Πάντα (μα πάντα) είμαι επιφυλακτικός όταν διαβάζω ένα δελτίο τύπου από μία εταιρεία η οποία κάνει λόγο για νέους δίσκους από…supergroups. Βλέπετε, δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο είτε να μην είναι ουσιαστικά supergroup (αλλά 4-5 μεσαίου βεληνεκούς μουσικοί) είτε να είναι πράγματι ένα supergroup αλλά το τελικό αποτέλεσμα να είναι τόσο άνισο και τα κομμάτια να είναι τόσο ασύνδετα μεταξύ τους που να ξεχνάς σχεδόν αμέσως τον πομπώδη τίτλο της δισκογραφικής εταιρείας.
Ευτυχώς, οι Serious Black δεν εμπίπτουν σε κάποια από τις δύο αυτές περιπτώσεις αν και βέβαια κάποιος θα μπορούσε να αντιτείνει ότι τα μέλη που απαρτίζουν το συγκρότημα δεν ήταν δα και τίποτα μεγαθήρια. Ωστόσο, η παρουσία στο δίσκο του Roland Grapow (Helloween, Masterplan), του Thomen Stauch (Blind Guardian, Savage Circus) και Urban breed (Tad Morose) δεν περνάει διόλου απαρατήρητη. Μάλιστα, η προσθήκη του δικού μας Bob Katsionis στην κιθάρα (λίγο μετά την αποχώρηση του Grapow) είναι και αυτή αξιοσημείωτη.
Μουσικά, οι Serious Black παίζουν ένα συμφωνικό power metal ευρωπαικής κοπής με κάμποσα στοιχεία μελωδικού rock που μπαίνουν εμβόλιμα εδώ και εκεί σε ορισμένα τραγούδια. Στα δικά μου αυτιά θυμίζουν αρκετά Kamelot (περιόδου “The Black Halo”), Helloween (της ύστερης περιόδου) αλλά και ελαφρώς Nightwish στα συμφωνικά (κυρίως) περάσματα. Οι συνθέσεις είναι αρκετά καλές και μάλιστα τα πρώτα έξι κομμάτια είναι αριστοτεχνικά δομημένα με απόλυτα highlights τα “My Mystic Mind” και “Sealing My Fate”. Επίσης, μου άρεσε αρκετά το άκρως μελωδικό “Setting Fire To The Earth”.
Το αδιαφιλονίκητο αστέρι του δίσκου είναι ο φανταστικός τραγουδιστής Urban Βreed. Για αυτούς που δεν τον έχουν ακούσει, φανταστείτε κάτι ανάμεσα σε Johnny Gioeli και Roy Khan ενώ και τα τύμπανα του Stauch είναι και αυτά καταιγιστικά. Πιστεύω, λοιπόν, ότι πρόκειται για μία πολύ αξιόλογη δουλειά που δικαιολογεί σε μεγάλο βαθμό τον όρο supergroup. Να δούμε αν θα υπάρξει συνέχεια…
Highlight: Υπάρχει και μία τέλεια διασκευή στο κομμάτι των Genesis “No Son Of Mine”.