη φορά έγινε πιο σοβαρό. Σκεφτήκαμε ότι έπρεπε να κάνουμε ένα άλμπουμ… Γιατί αυτό που διαδεχόταν το “Unleash The Fire” θα ήταν σημαντικό… Γιατί θα είχες κόσμο που θα έλεγε ότι το “Unleash…” ήταν τυχαίο… Έτυχε να είναι καλό άλμπουμ. Έπρεπε να γράψουμε καλή μουσική για να τους δώσουμε. Έπρεπε να πάμε στο επόμενο επίπεδο. Αν δεν θα μπορούσαμε να τους δώσουμε μουσική… Ο κόσμος δεν είναι χαζός. Οι οπαδοί των Riot είναι πολύ έξυπνοι. O Mark συνήθιζε να μου λέει ότι η διάρκεια των Riot οφείλεται στην καλή μουσική. Παρόλες τις αλλαγές μελών και των στυλ. To hard rock, τον Rhett και το heavy metal με τον Tony κλπ.
Σχετικά με τo “Thundesteel” και το αν είχαν καταλάβει τότε πόσο σημαντικό ήταν…
Donnie Van Stavern: Νομίζω ότι τότε ξέραμε ότι ήταν καλό υλικό αλλά, δεν ξέραμε… πόσο ιδιαίτερο θα ήταν. Γιατί έχεις να κάνεις με… Κλασσικά σαν το “Fire Down Under” που ήταν βασικά το συνδετικό άλμπουμ των Riot. Και το “Thundersteel” έγινε το δεύτερο. Το πιο μεγάλο. Ξέρεις, όταν το ηχογραφήσαμε ήμουν φίλος με τον Mark Πολύ πριν γίνω μέλος της μπάντας το 1984. Ήξερε ότι ήμουν σε ένα metal συγκρότημα από το Τέξας τους S.A. Slayer. Αλλά, ήταν οι Slayer από το Τέξας. Εμένα μου άρεσε το heavy metal, το NWOBHM και τα σχετικά… Οπότε ο Mark ερχόταν για να γράψουμε μουσική κι εγώ έγραφα πιο επιθετικά… Που ήταν λίγο εκτός Riot… Προέρχονταν από το “Born In America”. Έτσι, όταν αρχίσαμε να γράφουμε η προσέγγιση του Mark έγινε λίγο πιο progressive. Σαν παίχτης ήταν rock’n’roll, αλλά άρχισε να μπαίνει… Ήθελε να γίνει πιο επιθετικός στο στυλ των Judas Priest… Οπότε, βασίστηκε σε μένα για να γράψει έτσι. Γι’ αυτό έχω γράψει σχεδόν όλα τα τραγούδια του “Thundersteel”. Με εμπιστεύτηκε. Εγώ έγραφα τη μουσική και εκείνος τις μελωδίες. Και κάπως έτσι το κάνουμε τώρα. Γράφουμε επιθετική μουσική, αλλά με έναν τρομερό τραγουδιστή και μελωδία που ακούγεται ωραία στα αυτιά. Οπότε, όταν το ηχογραφήσαμε ήταν κάποιο υλικό που εγώ και ο Mark είχαμε γράψει σε ένα συγκρότημα που λεγόταν Narita… Που ήταν σαν μια δεύτερη μπάντα για τον Mark εκτός Riot. Που τελικά κατέληξε να είναι η σύνθεση του “Thundersteel”. Οπότε, κάτσαμε και γράψαμε κάτι επιθετικό, που ήταν διαφορετικό. Οπότε, ξέραμε ότι κάποιοι οπαδοί θα ήταν κάπως… “Τι είναι αυτό; δεν μοιάζει με τα συνηθισμένα Το ίδιο έγινε όταν αλλάξαμε τραγουδιστές. Όταν πήγαμε από τον Guy στον Rhett Forester. Ο κόσμος είπε: “ποιος είναι αυτός;” Οπότε, είχαμε αυτή την πρόκληση αλλά, όταν κυκλοφόρησε ήμασταν αρκετά τυχεροί να έχουμε μια μεγάλη εταιρεία τότε, την CBS Records. Το πήραν και το εκτίναξαν με βίντεο και το “Bloodstreets”… Και ξαφνικά απογειώθηκε. Κάποιοι το θεωρούν το καλύτερο άλμπουμ των Riot. Και εννοώ ανθρώπους που δεν ξέρουν τίποτα πριν από αυτό. Οπότε, είναι ενδιαφέρον…
Η προσέγγιση του Nick, σαν το νέο μέλος στο συγκρότημα…
Nick Lee: Ήμουν οπαδός πριν γίνω μέλος. Αλλά, πριν από αυτό ο Mike Flyntz ήταν ο δάσκαλός μου στην κιθάρα. Από όταν ήμουν 8 ετών ως τα 18. Οπότε, το έχω ξαναπεί, δεν ανακάλυψα τους Riot σαν μπάντα… ήταν η μπάντα του Mike. Ήταν πάντα μέρος της ζωής μου. Είδα τους Riot με τον Mark Reale στα 15 μου. Ήρθαν και έπαιξαν μια συναυλία στο Long Island, όπου μένω τους είδα και έσφιξα το χέρι του Mark. Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι γεμίζω τα παπούτσια του Mark Reale αυτό θα ήταν κάτι το αδύνατο. Ο Μike μου ζήτησε να το κάνω και επειδή ήταν κάποιος που τον ήξερα όλη μου τη ζωή είπα ναι. Και εκείνος πήρε τα μέρη του Mark και εγώ πήρα τα δικά του. Οπότε, είναι σαν να γεμίζω τα παπούτσια του Mike. Ο Mike πρέπει να γεμίσει τα παπούτσια του Mark.
Donnie Van Stavern: Εγώ πήρα το σημείο του Mark πήγα σε αυτό το μέρος της σκηνής. Και ο Nick πήρε το δικό μου και κάλυψε και τον Mike.
Ο Lou A. Kouvaris μιλάει για τα ‘70s και την αδυναμία εμπορικής επιτυχίας για τους Riot…
Lou A. Kouvaris: Άκουγα UFO, Michael Schenker… Ronnie Montrose, Rush… Αυτά ήταν τα συγκροτήματα που θεωρούσα πιο heavy. Αλλά, όσον αφορά τη metal σκηνή δεν συνέβαιναν και πολλά τότε. Οι heavy μπάντες σαν αυτές που ανέφερα όπως οι Montrose, που ήταν πολύ heavy μια πολύ hard rock μπάντα. Και φυσικά το ίδιο ήταν και οι Riot. Δεν υπήρχε ακόμα metal σκηνή. Αλλά, νομίζω ότι αυτή ήταν η αρχή της. Τότε άρχισε να συμβαίνει. Η μουσική που παιζόταν τότε ίσως δεν ήταν… Όταν λες εμπορική επιτυχία για τι πράγμα μιλάμε; Μιλάμε για το να γράψεις ένα hit… Όπως ας πούμε το “Feels Like The First Time” των Foreigner… Ή το “Can’t Get Enough Of Your Love” των Bad Company… Μιλάς για κάτι τέτοιο; Δεν έγραφαν τραγούδια σαν αυτά. Νομίζω ότι το “Warrior”μάλλον ήταν το πιο… Το πλησιέστερο… Που θα έλεγα ότι ήταν ένα εμπορικό hit. Παίχτηκε πολύ στη Νέα Υόρκη και το Τέξας. Και νομίζω ότι αυτό ήταν το κοντινότερο… Αλλά, νομίζω πραγματικά ότι τα τραγούδια… Και η δισκογραφική εταιρεία και το μάνατζμεντ έπαιξαν μεγάλο ρόλο σε αυτά. Ίσως ο Mark και το συγκρότημα ήθελαν να πάνε προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση αλλά, νομίζω ότι για να γράφεις τα κομμάτια και να κάνεις εμπορική επιτυχία πρέπει να έχεις ένα τραγούδι που να είναι πετυχημένο. Οι Iron Maiden έχουν καναδυό… Οι Metallica έχουν καναδυό που είναι εκπληκτικά… Και οι Riot τα έχουν. Αλλά, για κάποιο λόγο… Δεν υπήρχε η ώθηση, που ίσως να έχει το νέο άλμπουμ. Συνέχισαν, κρατούν τη φλόγα… Και μπορεί να γίνει, μπορεί να γίνει… Έχουν τρομερά τραγούδια. Είναι τρομεροί παίκτες, τρομεροί συνθέτες.
Ο Donnie και ο Nick περιγράφουν ο ένας τον άλλον…
Nick Lee: Μια λέξη για να περιγράψω τον Donnie… Θα χρησιμοποιήσω μια λέξη που έχω χρησιμοποιήσει και παλιότερα είναι ένας “lifer”… Σημαίνει ότι είναι μέσα για πάντα. Είναι αληθινός. Σαν μουσικός, σαν rocker… “Lifer”.
Donnie Van Stavern: Σ’ευχαριστώ φίλε. Είναι δύσκολο να πω είναι πολλά πράγματα αλλά είναι έμπνευση. Ανήκει σε νεότερη γενιά και με εμπνέει γιατί ήμουν κι εγώ στη θέση του κάποτε. Όταν είσαι ο πιο νέος στη μπάντα όταν έρχεσαι σε μια θρυλική μπάντα έτσι ένοιωθα κι εγώ όταν έγινα μέλος, λόγω του Rhett και του Mark. Είχα την έμπνευση να γίνω κάτι και να ακολουθήσω αυτούς τους τύπους, που ήταν θρυλικοί. Βλέπω τον Nick στη σκηνή και βλέπω τον εαυτό μου σε εκείνον πολλές φορές. Τα δίνει όλα… Παίζει με βετεράνους… Και τα καταφέρνει μια χαρά. Είναι αυτός ο τύπος που χρειαζόμασταν. Σ’αγαπώ φίλε!
Nick Lee: Σ’αγαπώ φίλε!