Ένα στουντιακό και μόνο project απ’ την κιθαρίστρια των Evanescence, Jen Majura, και τον Κροατη βιρτουόζο Allen Brentini, καθώς οι αυξημένες υποχρεώσεις και των δυο και σίγουρα η πανδημία δεν θα τους επιτρέψουν να παίξουν ζωντανά. Αλλά, ποιος ξέρει; Ποτέ μην λες ποτέ.
Ναι, ξέρω όταν ακούει κανείς “άλμπουμ από κιθαρίστες” τον λούζει κρύος ιδρώτας περιμένοντας να ακούσει σόλο, αυτό σχεδιασμούς, 200 χιλιάδες νότες το δευτερόλεπτο, επίδειξη τεχνικής και άλλα όμορφα… Αυτά ακριβώς δεν θα βρείτε σε αυτό το δισκάκι, που έχει γραφτεί δίνοντας έμφαση στις συνθέσεις και τις μελωδίες. Φυσικά, δεν λείπουν οι πειραματισμοί, αλλά δεν υπάρχουν υπερβολές και όλα έχουν μια αξιοθαύμαστη πειθαρχία, η οποία τελικά είναι προς όφελος του άλμπουμ και φυσικά του ακροατή.
Το να κάνεις μια ορχηστρική σύνθεση να ακούγεται ενδιαφέρουσα σε κάποιον που δεν είναι κιθαρίστας, μουσικός κλπ είναι μια ικανότητα, την οποία σίγουρα κατέχουν οι 2 κιθαρίστες. Ένα από τα κομμάτια που ξεχώρισα ήταν το εντελώς instrumental με τον μυστήριο τίτλο “Andrew’s Hypothalamus”, όπως και το “Phil Of India”, στο οποίο ακούγεται και κάποιο παραδοσιακό όργανο που μοιάζει με μπουζούκι!
Ένα ενδιαφέρον project που αξίζει να τσεκάρετε, άσχετα αν σας αρέσουν οι Evanescence ή όχι, καθώς μικρή σχέση έχει με το γκρουπ.
