Στα παραθυράκια του υπολογιστή δυο από τους τέσσερις Starmen, ο τραγουδιστής, κιθαρίστας, παραγωγός, σκηνοθέτης, Kristian Hermanson και ο μπασίστας, γραφίστας, webmaster, Jonatan Samuelsson. Όπως καταλάβατε κανείς δεν κάνει μόνο ένα πράγμα σε αυτό το συγκρότημα και αυτό ήταν το αρχικό όραμα του ιδρυτή και ηγέτη Hermanson, μια μπάντα με 4 ισότιμα μέλη, κάτι που κατορθώνεται στο τρίτο και καλύτερο μέχρι στιγμής άλμπουμ “By The Grace Of Rock’n’Roll”. Στην κουβέντα μιλάμε για τις ομοιότητες των τραγουδιών με παλιά γνωστά άσματα, τις επιρροές, την ταυτότητά τους, αλλά και τις πλαστικές παραγωγές που μαστίζουν τις σύγχρονες παραγωγές που προέρχονται από την πατρίδα τους, τη Σουηδία. Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας
Rockpages.gr: Ακούγοντας και συγκρίνοντας τα προηγούμενα άλμπουμ σας πρόσεξα ότι έχετε κάνει ένα μεγάλο βήμα στο “By The Grace Of Rock’n’Roll” όσον αφορά την παραγωγή, το παίξιμο και τις κιθάρες. Τι έχετε να πείτε για αυτό;
Kristian Hermanson: Νομίζω ότι είναι μια διαδικασία. Ευτυχώς, βελτιωνόμαστε, κάνουμε καλύτερες παραγωγές και γράφουμε καλύτερα τραγούδια. Χαίρομαι που το λες αυτό, το ότι έχουμε εξελιχθεί με το σωστό τρόπο και όχι με τον λάθος.
Jonatan Samuelsson: Εγώ είμαι στη μπάντα εδώ και έξι μήνες. Αλλά, από τη στιγμή που έγινα μέλος, όλοι παίζουν το ρόλο τους. Όλοι τραγουδάνε τα μέρη τους και αισθανόμαστε πολύ περισσότερο σαν μπάντα.
Rockpages.gr: Επίσης, στο κάθε κομμάτι έχει πολλά πράγματα να προσέξεις. Πολλά κομμάτια είναι διαφορετικά, το ένα από το άλλο. Όταν ξεκινήσεις να ακούς το άλμπουμ νομίζεις ότι αυτό το συγκρότημα μοιάζει με τους KISS. Η φωνή του τραγουδιστή μοιάζει με του Paul Stanley. Αλλά, καθώς προχωράς πάει μπρος πίσω από τα ‘70s στα ‘80s, από το κλασικό rock στο hard rock, το AOR, την pop… και πάλι από την αρχή… έχει πολλά πράγματα, αλλά είναι ένας ήχος. Τι έχετε να πείτε για αυτό;
Kristian Hermanson: Το στυλ που γράφω τα τραγούδια είναι αυτό που μου αρέσει, να γράφω μια μπαλάντα και μόλις τελειώσω να γράφω κάτι άλλο. Στο τέλος, όταν έχουμε όλο το υλικό για ένα άλμπουμ συγκεντρωμένο υπάρχει μεγάλη ποικιλία. Νομίζω ότι αυτό είναι καλό, γιατί οι ήρωές μου, οι Queen, οι Beatles κλπ έχουν ποικιλία μέσα στα άλμπουμ τους. Και μου αρέσει αυτό. Όχι να έχεις 1 τραγούδια που να ακούγονται το ίδιο. Έτσι, πιστεύω ότι αυτό είναι μια αρετή, το να έχεις ποικιλία.
Rockpages.gr: Υπάρχουν μέρη σε κάποια κομμάτια που κάνουν το μυαλό σου να πάει σε κάτι συγκεκριμένο μόλις τα ακούσεις. Για παράδειγμα, το “Kashmir”… ακούς το τραγούδι και λες, «για μισό λεπτό, αυτή είναι η μελωδία του “Kashmir” και λίγο αργότερα υπάρχει ένα πέρασμα από το “Gates Of Babylon” των Rainbow. Φυσικά, αν ακούσεις το άλμπουμ προσεκτικά θα πεις «αυτοί οι τύποι δεν είναι αφελείς, υπάρχει κάποιο υπονοούμενο; Το να ακούς μέρη από γνωστά τραγούδια εδώ κι εκεί;»
Kristian Hermanson: Αν είναι να κλέψεις, πρέπει να το κάνεις σωστά! Οπότε, φυσικά οι γίγαντες της νιότης μου, οι KISS, οι Deep Purple, οι Whitesnake, οι Def Leppard κλπ. Οι Starmen είναι μια μίξη των “70s και των ‘80s και φυσικά μπορείς να το ακούσεις αυτό μέσα στα τραγούδια μας και αυτό συμβαίνεις. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να έχεις τη δική σου ταυτότητα, που νομίζω πως έχουμε. Αλλά, φυσικά, μπορείς να πεις «ω, αυτό το riff ακούγεται ακριβώς σαν το “Bark At The Moon” του Ozzy, ή οτιδήποτε άλλο, αλλά νομίζω ότι το ακούς αυτό σε κάθε είδος μουσικής και σε κάθε καλλιτέχνη.
Rockpages.gr: Ερχόμενοι από τη Σουηδία, μπορώ να πω πως άκουσα κάποια στοιχεία από τους Talisman. Τι έχεις να πεις για αυτό; Ήταν επίτηδες;
Kristian Hermanson: Έχω ακούσει Talisman, αλλά όχι και τόσο πολύ. Είναι μια καλή μπάντα, νομίζω ότι θα μας έβαζες κι εμάς στην ίδια ταμπέλα με εκείνους, αλλά δεν αποτελούν μια από τις επιρροές μου.
Rockpages.gr: Θα λέγατε πως όταν μιλάς με μια νέα μπάντα, όπως είστε εσείς, και λες «αυτό μου θυμίζει το ένα, αυτό το άλλο», είναι σαν να τους λες ότι αντιγράφουν ή κλέβουν κάποιον, ή είναι σαν να τους κάνεις κομπλιμέντο; Εσείς πως το εκλαμβάνετε;
Kristian Hermanson: μπορεί να είναι και τα δυο. Νομίζω πως όταν τους αρέσει, είναι κάτι καλό. Όπως είπα και πριν έχουμε ταυτότητα, που είναι δική μας, αλλά ακούγεται κοντά τους KISS, ή οτιδήποτε. Δεν είναι καλό όταν υπονοείς ότι είναι μια κακή αντιγραφή.
Jonatan Samuelsson: Έχουμε την δική μας ταυτότητα. Τα τραγούδια έχουν «Starmen-οποιηθεί». Παρόλο που είναι διαφορετικά ταιριάζουν μεταξύ τους, ακόμα κι αν σου θυμίζουν κάποιο άλλο καλλιτέχνη. Σε όλα μας τα τραγούδια υπάρχει μια κόκκινη γραμμή.
Rockpages.gr: Έχετε μέσα στο συγκρότημα ενός είδους «αστυνομία»; Κάποιον που να λέει «να μην το γράψουμε, ή να μην το παίξουμε αυτό, είναι σαν το τάδε τραγούδι»; Θα λέγατε πως στη μουσική γενικά είναι φυσιολογικό κάτι να σου θυμίζει κάτι άλλο; Γιατί αφού ακούμε την ίδια μουσική, τα ίδια τραγούδια, τα ίδια σόλο μπορεί κάτι να σου έρθει στο μυαλό, που κάποιος άλλος το έπαιξε πριν από 10,20,30 χρόνια και μπορεί να μην το ξέρεις, να μην το άκουσες. Κι έρχεται κάποιος και σου λέει «ξέρεις κάτι; Αυτό το τραγούδησε μια ελληνική μπάντα στα ‘60s!
Kristian Hermanson: Ναι, μπορεί να συμβεί αυτό. Όταν σηκώνω την κιθάρα και παίζω καμιά φορά λέω «πωπω φοβερό riff αυτό που έπαιξα» και να μου πει κάποιος μετά από δυο μήνες, «ω, αυτό το άκουσα πέρσι». Πρέπει να είσαι προσεχτικός.
Rockpages.gr: Ποιες θα λέγατε ότι είναι οι μεγαλύτερες επιρροές σας σαν συγκρότημα;
Jonatan Samuelsson: Ακούμε διαφορετικές μουσικές όλοι. Αλλά, σε όλους αρέσει το κλασικό rock και το metal. Εμένα μου αρέσουν πιο πολύ τα ‘80s και ξέρω ότι ο Kristian γουστάρει πιο πολύ τα ‘70s. Αλλά, σε όλους μας αρέσει η μουσική που παίζουμε στους Starmen.
Kristian Hermanson: Δηλώνω μέγας οπαδός του Paul McCartney και ο πρώτος δίσκος που άκουσα ποτέ ήταν το “Abbey Road”, οπότε τους Beatles τους ξέρω απ’ έξω κι ανακατωτά. Στα τέλη της δεκαετίας άρχισε να μου αρέσει πολύ το κλασικό rock και σκεφτόμουν ότι ήταν φανταστικό. Λατρεύω τους Whitesnake και τον David Coverdale.
Rockpages.gr: Έχεις γνωρίσει τους ήρωές σου; Τον Coverdale, τον McCartney, τους KISS; γνώρισες κάποιον από αυτούς που θαυμάζεις;
Kristian Hermanson: Δυστυχώς, όχι προσωπικά. Ελπίζω να γίνει αυτό μια μέρα πριν πεθάνουν.
Rockpages.gr: Αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Κάποια στιγμή οι αγαπημένες μας μπάντες δεν θα υπάρχουν πια, θα πεθάνουν, αυτό είναι αναπόφευκτο. Αλλά, και οι οπαδοί δεν θα υπάρχουν, εκείνοι που συνήθιζαν να αγοράζουν τους δίσκους, τα εισιτήρια για τις συναυλίες, που πήγαιναν στα ροκάδικα, έπιναν μπύρες και μεθούσαν… τι γίνεται με τις νεότερες γενιές που μεγαλώνοντας έμαθαν να ακούν τη μουσική από το YouTube, δεν έχουν την ίδια σύνδεση με τη μουσική και δεν είναι συνηθισμένοι στο φυσικό προïόν;
Kristian Hermanson: Πρώτα από όλα, είναι λυπηρό που η αυθεντική γενιά των ειδώλων του rock θα πεθάνει κάποια στιγμή. Συμφωνώ μαζί σου για το φυσικό προϊόν, το βινύλιο είναι τόσο καλό για παράδειγμα. Το δράμα… το τραγούδι που άνοιγε το δίσκο, μετά τα πιο hard τραγούδια, το 2ο και το 3ο ήταν τα hits και το 5ο η μπαλάντα. Άκουγες πέντε τραγούδια και μετά άλλαζες πλευρά με νέο εισαγωγικό κομμάτι και πάμε πάλι από την αρχή… λατρεύω το βινύλιο. Η νέα γενιά δεν τα γνωρίζει όλα αυτά και είναι λυπηρό. Και οι φωτογραφίες, ε; όταν ήμουν 8, ή 9 συνήθιζα να χαζεύω τις φωτογραφίες και να σκέφτομαι «ουάου, αυτό είναι φανταστικό». Οπότε, αυτό λείπει, δεν είναι το ίδιο στον ψηφιακό κόσμο του Spotify…
Rockpages.gr: Jonatan, τι ήταν αυτό που σε τράβηξε στους Starmen και σε έκανε να θες να γίνεις μέλος του συγκροτήματος;
Jonatan Samuelsson: Ε, λοιπόν ήταν το makeup! (γελάει) Δουλεύω πολύ με την εταιρεία του συγκροτήματος, την Melodic Passion Records και είμαι επίσης μέλος της μπάντας του Christian Liljegren, όπου παίζω μπάσο. Ήξερα τους Starmen πριν εμπλακώ στην εταιρεία. Μου άρεσε αυτό που άκουγα και θεωρούσα ότι ήταν cool που φορούσαν το make up κλπ.. Έτσι, όταν μου ζήτησε ο Kristian να γίνω μέλος είπα «ναι», γιατί είναι ένα διασκεδαστικό project. Μου αρέσουν οι μελωδίες, τα τραγούδια, το στυλ και το να γράφουμε τραγούδια όλου μαζί και να διασκεδάζουμε.
Rockpages.gr: Τι θα έλεγες ότι είναι αυτό που φέρνεις στο τραπέζι που ίσως δεν υπήρχε πριν γίνεις μέλος στους Starmen;
Jonatan Samuelsson: Είχα σχεδιάσει και τα εξώφυλλα από τα δυο πρώτα άλμπουμ. Αλλά, στο καινούριο ήθελα να βάλω περισσότερη ψυχή. Επίσης, έφτιαξα ένα καινούριο website. Επίσης, άρχισα να γράφω τραγούδια με τον Kristian και τον Andreas (Lindgren, o lead κιθαρίστας)…
Kristian Hermanson: Από την αρχή η ιδέα μου ήταν να φτιάξω ένα συγκρότημα όπου και τα τέσσερα μέλη να είναι ίσα, όπως οι KISS, ή οι Beatles και ο Jonatan το έκανε αυτό εφικτό, γιατί είναι συνθέτης και τραγουδάει και έκανε τους άλλους, που είχαν μπει σε zombie mode, ζζζζζ (κάνει έναν αστείο ήχο σαν να ροχαλίζει) να ξυπνήσουν και να πουν «αα, κι εγώ θέλω να το κάνω αυτό! Κι εμείς θέλουμε να γράψουμε τραγούδια». Έτσι, ο Jonatan έφερε μια καινούρια ενέργεια στη μπάντα.
Rockpages.gr: Κυκλοφορήσατε δυο άλμπουμ πέρσι κι άλλο ένα φέτος, ενώ βρισκόμαστε ακόμα στο Φεβρουάριο. Δεν φοβάστε μην καείτε αν συνεχίσετε με τον ίδιο ρυθμό;
Kristian Hermanson: Αυτή τη στιγμή είμαστε πολύ απασχολημένοι και παίζουμε και σε άλλα συγκροτήματα. Μπορώ να πω ότι αυτή τη στιγμή έχουμε 10 με 12 τραγούδια που είναι έτοιμα. Έχουμε ηχογραφήσει τα demos.
Rockpages.gr: Κυκλοφορείτε και πολλά βίντεο επίσης, θα μας πείτε και για αυτά;
Kristian Hermanson: Ναι, τα κάνουμε πολύ… “Corona”… έχουμε φτιάξει ένα black box στο στούντιό μου με μαύρες κουρτίνες, όπου φέραμε το κάθε μέλος, όχι ταυτόχρονα, αλλά μόνο δυο, όταν γυρίζαμε ένα βίντεο. Και μετά μοντάραμε το υλικό για να δημιουργήσουμε το κάθε βίντεο. Είναι όλα στο ίδιο στυλ, που είναι πολύ “Coron-ish”, μήπως είναι μια νέα λέξη;
Rockpages.gr: Ελπίζω να επιστρέψουμε στην κανονικότητα το συντομότερο. Δεν ξέρω για σας, αλλά δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η εικονική πραγματικότητα, ή το να πηγαίνεις σε συναυλίες σε drive-in, όπου δεν μπορείς να πλησιάσεις τον καλλιτέχνη…
Kristian Hermanson: Νομίζω πως όλοι θέλουν να επιστρέψουμε στην κανονικότητα και να ξαναπάμε σε συναυλίες. Αυτή η κατάσταση είναι τρελή, πολύ περίεργη.
Rockpages.gr: Νομίζετε ότι η πανδημία μπορεί να μας αφήσει «κακές συνήθειες» (“Bad Habit”), χρησιμοποιώντας τον τίτλο του τραγουδιού σας; Δηλαδή, ο κόσμος αντί να πηγαίνει σε συναυλίες να κάθεται σπίτι και να τις βλέπει online, από φόβο να μην συγχρωτιστεί με άλλα άτομα, που μπορεί να έχουν τον ιό, ή γρίπη, ή οτιδήποτε;
Jonatan Samuelsson: Μπορεί κάποιοι να αισθάνονται πιο άνετοι στο σπίτι τους. Οπότε, μπορεί αυτό να κρατήσει για λίγο. Επίσης, πριν τον κορονοïό αγκάλιαζες τον άλλο, ενώ τώρα δεν σφίγγεις ούτε χέρια. Δεν έχω σφίξει το χέρι από τα άλλα μέλη των Starmen από όταν έγινα μέλος, κάνουμε μόνο αυτό (απλώνει τον αγκώνα του). Έτσι, κάποιοι θα είναι πιο προσεκτικοί, θα πλένουν τα χέρια τους πιο συχνά και θα το σκέφτονται για κάποιο χρονικό διάστημα.
Rockpages.gr: Κάτι άλλο που θα ήθελα να μιλήσουμε είναι η παραγωγή. Σε πολλές μπάντες από τη Σουηδία από το ίδιο είδος μουσικής με σας η παραγωγή ακούγεται πλαστική μερικές φορές. Είναι σαν να κάνουν όλοι το ίδιο, σε κάθε τραγούδι, σε κάθε άλμπουμ. Αυτό είναι κάτι που δεν παρατήρησα σε σας. Τι ήταν αυτό που κάνατε διαφορετικά;
Kristian Hermanson: Η αλήθεια είναι ότι εγώ αναλαμβάνω την παραγωγή στα άλμπουμ, τα ηχογραφώ και κάνω μίξη και δεν είμαι πολύ καλός… έτσι, επειδή δεν είμαι αρκετά καλός ακούγεται ακριβώς όπως θέλω. Δεν θέλω να ακουγόμαστε όπως οι Σουηδικές μπάντες, όπως οι Eclipse, οι H.E.A.T. κλπ στις οποίες αναφέρεσαι ως «πλαστικές». Κι εγώ νομίζω ότι είναι. Δεν θέλω να ακούγομαι «σύγχρονος», «metal»… θέλω να ακούγομαι οργανικός. Οι αναφορές μου είναι στους Deep Purple του 1976… θέλω τα τύμπανα να ακούγονται σαν να βγαίνουν από το drum kit και όχι σαν να καρφώνεις πάνω σε ένα μαξιλάρι… έτσι, η περιορισμένη μου ικανότητα κάνει τη δουλειά. Δεν είμαι αρκετά καλός, έτσι ακούγεται σαν ‘70s – ‘80s, που μου αρέσει.
Rockpages.gr: Αν λοιπόν είχατε ένα “Spaceplane” που θα μπορούσε να ταξιδεύει όχι μόνο στο διάστημα, αλλά και στον χρόνο, που θα διαλέγατε να πάτε; Στις ΗΠΑ στα ‘80s, ή στην Αγγλία των ‘70s;
Kristian Hermanson: Δύσκολη ερώτηση!
Jonatan Samuelsson: Στα ‘80s φυσικά!
Kristian Hermanson: Κι εγώ τα ‘80s θα διάλεγα! Φανταστική δεκαετία, με όλες τις στυλιστικές απόψεις της μόδας.
Kristian Hermanson: Θα έπρεπε να ντυνόμαστε κατάλληλα…
Rockpages.gr: Ποιο είναι το πιο τρελό σου όνειρο για τους Starmen;
Kristian Hermanson: Να κατακτήσουμε τον κόσμοοοο! (γελάει) Ο στόχος μας είναι φυσικά να γίνουμε γνωστοί σε ολοένα και μεγαλύτερο ακροατήριο, περισσότερος κόσμος να ακούει τη μουσική μας και να αγοράζει τους δίσκους μας. Αυτό είναι ο μεγαλύτερος στόχος που θα μπορούσαμε να έχουμε!
