Οι Suicidal Angels έβγαλαν ένα από τα καλύτερα albums για το 2019 στην προσωπική μου λίστα και ετοιμάζονται για μία ακόμη καταιγιστική εμφάνιση στην Αθήνα, αλλά και μια mini περιοδεία στην Ελλάδα. Ο ιδρυτής τους, κιθαρίστας και τραγουδιστής Νίκος Μελισσουργός ήταν αραχτός σε ένα παγκάκι κάπου στην Ελβετία και η συνομιλία μας ήταν κάτι πολύ παραπάνω από μία τυπική συνέντευξη, αφού κράτησε μία ώρα(!!). Ευδιάθετος και πολύ ομιλητικός, απάντησε για το νέο album και την ιστορία της μπάντας μεταξύ άλλων. Ακολουθούν τα σημαντικότερα αποσπάσματα. Συνέντευξη: Γιώργος Τερζάκης
_x000D_
_x000D_
_x000D_
Rockpages.gr: Γεια σου Νίκο και συγχαρητήρια για το νέο album. Νομίζω πως είναι και το καλύτερο από όσα έχετε βγάλει μέχρι τώρα. Τι ανταπόκριση έχετε λάβει, σε σύγκριση και με τα προηγούμενα;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Γεια σου Γιώργο και σε ευχαριστώ πολύ. Κοίτα, τα albums από το “Bloodbath” και μετά μπαίνανε όλα στα γερμανικά charts όπως και στα αυστριακά, αλλά σε χαμηλές θέσεις γύρω στο 70 ή 80. Δεν είναι βέβαια λίγο πράγμα, καθώς είναι πολύ δύσκολο να μπεις εκεί. Το τελευταίο album ανέβηκε στη θέση 33 στη Γερμανία, γύρω στο 60 στην Αυστρία και κάπου εκεί και στην Ελβετία. Μας εξέπληξε όλους, ακόμα και την εταιρεία. Δεν το περιμέναμε είναι η αλήθεια. Γενικά έχει πάει εξαιρετικά μέχρι τώρα.
_x000D_
Rockpages.gr: Όσο αφορά τη μουσική σας, βλέπουμε μια εξέλιξη ανά τα χρόνια. Από το ασταμάτητο κοπάνημα του πρώτου album, γράψατε mid-tempo τραγούδια, βάλατε μελωδίες καθώς και άλλα στοιχεία. Το ίδιο συμβαίνει και στο “Years Of Aggression”, καθώς υπάρχει αρκετή ποικιλία, ειδικά στο “The Sacred Dance With Chaos” που κλείνει το album. Πώς προκύπτει όλο αυτό;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Μαζί με τη μουσική, μεγαλώνουμε και εξελισσόμαστε κι εμείς σαν άνθρωποι. Οι εμπειρίες των 20 είναι διαφορετικές από αυτές των 34. Είναι κάτι που βγαίνει φυσικά και αβίαστα. Δεν προσπαθώ να γράψω επιτηδευμένα, αλλιώς χάνεται η μαγεία. Για παράδειγμα, πάλευα χρόνια μέσα μου να γράψω ένα κομμάτι σαν αυτό που ανέφερες. Το ζητούσα εγώ σαν άνθρωπος, αλλά ποτέ δεν υπήρχε η κατάλληλη ιδέα. Όσο για την ποικιλία που είπες, πιστεύω ότι είναι εννιά κομμάτια τελείως διαφορετικά μεταξύ τους. Υπάρχει συνοχή βέβαια, αλλά στο τέλος της ακρόασης είναι ένας thrash metal δίσκος.
_x000D_
Rockpages.gr: Το album έχει τίτλο “Years Of Aggression”. Αυτό είναι μία δήλωση για την κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια; Φαίνεται πως υπάρχει πολλή έχθρα και επιθετικότητα στην κοινωνία.
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Ίσως να υπήρχε πάντα και να μην το βλέπαμε. Ο τίτλος έχει μία διπλή σημασία για εμένα. Πέρα από το ότι αντικατοπτρίζει το όλο σύγχρονο γίγνεσθαι, θέλαμε να κάνουμε και μία περιγραφή της πορείας της μπάντας έως τώρα. Όσο για το τι βιώνουμε καθημερινά, είναι απίστευτο. Φαίνεται ότι ο κόσμος έχει ξεχάσει το τι συνέβη πριν 50-60 χρόνια. Νομίζω ότι έχει χαθεί ο σεβασμός προς τον εαυτό μας και κατά συνέπεια προς τον άνθρωπο. Κοιτάμε την πάρτη μας αλλά με την κακή έννοια.
_x000D_
_x000D_
Rockpages.gr: Πες μας λίγα λόγια για τη διαδικασία σύνθεσης. Πώς γίνεται; Υπάρχουν και παλιές ιδέες ή είναι όλα καινούρια;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Όχι, δεν υπάρχουν παλιές ιδέες. Γι’ αυτό το album προβάραμε δεκατρία κομμάτια, εννιά μπήκαν και τα υπόλοιπα τέσσερα πετάχτηκαν. Δεν κρατάμε κάτι στην άκρη, όλα ξεκινάνε από το μηδέν. Όπως σου είπα και πριν, θέλουμε να εξελισσόμαστε, οπότε κάτι παλιό δεν θα ταίριαζε εδώ. Η πλειοψηφία των ιδεών ξεκινάει από εμένα, οπότε όταν μαζευόμαστε όλοι συζητάμε τι μας αρέσει και τι όχι. Όταν καταλήξουμε, αρχίζουμε και τα δουλεύουμε όλοι μαζί. Δεν κρατάμε πάντως κάτι αν δεν αρέσει σε όλους μας. Είναι σεβασμός προς τον εαυτό μας και φυσικά προς τον οπαδό, καθώς αυτός μας κρατάει ζωντανούς όλα αυτά τα χρόνια. Αν δεν κάνω εγώ headbanging στο studio όταν το γράφω, πώς θα κάνεις εσύ;
_x000D_
Rockpages.gr: Πόσο καιρό σας πήρε μέχρι να το τελειώσετε;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Ξεκινήσαμε τον Αύγουστο του 2018 στη Γερμανία, στα Soundlodge Studios με τον φίλο μας τον Jörg Uken. Γράψαμε εκεί τα τύμπανα και κάτσαμε περίπου δέκα μέρες. Μετά γυρίσαμε Ελλάδα, περάσαμε περίπου τρεις-τέσσερεις βδομάδες στα Zero Gravity Studios για κιθάρες, μπάσο και φωνή. Τέλος, πήρα όλα τα αρχεία και πήγα στη Σουηδία στα Fascination Street Studios του Jens Bogren για τη μίξη.
_x000D_
Rockpages.gr: Άρα από όταν ξεκινήσατε, πέρασε περίπου ένας χρόνος να κυκλοφορήσει.
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Κοίτα, είχε τελειώσει κατά 90% τον Οκτώβριο, αλλά το αφήσαμε λίγο επειδή όταν δουλεύεις επί δύο μήνες ασταμάτητα σε ένα album, κουφαίνεσαι κατά κάποιο τρόπο, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις πράγματα. Θέλαμε λίγο να κάτσει, να ξεχαστούμε, να το ακούσουμε πάλι πιο μετά και το τελικό mastering έγινε το Φεβρουάριο του 2019. Μετά πέρασε ένα εξάμηνο για τα υπόλοιπα, να τελειώσουμε το εξώφυλλο με τον Ed Repka, να πάει εργοστάσιο για κοπή, όλα τα διαδικαστικά.
_x000D_
Rockpages.gr: Είναι πάντως το μεγαλύτερο διάστημα μεταξύ δύο κυκλοφοριών σας, αφού πήρε συνολικά μία τριετία. Τι ήταν αυτό που σας κράτησε πίσω;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Δε μας κράτησε κάτι πίσω, απλά υπήρχαν πολλές συναυλιακές υποχρεώσεις. Κάναμε τέσσερεις ευρωπαϊκές περιοδείες για το προηγούμενο, υπήρχε αλλαγή κιθαρίστα (σ.σ. Gus Drax), οπότε δεν είχαμε χρόνο να κάτσουμε να γράψουμε.
_x000D_
Rockpages.gr: Να πάμε λίγο και σε ένα video που κάνατε για το album. Αν δεν κάνω λάθος, το “Bloody Ground” είναι το πρώτο που έχετε γυρίσει σε εξωτερικό χώρο, σωστά; Τι έχεις να μας πεις για την τοποθεσία;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Ναι, είναι το πρώτο και γυρίστηκε σε μία πρώην ΝΑΤΟ-ική βάση. Είναι πάνω στην Ελευσίνα και βλέπει πιάτο όλο την περιοχή, φοβερή τοποθεσία. Απ’ ότι έμαθα, εκεί τώρα θα πάνε τις φυλακές τους Κορυδαλλού, οπότε το προλάβαμε την τελευταία στιγμή.
_x000D_
_x000D_
Rockpages.gr: Ώρα να θυμηθείς λίγο και τα πρώτα χρόνια. Έτος ίδρυσης ποιο θεωρείται, το 2001 ή το 2003;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Είναι το 2001. Ξύπνησα ένα πρωί από hangover και είδα να έχω γράψει σε ένα χαρτάκι το όνομα Suicidal Angels.
_x000D_
Rockpages.gr: Οπότε να ρωτήσω και το προφανές. Περίμενες ότι θα έφτανε η μπάντα τόσο μακριά; Όχι απαραίτητα να κάνει περιοδείες ανά τον κόσμο, αλλά αν θα έπαιζες ακόμα μουσική μετά από τόσο καιρό.
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Κοίτα, σε αυτή την ερώτηση θα γράψεις πολλά (γέλια). Ήμουνα σχολείο, μόλις είχα ακούσει το “Show No Mercy” και είχα χάσει τα λογικά μου οπότε είπα ότι αυτό θέλω να παίξω. Ξεκίνησα με διασκευές με κάτι παιδιά από το σχολείο. Εγώ έκλεινα πρόβες Σαββατοκύριακα, πήγαινα μόνος μου, δεν ερχότανε κανένας. Δεν υπήρχε ενδιαφέρον. Είχαμε γράψει και ένα demo της κακιάς ώρας.
_x000D_
Rockpages.gr: Το “United By Hate” δε λες;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Ναι, αυτό. Δεν υπήρχε όμως τότε το thrash metal. Λέγαμε ότι παίζουμε thrash και μας κοίταγαν λες και ήμασταν εξωγήινοι. Μετά το σχολείο που τα σπάσαμε με τα παιδιά, γνώρισα τον Ορφέα (σ.σ. Τζωρτζόπουλο, drums) το 2003 και ταιριάξανε τα χνώτα μας. Δίναμε συναυλίες όπου μπορούσαμε, αλλά και πάλι το thrash δεν υπήρχε. Στέλναμε σε εταιρείες και τρώγαμε άκυρα από παντού. Δεν υπήρχε ενδιαφέρον από πουθενά. Όταν φτάσαμε στο 2006 και κυκλοφορήσαμε το πρώτο επίσημο EP, το “Armies Of Hell”, πήγαινα στο ταχυδρομείο και το έστελνα όπου μπορούσα. Η μόνη που ανταποκρίθηκε ήταν η Old School Metal Records στην Αμερική. Μετά το πρώτο album, ξαφνικά άρχισε να γυρίζει η κατάσταση και αναρωτιόμασταν τι γίνεται εδώ πέρα. Παίξαμε και τη συναυλία το 2007 στην Αθήνα με τους Kreator όπου ήρθε ο Mille Petrozza και ζήτησε μπλουζάκι.
_x000D_
Rockpages.gr: Ναι, ήμουνα σε εκείνη τη συναυλία και ήθελα να στο ρωτήσω. Το έκανε στο encore, έτσι;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Ναι, το θυμάμαι σαν τώρα, μου σηκώθηκε η τρίχα. Ήταν πριν καν κυκλοφορήσουμε το πρώτο album και παθαίνουμε σοκ. Το δεύτερο, πιο μεγάλο σοκ, ήταν ότι μας ανέφερε στις συνεντεύξεις μαζί με τους Legion Of The Damned για τη νέα γενιά του thrash metal. Και φτάσαμε στο 2009 όπου βάλαμε υποψηφιότητα για το Rock The Nation Award μαζί με άλλες 1.200 μπάντες όπου κερδίσαμε το συμβόλαιο με την Nuclear Blast. Μας είπαν ότι βγήκαμε πρώτοι και χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας. Μετά ξεκινήσαμε περιοδείες με Kataklysm, με Overkill. Δηλαδή με είχε πιάσει ο Bobby “Blitz” Ellsworth και μου είχε πει ότι αν δεν υπήρχαμε εμείς και κάνα-δυο μπάντες ακόμα, δεν θα έπαιζαν αυτή τη στιγμή επειδή εμείς ξεκινήσαμε το thrash revival. Με ρώτησες αν το πίστευα ότι θα πάει μακριά, στην αρχή μας κοιτάγανε με απορία, οπότε φαίνονταν δύσκολα. Φοράς άσπρα μποτάκια, πού τα βρήκες αυτά; Και όντως πού τα βρήκα αυτά, σε ένα υπόγειο στη Θεμιστοκλέους και έζεχναν από τον πολύ καιρό που ήταν εκεί μέσα (γέλια).
_x000D_
Rockpages.gr: Επίσης, το 2013 πήρατε την απόφαση να μετακομίσετε στο εξωτερικό. Πώς προέκυψε όλο αυτό;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Ήταν μια ιδέα που θέλαμε να την δοκιμάσουμε. Καλώς ή κακώς, το αεροπλάνο κουράζει πάρα πολύ το καλοκαίρι όταν πρέπει να πας σε πολλά festivals. Γυρίσαμε πίσω μεν, αλλά δεν κλείσαμε οριστικά την πόρτα. Αν χρειαστεί, μπορούμε να ξαναφύγουμε.
_x000D_
_x000D_
Rockpages.gr: Πόσο καιρό ήσασταν έξω και πώς τα βγάζατε πέρα; Είχατε και προσωρινές δουλειές;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Ήμασταν δύο χρόνια. Δουλειές όχι, full-time συναυλίες. Όταν είσαι στη Γερμανία, είναι όλα σε απόσταση που μπορείς να οδηγήσεις, οπότε ήμασταν στο δρόμο συνέχεια.
_x000D_
Rockpages.gr: Οπότε πώς πάρθηκε η απόφαση να επιστρέψετε;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Αλλάξαμε κιθαρίστα, έπρεπε να έρθουμε πίσω να κάνουμε πρόβες με τον Gus, ο Ορφέας έπρεπε να γυρίσει έτσι κι αλλιώς για να κάνει μια επέμβαση και έτσι γυρίσαμε σιγά-σιγά πίσω. Η αλήθεια είναι ότι το είχαμε στο μυαλό μας σαν ιδέα να επιστρέψουμε από πιο πριν, οπότε αυτά τα γεγονότα βοήθησαν στην απόφαση.
_x000D_
Rockpages.gr: Μιας και είπες για festivals, ποιες είναι οι πέντε πιο αξέχαστες συναυλιακές εμπειρίες;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Το 2010 παίζαμε στο Wacken και την επόμενη μέρα ήμασταν headliners σε ένα festival στην Ουκρανία, σε ένα τουριστικού τύπου θέρετρο στη Μαύρη Θάλασσα. Πολύ τρέξιμο για να φτάσουμε στην ώρα μας, αδιανόητη ζέστη, μέχρι και τον κόσμο τον βρέχανε με μάνικες της πυροσβεστικής για να μη λιποθυμήσει. Το άλλο ήταν το Copenhell Metal Cruise 2019, στο οποίο χάσαμε πτήση, υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση μέχρι να φτάσουμε και μπήκαμε στο καράβι αφού είχε ήδη σηκώσει άγκυρα και είχε λύσει τους κάβους! Μετά σίγουρα όλη η περιοδεία του Thrash Fest του 2010 με Kreator, Exodus και Death Angel. Δε θα ξεχάσω επίσης την πρώτη περιοδεία που κάναμε σαν headliners το 2014 με Fueled By Fire, Lost Society και Exarsis. Πολύ άγχος, αλλά είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Τέλος, είναι δύσκολο να ξεχάσεις και τις συναυλίες στην Ελλάδα, αφού έχουν πάντα κάτι το ιδιαίτερο.
_x000D_
Rockpages.gr: Μου δίνεις πάσα για την επόμενη ερώτηση. Το Piraeus Academy είναι ο μεγαλύτερος χώρος που έχετε παίξει σαν headliners εδώ. Τι έχεις να πας πεις γι’ αυτή τη συναυλία;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Πάντα θέλουμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό στα εγχώρια, οπότε είπαμε να βάλουμε ένα μεγάλο venue, να βάλουμε και δυο μπάντες που να μην παίζουν το ίδιο με εμάς. Να έχουμε όλοι το χώρο μας και να περάσουμε ένα ωραίο βράδυ. Και οι δύο μπάντες που θα παίξουμε μαζί, οι Full House Brew Crew και οι Domination Inc. είναι εξαιρετικά παιδιά, έβγαλαν φοβερά νέα albums και κάνουν μεγάλα βήματα μπροστά. Εμείς θα δώσουμε το 200% για να κάνουμε αυτή τη βραδιά να μείνει αξέχαστη σε όσους έρθουν.
_x000D_
Rockpages.gr: Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να διαλέξεις setlist με εφτά full-length κυκλοφορίες;
_x000D_
Νίκος Μελισσουργός: Τι να διαλέξεις τώρα, πλάκα κάνεις; Είναι πάντως πολύ ευχάριστα διλήμματα αυτά. Θα έχουμε αρκετό χρόνο πάνω στη σκηνή, σίγουρα μιάμιση ώρα, μπορεί και δύο. Οπότε θα παίξουμε πολλά κομμάτια, μπορεί να τζαμάρουμε κιόλας. Θα δείξει, αναλόγως το πόσες μπύρες θα έχουμε πιει (γέλια).
_x000D_
