Αυτό όμως δεν τους πτόησε στο ελάχιστο. Η μπάντα παρουσιάστηκε βέβαια με μία αλλαγή στη σύνθεση που αρχικά ξάφνιασε. Στη θέση του Λευτέρη είδαμε το Βίκτωρα (πρώην Maidenance) και δεν ακούσαμε κάποια εξήγηση γιά αυτό. Βέβαια οι δεδομένες φωνητικές του ικανότητες δεν άφησαν περιθώρια ανησυχίας. Μπήκε με άνεση στο πνεύμα της μπάντας και των κομματιών και συνέβαλε με τον τρόπο του σε μιά εκρηκτική εμφάνιση που καταχειροκροτήθηκε από τον κόσμο που είχε αρχίσει κάπως να πληθαίνει. Έτσι οι Reflection είχαν την τύχη να εμφανιστούν μπροστά σε ένα μισογεμάτο και παθιασμένο Αν club.
Ο Γιώργος Θωμαΐδης (Wisdom) ξεπέρασε ένα αρχικό μούδιασμα στο εναρκτήριο Giants και έδειξε πως το ύφος και η δυναμική του φωνή είναι ταιριαστά με το στυλ της μπάντας. Όλοι οι μουσικοί ήταν σε μεγάλα κέφια και έδειχναν να το διασκεδάζουν όσο και το κοινό που δεν σταματούσε το τραγούδι αλλά και τα καθιερωμένα πλέον φιλικά πειράγματα κυρίως προς τον ηγέτη του γκρουπ Στάθη Παυλάντη. Κάθε ζωντανή εμφάνιση των Reflection είναι μιά γιορτή καθώς δεν πρωταγωνιστούν μόνο τα σπουδαία τους κομμάτια αλλά και αυτό το φιλικό και παρεΐστικο κλίμα που θυμίζει άλλες εποχές. Στο καθιερωμένο κλείσιμο του σετ της μπάντας με το When Immortals Die είχαμε τη χαρά να δούμε στη σκηνή και τον αρχικό και ιστορικό τραγουδιστή του γκρουπ Χρήστο Κάππα να συνοδεύει το Γιώργο. Το πιό ταιριαστό κλείσιμο αν μη τι άλλο. Αξίζει να αναφερθούμε και στη νέα σπουδαία σύνθεση της μπάντας που παρουσιάστηκε γιά πρώτη φορά ζωντανά. Το The Iron Tower είναι μιά κλασσική επική Reflection σύνθεση που δείχνει πως το νέο άλμπουμ που έρχεται, θα προσφέρει για άλλη μια φορά μεγάλες συγκινήσεις.
Η ώρα είχε φτάσει για τους Θεσσαλονικείς Sarissa να ανέβουν στη σκηνή. Μια μπάντα που κατά την ταπεινή μου γνώμη μας έχει δώσει ίσως το κορυφαίο Ελληνικό demo και ένα από τα 5 κορυφαία Ελληνικά άλμπουμ. Η συνέχεια βέβαια δεν ήταν ανάλογη και το γκρουπ ταλανίστηκε αρκετά πριν σταθεροποιήσει μετά από χρόνια τη σύνθεσή του και ετοιμάσει ένα νέο άλμπουμ μετά από μακρά απουσία. Η βραδιά ήταν αφιερωμένη στο Nemesis λοιπόν και μετά από ένα ζέσταμα μέσω μερικών κομματιών από το παρελθόν, η μπάντα έπαιξε σερί τα 8 από τα 9 κομμάτια που το απαρτίζουν. Σε ότι αφορά την απόδοση στο παλαιότερο υλικό, ο Γιώργος Χατζησυμεωνίδης σίγουρα αισθάνεται πιό άνετα ερμηνεύοντας τραγούδια του demo και προσωπικά δυσκολεύομαι να συνηθίσω την ερμηνευτική του προσέγγιση σε ότι αφορά τις συνθέσεις του πρώτου άλμπουμ. Η εμφάνιση της μπάντας πάντως ήταν πολύ καλύτερη από την προηγούμενη επί Αθηναϊκού εδάφους. Σε ότι αφορά τα κομμάτια του Nemesis επιφυλάσσομαι να εκφέρω ολοκληρωμένη άποψη μέσω της δισκοκριτικής που θα ακολουθήσει και να μην τα κρίνω από τη ζωντανή τους παρουσίαση. Το να έχουμε συναυλιακά και δισκογραφικά ενεργούς Sarissa είναι από μόνο του κάτι σπουδαίο και μένει να δούμε αν η σύνθεση θα σταθεροποιηθεί και θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν!
Κώστας Κουναδίνης
