Με τον καλύτερο τρόπο έκλεισε ο Ιανουάριος του 2025 ενώ παράλληλα για μένα έκλεισε και ένας άτυπος κύκλος με τους Sirius μιας και μετά την παρουσίαση του άλμπουμ και την συνέντευξη που κάναμε μαζί είχε έρθει η ώρα να ακούσω το άλμπουμ και ζωντανά. Σε ένα κολασμένο από συναυλίες τριήμερο τα τρία Αθηναϊκά σχήματα έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για τον κόσμο που τους τίμησε με την παρουσία τους.
Να ξεκινήσω με το γεγονός ότι το πρόγραμμα τηρήθηκε με θρησκευτική ευλάβεια. Οχτώ άνοιξαν οι πόρτες και 30 λεπτά αργότερα πρώτοι στην σκηνή ανέβηκαν οι Primal Roots. Το σχήμα βγήκε με ανανεωμένη σύνθεση μιας και πλέον παίζουν με έναν κιθαρίστα ενώ έχουν και νέο drummer στις τάξεις τους. Αυτές οι αλλαγές όμως έδειξαν να λειτουργούν προς όφελος του συγκροτήματος.
Στον χρόνο που είχα στην διάθεση τους μας παρουσίασαν από τις επίσημες κυκλοφορίες τους, το ολοκαίνουργιο κομμάτι τους καθώς και την γνωστή διασκευή του “Πόσο λίγο με ξέρεις” της Ευρυδίκης στα αγγλικά. Με αιχμή του δόρατος την τραγουδίστρια τους Rachel Cassar και το ιδιαίτερο στυλ τους, ένα κράμα από doom, alternative και μοντέρνο metal ζέσταναν το κοινό και κέρδισαν επάξια το χειροκρότημα. Το σχήμα θέλει να παίξει εκτός Αθήνας στο προσεχές διάστημα οπότε φίλοι στην επαρχία τσεκάρετε τους όταν γίνει αυτό.
Σειρά με τους Dreamlord που είχα δει πέρσι ή πρόπερσι στο An. Και εκεί μας είπαν ότι έχουν έτοιμο το νέο τους άλμπουμ και τώρα το ίδιο μας είπαν. Τι θα γίνει ρε μάστορες; Ο κόσμος το περιμένει!
Το thrash metal τους ήταν μια ιδανική εναλλαγή στον ήχο της βραδιάς και παρότι ήμουν έτοιμος για ταβερνόξυλο τελικά το κοινό ήταν κόσμιο. Οι Dreamlord είναι παλιά καραβάνα και αυτό επί σκηνής φαίνεται. Μπορεί από το σωτήριο έτος ίδρυσης τους να έχουν περάσει… 30 χρόνια παρακαλώ παρόλα αυτά ακούγονται ακόμα πολύ φρέσκοι.
Έτσι λοιπόν τα κομμάτια του μοναδικού τους άλμπουμ με τίτλο “Disciples Of War” είναι γνωστά σε όλους από το 2019, ναι πέρασαν έξι χρόνια και από αυτό, όμως ακόμα είναι εγγύηση για δυνατό κοπάνιμα. Όπως ήταν αναμενόμενο το σχήμα μας έδωσε και δείγμα γραφής από το νέο τους άλμπουμ το οποίο να τώρα εδώ είναι στην γωνία και έρχεται. Χαλάλι την υπομονή, πιστεύω η επερχόμενη κυκλοφορία τους θα είναι πολύ δυνατή.
Είχε έρθει όμως η ώρα για τους headliners της βραδιάς. Μπορεί να είχα δει ξανά στο πρόσφατο παρελθόν τους Sirius όμως αυτή θα ήταν η πρώτη φορά που θα άκουγα μεγάλη μερίδα από το νέο υλικό ζωντανά εκτελεσμένο.
Έτσι και έγινε. Την μερίδα του λέοντος την είχε το “A Quest For Life”, ένα άλμπουμ που δεν πρέπει να λείπει από την συλλογή ενός οπαδού του US metal. Και αυτοί με ανανεωμένη σύνθεση μιας και πλέον έχουν στις τάξεις τους νέο κιθαρίστα ο οποίος μάλιστα είχε και γενέθλια την βραδιά του live. Εντελώς τυχαία βρέθηκε και μια τούρτα για αυτόν. Να μας ζήσεις!
Τα κομμάτια του “A Quest For Life” πήραν νέα πνοή επί σκηνής. Εξάλλου ο ήχος του σχήματος είναι σαφώς προσανατολισμένος σε πιο ζωντανές καταστάσεις. Δεν ξέχασαν το ντεμπούτο EP τους “Wings Of Fire” του 2017 ενώ σαν δώρο μας έκαναν και δύο διασκευές. Η μία ήταν το “Thor (The Powerhead” από τους Manowar ενώ η άλλη, που ήταν και μια έκπληξη για μένα, ήταν το “Rebelion In Dreamland” από τους Gamma Ray σε μια πιο “σαγρέ” εκτέλεση πολύ πιο κοντά στον ήχο των Sirius.
Με μπροστάρη τον τραγουδιστή / lead κιθαρίστα Δημήτρη Νάπα αλλά και την καραβάνα στα τύμπανα με το όνομα Νίκος Σάμιος (μισή Ελληνική σκηνή) στα μάτια μου και στα αυτιά μου ακούστηκαν ακόμα πιο δεμένοι. Ο ήχος ήταν με το μέρος τους, ο ήχος ήταν πολύ καλός και στα τρία σχήματα, και η ανταπόκριση από το κοινό αρκετά ένθερμη.
Η βραδιά έκλεισε με πανηγυρικό τρόπο και πιστεύω ότι όποιος έφυγε από το club μετά το τέλος είχε να πει μόνο τα καλύτερα. Αξιόλογη παρουσία κόσμου αν σκεφτούμε το πόσες συναυλίες έχουμε αυτές τις ημέρες. Στο τέλος το πρόσημο που βάζω και στις τρείς μπάντες είναι θετικό. Περάσαμε καλά και αυτό είναι που μετράει.
Μιχάλης Νταλάκος
