Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς ανακάλυψα τους Sanhedrin, αλλά αυτό που θυμάμαι καλά είναι ότι έγινα αμέσως οπαδός τους. Μπορεί να προέρχονται από ένα μέρος που δεν φημίζεται πια για τη metal σκηνή του, τη Νέα Υόρκη, αλλά τελευταία αυτοί εδώ και μερικοί ακόμη πάνε για την ανατροπή. Στηρίζουμε!
Το τεταρτο άλμπουμ της τριάδας αποδεικνύεται το καλύτερο της. Μέχρι το επόμενο; Θα δείξει. Πάντως αυτό εδώ ανεβάζει πιο ψηλά από ποτέ τον πήχη σε όλα τα επίπεδα, την παραγωγή, την απόδοση και φυσικά το βασικότερο όλων, τα τραγούδια.
Μπαίνοντας δυνατά με το “Blind Wolf”, που ήταν και το πρώτο single, ξεκαθαρίζει ευθύς εξαρχής τις προθέσεις του. Ψυχωμενο, τσαμπουκαλεμένο και στιβαρό βγάζει την αναπόφευκτη Νεοϋορκέζικη αλητεία, αλλά δεν στερείται ατμόσφαιρας, μελωδίας και λυρισμού. Η βαθειά, bluesy, γρέζα όπου πρέπει φωνή της Erica Stoltz οδηγεί την υπόλοιπη μπάντα σε ένα οργειωδες metal ταξίδι που μένει σίγουρα αξέχαστο.
Η απομάκρυνση του ανθρώπου από τη φύση , η άρνηση υποταγής, η ελευθερία βούλησης και πράξης, η συνέπεια στις αξίες και τα πιστεύω και η εκδίκηση είναι μερικά από τα θέματα που λαξεύουν αυτούς τους 9 πολύτιμους λίθους. Κάθε τραγούδι είναι μια διαδρομή που αν και ξέρεις που θα καταλήξει δεν ξέρεις τι σε περιμένει μέχρι να φτάσεις στον προορισμό. Οι συνθέσεις θα μπορούσαν να έχουν μια πιο τυπική ανάπτυξη και πάλι να λέγαμε ότι αυτό είναι ένα καλό άλμπουμ, αλλα οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά και αυτό είναι ένα άριστο άλμπουμ.
