Λίγες μέρες πριν την «έφοδο» των πολυαγαπημένων Riot στην χώρα μας σε 4(!) ελληνικές πόλεις και την Κύπρο, ο Donnie Van Stavern βρίσκεται στην άλλη άκρη του… Zoom, ευδιάθετος και έξω καρδιά, όπως πάντα. Λίγα πράγματα για το μίνι τουρ, για το νέο άλμπουμ, πολύ γέλιο, τι παράπονα έχει από τους υπόλοιπους 4 στη μπάντα (ουσιαστικά μόνο για τον TMH έχει) και άλλα… η ουσία όμως είναι το τι θα γίνει σε Λευκωσία, Αθήνα, Αγρίνιο (sold out!), Θεσσαλονίκη και Τρίκαλα (για πρώτη φορά). Το ξέρετε, το περιμένετε… θα το ζήσετε! Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας
Rockpages.gr: Πως αισθάνεσαι που θα παίξετε στην Κύπρο και την Ελλάδα, κάνοντας ουσιαστικά ένα μίνι tour στην χώρα μας;
Donnie Van Stavern: Τρομερά! Η Ελλάδα κατέχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μας. Η αλήθεια είναι ότι παίξαμε πρόσφατα εκεί, στο Up The Hammers, αλλά αυτή τη φορά θέλαμε να παίξουμε σε περισσότερα μέρη, γιατί τις περισσότερες φορές μας κλείνουν συναυλίες στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Τώρα, όμως προσθέσαμε κι άλλα μέρη, προστέθηκε η Κύπρος κι έτσι έχουμε τέσσερις συναυλίες στην Ελλάδα. Χαιρόμαστε, λοιπόν για την επιστροφή, γιατί έχουμε πολλούς οπαδούς εκεί, όπως ξέρεις, έχουμε γνωρίσει πολλά άτομα και κάποιους μουσικούς όσο ερχόμαστε εκεί, που τους αγαπάμε. Είναι από τα μέρη που γουστάρουμε. Υπάρχουν πολλά μέρη στην Ευρώπη, αλλά η Ελλάδα είναι έχει αυτό (ΣΣ, με το χέρι ακουμπάει στην καρδιά του), οι συναυλίες εκεί είναι πάντα καλές. Οπότε, είναι ένα μικρό τουρ που περνάει από Πορτογαλία, Ισπανία και καταλήγει στην Ελλάδα και… αυτό ήταν για φέτος! Του χρόνου, το 2025, σχεδιάζουμε να ξαναγυρίσουμε στην Ευρώπη και να παίξουμε στη Σκανδιναβία, την Ιταλία και κάποια άλλα μέρη, αλλά τώρα ανυπομονούμε για την Ελλάδα. Όπως πάντα φίλε! Θα είναι καταπληκτικές οι συναυλίες. Έχουμε πολλά καινούρια τραγούδια να παίξουμε.
Rockpages.gr: Ας έρθουμε στο νέο σας άλμπουμ. πιστεύω ότι είναι το καλύτερο που έχετε κυκλοφορήσει ως τώρα σαν RiotV. Τι πιστεύεις;
Donnie Van Stavern: Ναι, το λατρεύουμε και βγήκε από την καρδιά μας. Γιατί όταν αποφασίσαμε να συνεχίσουμε μετά το θάνατο του Mark, το 2012, και όπως ξέρεις ήμασταν πολύ καλοί φίλοι, έμενε μαζί μου, οπότε το να συνεχίσουμε σήμαινε πάρα πολλά για μας. Και ήθελα να το κάνουμε με το σωστό τρόπο. Υπάρχουν πολλά συγκροτήματα που χρησιμοποιούν το όνομα της μπάντας με το λάθος τρόπο. Δεν προσπαθούμε να σβήσουμε το παρελθόν και την ιστορία. Απλά συνεχίζουμε τη δική μου περίοδο, του power metal, καθώς ήμουν μέλος της σύνθεσης του “Thundersteel”. Γι’αυτό συνεχίζουμε να γράφουμε κατά αυτόν τον τρόπο, έχοντας την ευχή του πατέρα του Mark, ο οποίος είπε «μην αφήσετε τη μουσική να πεθάνει μαζί με το γιο μου, σας παρακαλώ συνεχίστε».
Πρόσφατα λέγαμε με τον Todd, «το πιστεύεις ότι έχουν περάσει 12 χρόνια κι έχουμε βγάλει τρία άλμπουμ;» Του χρόνου οι Riot συμπληρώνουν 50 χρόνια καριέρας. Φτάσαμε δηλαδή σε ένα ορόσημο και αυτοί οι τρεις δίσκοι σημαίνουν πολλά για μας, όπως και ότι ο κόσμος είναι μαζί μας, που αντιπροσωπεύουμε την κληρονομιά του Mark. Το “Unleash The Fire” είχε καλή ανταπόκριση, όπως και το “Armor Of Light”. Όταν αρχίσαμε να δουλεύουμε πάνω στο νέο άλμπουμ, περάσαμε από κάποιες αλλαγές με τη δισκογραφική μας εταιρεία και το lockdown. Είχαμε πολύ χρόνο για να επεξεργαστούμε τις ιδέες μας. Είπα λοιπόν στον Mike (Flyntz) να κάνουμε ένα άλμπουμ με ποικιλία από στυλ, όπως κάναμε παλιά. Γι’αυτό ακους τα τραγούδια που έχω γράψει, το “High Noon”, ή το “Hail To The Warriors”, που θυμίζουν “Thundersteel”. Κι όταν ακούς αυτά του Mike, όπως είναι το “Open Road” και το “Higher”, σου φέρνουν στο μυαλό τη δική του εποχή στο συγκρότημα. Αλλά, από την άλλη ακούς τραγούδια που έγραψα, όπως το “Feel The Fire”, που είναι πιο rock, σαν τους Accept, τους Judas Priest, ή ακόμα και τους Riot, φέρνοντας στο μυαλό όπως τα “Killer” και “Crimson Storm”. Είπα λοιπόν να γυρίσουμε στις ρίζες μας, γιατί είμαστε μια rock μπάντα που είναι metal. Έτσι, γράψαμε μαζί με τον Mike το “Love Beyond The Grave”, που είναι ένα καλό groove τραγούδι, που ακούγεται σαν το “Hard Loving Man”.
Οπότε ακούγοντας το άλμπουμ, είναι σαν να έχουμε βάλει όλα μας τα στυλ μαζί, του Mike και το δικό μου. Είναι ένα καλό, δυνατό άλμπουμ που πατάει σε διαφορετικές εποχές των Riot. Ακόμα και ο Bruno Ravel των Danger Danger, που έχει δουλέψει στην παραγωγή των προηγούμενων άλμπουμ και που ήταν και στους Westworld μαζί με τον Mark και τον Tony Harnell, είπε ότι του άρεσε πολύ.
Οπότε, είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από τον ήχο τους και το πώς βγήκαν τα τραγούδια. Κάναμε μερικά video και η ανταπόκριση που λαμβάνουμε είναι φοβερή. Ποτέ δεν είχαμε τόσα views, κοντά στο εκατομμύριο, ή πάνω από 500.000 στα videos μας. Κι έτσι πορεύεται το συγκρότημα και είμαστε τόσο τυχεροί που έχουμε οπαδούς που στάθηκαν δίπλα μας και γουστάρουν το νέο άλμπουμ. θεωρώ, λοιπόν ότι είναι ένα σπουδαίο άλμπουμ για τους RiotV.
Rockpages.gr: Προηγουμένως είπες ότι ήθελες να γράψεις νέο υλικό από την εποχή σου και την εποχή του Mike. Θα έλεγα ότι το riff στο “Higher” φέρνει στο μυαλό το “Angel Eyes” και αυτό δεν είναι κακό, γιατί είναι ένα δικό σας τραγούδι, το οποίο μπορείτε να έχετε σαν αναφορά. Ίσως να είναι και ένα flashback στο παρελθόν. Ποια είναι η άποψή σου;
Donnie Van Stavern: Να σου πω, αν δεν είναι αντιγραφή είναι απλά ο τρόπος που γράφουμε, οπότε έτσι βγαίνει. Εγώ επαναλαμβάνομαι πολύ. Έχω ακούσει να μου λένε πολλοί, «ρε φίλε έχεις γράψει το “Johnny’s Back” τέσσερις φορές», ή το “Metal Warrior” είναι η συνέχεια του Johnny… ή το “Angel’s Thunder” έχει παρόμοιο vibe. Η αλήθεια είναι ότι επιδιώκω να το κάνω αυτό σε κάθε νέο άλμπουμ. όταν έγραψα το “Mean Streets”, είδα ότι περιέχει το “Johnny…” και το έκανα για να είναι ένα riff σαν του “Johnny’s Back”. Έγραψα το “Black Leather And Glittering Steel” και όλα αυτά τα τραγούδια τότε. Οπότε, θεωρώ ότι όλα αυτά βγαίνουν έτσι, γιατί αυτό είναι το στυλ των Riot. Θέλουμε να γράψουμε καινούρια μουσική, η οποία όμως να έχει κάτι γνώριμο στο κοινό, όταν την ακούσουν. Μέχρι τώρα όλα καλά. Θα παίξουμε και στην Ελλάδα μερικά από αυτά τα νέα τραγούδια.
Rockpages.gr: Πρόσεξα ότι τώρα τελευταία δεν παίζατε τα “High Noon” και “Mean Streets”, που είναι από τα καλύτερα του άλμπουμ. Δεν το συζητάω ότι πρέπει να τα ακούσουμε αυτά στην Ελλάδα…
Donnie Van Stavern: Με την ιστορία των Riot να συμπληρώνει 50 χρόνια την επόμενη χρονιά, έχουμε φτάσει τα 17 άλμπουμ. Αν παίζαμε καναδυό τραγούδια από το κάθε άλμπουμ, η συναυλία θα κρατούσε τρεις με τέσσερις ώρες. Αυτό θα ήταν ωραίο για τους οπαδούς, αλλά τεχνικά και σωματικά δεν νομίζω ότι θα μπορούσαμε, οπότε είναι πάντα μια πρόκληση να επιλέγεις ποια κομμάτια θα παίξεις. Εμείς σαν RiotV θέλουμε να παίξουμε κάποια τραγούδια από τον κάθε μας δίσκο. Κι έπειτα, μιας και εγώ προέρχομαι από την εποχή του “Thundersteel”, προσπαθούμε να παίξουμε αρκετά από εκεί για να ικανοποιήσουμε τους οπαδούς και κάποια από τo “Privilege Of Power” και τα πιο παλιά. Έχουμε και τους οπαδούς μας που θέλουμε να ευχαριστήσουμε. Πάντα, πρέπει να παίξεις το “Warrior”, ή το “Road Racin’”, ή το “Swords And Tequila”, δεν μπορείς να μην τα παίξεις αυτά.
Αυτοί είναι οι πυλώνες. Πρόσφατα επαναφέραμε και κάποια τραγούδια από την εποχή του Rhett Forester, όπως το “Restless Breed”. Αλλάζουμε το σετ κάθε τόσο. Παίζουμε μερικά από τα “Unleash The Fire”, “Armor Of Light” και κάποια από το “Mean Streets”. Και στο τέλος έχουμε ένα μεγάλο encore. Παίζουμε πάντα 25 τραγούδια και μετά 5 ή 6 encores, απλά ξανανεβαίνουμε στη σκηνή κι αν νοιώθουμε καλά και ακουγόμαστε καλά κι αν το κοινό γουστάρει… θα παίξουμε κι άλλο! Παίζουμε μέχρι και 28 τραγούδια, είναι ένα μεγάλο σετ. Πείτε μας τι θέλετε να παίξουμε!
Rockpages.gr: Ποια είναι τα κριτήρια επιλογής για τα ποια τραγούδια θα παίξετε στην κάθε περιοδεία; Αν o Todd μπορεί να τα τραγουδήσει; Αν πλησιάζει κάποια επέτειος; Αν γουστάρετε να παίξετε κάποιο από τα παλιά;
Donnie Van Stavern: Κάθε φορά είναι διαφορετικό. Έχουμε παίξει γύρω στα 60 τραγούδια Riot, οπότε κάθε φορά επιλέγουμε. Προφανώς, αν έχεις κυκλοφορήσει ένα καινούριο άλμπουμ πρέπει να παίξεις κάποια τραγούδια από αυτό, γιατί είναι η νέα σου δουλειά. Αλλά, δεν μπορείς να αφήσεις απ΄ έξω τα κλασικά για τους οπαδούς. Κάποια συγκροτήματα παίζουν περισσότερα καινούρια τραγούδια από το πιο πρόσφατο άλμπουμ. θυμάμαι ότι οι Maiden όταν περιόδευαν για το “Senjutsu”, έπαιζαν μόνο πολύ λίγα κλασικά. Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να ισορροπήσεις τα καινούρια με τα παλιά. Ο κόσμος θέλει να ακούει απ’ όλα. Έτσι, κι εμείς έχουμε κάνει ένα ειδικό “Fire Down Under” show, όπου παίζαμε όλο το άλμπουμ, ρίχνοντας και μερικά από τα υπόλοιπα μέσα. Έχουμε παίξει “Thudersteel” show, οπότε ξέρουμε όλα τα τραγούδια και από τα δύο άλμπουμ, αλλά θα προσθέσουμε και ένα “49er” από το “Narita”, ένα “Road Racin” και ένα “Tokyo Rose”, ένα “Rock City” και ένα “Warrior”… έχουμε τόσα πολλά τραγούδια για να διαλέξουμε και υπολογίζουμε και το που παίζουμε.
Ο Todd είναι ικανός να βγάλει ένα ολόκληρο σετ, αν παίζουμε μια μεγάλη περιοδεία και έχουμε πολλές ημερομηνίες πρέπει να κανονίζουμε τα τραγούδια με τις πιο ψηλές νότες για να μην επηρεαστεί η φωνή του, γιατί τα δάκτυλα μπορούν να παίξουν τα πάντα, αλλά τα φωνητικά θέλουν προσοχή, οπότε πρέπει να κάνουμε έναν καλό συνδυασμό για να βγει ένα καλό σετ. Και πριν παίξουμε κάνουμε και την σχετική ανάλυση… «Παίζουμε στην Ελλάδα, αυτό το έχουμε παίξει ένα εκατομμύριο φορές, βγάλε αυτό, βάλε αυτό». Βέβαια, όπως είπα, κάποια πρέπει να τα παίξουμε κι ας τα έχουμε παίξει ένα εκατομμύριο φορές. Δεν μπορείς να μην παίξεις το “Thundersteel”! Δεν μπορείς να μην παίξεις τα κλασικά. Στο encore ειδικά, μπορεί να παίξουμε και κάποια που δεν είναι στη λίστα, αλλά τρελαίνεται ο κόσμος, οπότε θα τα παίξουμε κι αυτά!
Rockpages.gr: Ποια είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζετε όταν γράφετε ένα καινούριο άλμπουμ; να το κάνετε καλύτερο από το προηγούμενο; Να κάνετε κάτι αντάξιο της κληρονομιάς του συγκροτήματος;
Donnie Van Stavern: Προφανώς, αυτό που θέλουμε είναι να κάνουμε το καλύτερο άλμπουμ που μπορούμε. Θέλουμε να ξεπεράσουμε τα πάντα. Παρόλο που είχαμε κάποια κλασικά άλμπουμ θέλουμε να έχουμε μια θέση στο μουσικό στερέωμα δημιουργώντας καλή μουσική που γουστάρει ο κόσμος, όπως και την κληρονομιά των Riot. Γιατί οι Riot είναι γνωστοί για την καλή τους μουσική τα τελευταία 50 χρόνια. Ο Mark έλεγε ότι η μακροβιότητα του συγκροτήματος εξαρτάται από το πόσο καλή μουσική γράφει. Αν αρχίσεις να γράφεις χάλια, κανείς δεν θα σε ακούει. Και ξέρεις ότι οι Riot είναι πολύ σταθεροί στην ποιότητα των άλμπουμ τους. Οπότε, προσπαθούμε να συνεχίζουμε αυτό που κάναμε πάντα: να γράφουμε κλασσικά τραγούδια.
Σαν RiotV προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας. Το “Unleash The Fire” ήταν καλό και μετά το “Armor Of Light” ήταν καλύτερο. Και έπειτα, όταν γράψαμε το “Mean Streets” νομίζουμε ότι είναι καλύτερο ακόμα. Οπότε, νομίζω ότι γινόμαστε ολοένα και καλύτεροι. Επομένως, προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τα πάντα, αλλά εξακολουθώντας να έχουμε το στυλ των Riot. Γράψαμε κάποια καλή μουσική που άρεσε στον κόσμο. Όπως έλεγες πριν έχουμε μια φόρμουλα, μερικές φορές κάτι μπορεί να ακούγεται σαν κάτι από το παρελθόν, αλλά ουσιαστικά προσπαθούμε να ικανοποιούμε τους οπαδούς μας. Με τον τρόπο που γράφω πάντα θα ακούσεις κάτι που θα θυμίζει “Thundersteel”, ή “Privilege Of Power”, γιατί για αυτό είμαι γνωστός. Έτσι, το κοινό μας θέλει να ακούσει αυτή τη μουσική, αυτά τα τραγούδια και με αυτό τον γνώμονα γράφουμε ο Mike κι εγώ. Δεν χρειάζεται να ξεπεράσουμε ό,τι έχουμε κάνει στο παρελθόν, αρκεί να στέκεται αντάξια δίπλα σε όλες τις άλλες κυκλοφορίες. Και μέχρι στιγμής, όπως είπα, αυτή η κυκλοφορία είναι η καλύτερη μέχρι στιγμής από τους RiotV. Οπότε, μετά το “Mean Streets” θα πρέπει να δουλέψουμε πάρα πολύ σκληρά για να βγάλουμε ένα αντάξιο άλμπουμ.
Rockpages.gr: Εφόσον ετοιμάζεστε για να περιοδεύσετε, θα ήθελα να σε ρωτήσω τι κάνετε για να διασκεδάσετε όταν είστε στο δρόμο…
Donnie Van Stavern: Αυτό είναι ένα θέμα όταν ταξιδεύεις για τις περιοδείες… γιατί μερικές φορές είναι χάλια, γιατί συνεχώς παίζεις και δεν έχεις καθόλου χρόνο για να χαλαρώσεις, ή να δεις πράγματα. Αλλά, όπως συνέβη πρόσφατα όταν παίζαμε στη Νότιο Αμερική, ήταν πολύ δύσκολα για μας γιατί είχαμε πολλές πτήσεις που έπρεπε να προλάβουμε. Οπότε, παίζεις μια συναυλία και στις 4 το πρωί την επόμενη μέρα μετά το show πρέπει να πας στο αεροδρόμιο. Αλλά, καμιά φορά έχουμε και κανένα ρεπό και αυτό είναι πολύ καλό. Μπορούμε να ξεκουραστούμε και καμιά φορά να γνωρίσουμε μια χώρα και την κουλτούρα της. Και πάντα μας αρέσει να το κάνουμε αυτό.
Δεν είμαστε οι Metallica! Δεν βγάζουμε εκατομμύρια από τη μουσική. Βγάζουμε κάποια λεφτά. Δεν είναι αρκετά για να επιβιώσουμε μακροχρόνια. Όμως, η ανταμοιβή μας είναι όταν συναντάμε κόσμο και γνωρίζουμε διαφορετικές κουλτούρες, διαφορετικό φαγητό, βλέπουμε εξωτικές χώρες και τέτοια πράγματα. Οπότε, αν έχουμε και μια μέρα ρεπό, μας αρέσει πολύ. Καμιά φορά λέμε στο μάνατζέρ μας, «δώσε μας μια μέρα ρεπό στην Ελλάδα», ή αν πάμε στην Ιταλία, «δώσε μας μια μέρα να πάμε να φάμε». Η Ελλάδα είναι ένα μέρος με μεγάλο ενδιαφέρον για μας, είχαμε κάποιες φορές ελεύθερη μέρα και ήταν πανέμορφα. Πήγαμε σε όλα τα αξιοθέατα. Είδαμε την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα, είδαμε τα αρχαία, τα αγάλματα και όλα αυτά. Οπότε, ήταν υπέροχα. Και μετά φάγαμε με θέα τη θάλασσα. Έχουμε πολλούς οπαδούς στην Ελλάδα, που πάντα θέλουν να μας συναντήσουν και να περάσουμε καλά. Αυτό βγάζουμε από αυτό που κάνουμε, δεν το κάνουμε για το οικονομικό όφελος. Το κάνουμε γιατί μας αρέσει να πηγαίνουμε σε μέρη με κόσμο που μας γουστάρει και που νοιώθει το ίδιο όπως εμείς. Νομίζω ότι έχουμε μια ελεύθερη μέρα στην Ελλάδα, οπότε αυτό είναι καταπληκτικό.
Rockpages.gr: Έχετε κάποιους κανόνες που τηρείτε απαρέγκλιτα; Για παράδειγμα δεν επιτρέπετε τις γυναίκες και τις φιλενάδες να έρχονται μαζί σας στις περιοδείες; Έχετε κάποιο ειδικό όρο στο rider, όπως για παράδειγμα «όχι καφέ M&Ms»;
Donnie Von Staver: Ναι! Όχι φτηνή τεκίλα! Χαχαχα! Βασικά, όχι δεν έχουμε κάτι τέτοιο. Δεν είμαστε οι Van Halen. Οι απαιτήσεις μας είναι τα τυπικά. Δεν ζητάμε πολλά από το διοργανωτή, τα ποτά μας, πρέπει να έχουμε και τεκίλα, όχι απαραίτητα για να πιούμε, γιατί είναι το χαρακτηριστικό μας όταν είμαστε στη σκηνή. Έχουμε πολλά τραγούδια με τεκίλα και κάνω «γεια μας» στο κοινό. ‘Οταν παίζουμε πάντα πίνω ένα σφηνάκι στην υγεία του Mark. Κοιτάω ψηλά, πίνω ένα σφηνάκι και ρίχνω λίγη τεκίλα στη σκηνή, γιατί είναι η δική του σκηνή. Οπότε, έχουμε πάντα μερικά μπουκάλια. Όσον αφορά το φαγητό, ούτε εκεί έχουμε κάποιες απαιτήσεις. Μας αρέσει να δοκιμάζουμε τα ντόπια προϊόντα. Αν ήμαστε στην Ιαπωνία θα φάμε σούσι. Κι αν είμαστε στην Ελλάδα θα ζητήσουμε μπακλαβά. Μας αρέσουν και οι τοπικές μάρκες μπύρας. Αλλά, δεν είμαστε ούτε υπερβολικοί, ούτε παράξενοι. Δεν ζητάμε κάλτσες, προφυλακτικά (γέλια) ή περίεργα πράγματα.
Όσο για τις συζύγους, δεν μας ενδιαφέρει. Έρχονται μαζί μας σε διάφορες περιοδείες. Πολλές φορές είναι ωραία να τις έχουμε μαζί μας, για να βλέπουν κι εκείνες εξωτικά μέρη, είναι αναμνήσεις που θα κρατήσουν για μια ολόκληρη ζωή. Κάποιες έρχονται, κάποιες όχι. Ο Todd είχε πάρει μαζί τη γυναίκα του στην Ιαπωνία πρόσφατα. Νομίζω ότι η γυναίκα του Mike είχε έρθει στο Keep It True στη Γερμανία μια φορά. Τους αρέσει να έρχονται όταν παίζουμε σε κρουαζιερόπλοιο, γιατί είναι στο καράβι και δεν χρειάζεται να μετακινείσαι από το ένα μέρος στο άλλο. Δεν χρειάζεται να μπεις σε αεροπλάνο για 8 ώρες για να έρθεις στην Ελλάδα, ή 14 για την Ιαπωνία. Αλλά, πραγματικά δεν έχουμε πρόβλημα, όποιος θέλει να φέρει τη γυναίκα του μαζί απλά μας το ανακοινώνει. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Άσε που έτσι δεν μπορείς να την απατήσεις κιόλας… Χαχαχα! Αστειεύομαι!
Είμαστε πέντε cool τύποι. Είμαστε σαν αδέλφια. Είμαστε πολύ ειλικρινείς. Οπότε, συμπαραστεκόμαστε ο ένας στον άλλο αν θέλει να κάνει κάτι. Θες να φέρεις τη γυναίκα σου; Κανένα πρόβλημα.
Rockpages.gr: Υπάρχει κάτι, κάποια συνήθεια που έχει κάποιος από το συγκρότημα που σε ενοχλεί όταν βγαίνετε σε περιοδεία;
Donnie Von Stavern: Για να δούμε… ο Mike Flyntz πρέπει να βάψει το μούσι του (γέλια). Όχι, αστειεύομαι!
Ο Todd Michael Hall πρέπει να ξαναφήσει τα μαλλιά του να μεγαλώσουν. Αυτό είναι το βασικό. Αστειεύομαι για τον Mike, αλλά ο Todd πρέπει να αφήσει πάλι μακρύ μαλλί. Είχε ξανακόψει τα μαλλιά του παλιότερα και τα άφησε να μεγαλώσουν. Νομίζω ότι μοιάζει με τον Graham Bonnet τώρα (γέλια), ενώ όταν τα είχε μακριά έμοιαζε με τον Ηρακλή. Προφανώς, υπάρχουν μικρά πράγματα που μας ενοχλούν που και που, αλλά όπως είπα είμαστε σαν αδέρφια. Θα διαφωνήσουμε, θα τσακωθούμε, αλλά στο τέλος θα συμφιλιωθούμε και όλα καλά. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι που να μας εκνευρίζει τόσο πολύ. Είμαστε πολύ δεμένοι. Ο καθένας μας δίνει το 100% live και είναι όλοι ικανότατοι στα όργανά τους. Όταν βλέπω βίντεο που ανεβάζει ο κόσμος από τις συναυλίες μας –δεν χρησιμοποιούμε backing track ή οτιδήποτε άλλο τέτοιο-, ό,τι ακούς, αυτό βλέπεις και στο live, η φωνή του Todd ακούγεται φανταστικά και τα τύμπανα του Frankie είναι μπόμπα. Όλα είναι τρομερά. Οπότε, η σχέση που έχουμε μεταξύ μας είναι φανταστικά. Γι’ αυτό και λειτουργεί άψογα στο στούντιο εξίσου. Πέντε τύποι που συνεργάζονται καλά μεταξύ τους και δημιουργούν μουσικοί για τους οπαδούς τους και το σανίδι.
Rockpages.gr: Ποια ήταν η τελευταία φωτογραφία που τράβηξες με το κινητό σου;
Donnie Van Stavern: Χμμ, η τελευταία φωτογραφία… για να δω… τράβηξα μια φωτογραφία τον King Diamond, τον είδα live πριν από μερικές μέρες. Έπαιζε στο Texas, κοντά στο σπίτι μου και ξέρω τη μπάντα. Πήγα στα παρασκήνια. Είχα περιοδεύσει σαν μέλος της μπάντας του King Diamond το 1998 στη Voodoo tour. Κρατάμε επαφή, αλλά; Που είναι η φωτογραφία; Κάτσε να βγω από εδώ… (τελικά βρίσκει άλλη φωτογραφία – γυρίζοντας το κινητό στην κάμερα) αυτός είναι ο πιο πρόσφατος εγγονός μου. Είναι δυο μηνών. Τον τράβηξα μια φωτογραφία που φοράει το Riot μπλουζάκι του! Κοίταξέ τον!
