Πριν από λίγο καιρό βρήκα τον εαυτό μου να κάνει κάτι που είχε να γίνει καιρό. Αυτό ήταν να κάτσω να ακούσω από την αρχή όλη την δισκογραφία των Ελλήνων thrashers. Η αιτία ήταν η φοβερή εμφάνισή τους στο Athens Rocks Festival σαν support στους τεράστιους Slayer. Τι καλύτερο λοιπόν μετά από αυτό να έρχεται και το καινούριο, έβδομο παρακαλώ, full-length album τους;
Έχοντας διανύσει για πρώτη φορά μία τριετία μετά την τελευταία κυκλοφορία τους, το “Years Of Aggression” δεν ήταν κάτι λιγότερο από αυτό που περίμενα. Τα διαπιστευτήριά τους έτσι κι αλλιώς τα έχουν δώσει χρόνια τώρα και τα δύο κομμάτια που είχαν βγει σαν promos είχαν προετοιμάσει ιδανικά το έδαφος. Με αυτά ξεκινάει και το album, δηλαδή τα “Endless War” και “Born Of Hate”. Το πρώτο είναι ένα κλασσικό Suicidal Angels τραγούδι γεμάτο thrashy riffs και ταχύτητα. Το δεύτερο είναι ίσως από τα καλύτερα που έχουν γράψει ποτέ έχοντας μία φοβερή μελωδία και riffing που παραπέμπει λίγο σε melodic death metal.
Το album κινείται στο κλασσικό ύφος της μπάντας, η οποία έχοντας ωριμάσει και εξελιχθεί όλα αυτά τα χρόνια βάζει μεγαλύτερη ποικιλία στις συνθέσεις της αντί να επιδίδεται σε ασταμάτητο κοπάνημα. Τέτοια παραδείγματα είναι mid-tempo κομματάρες όπως το “Years Of Aggression” και το αρκετά μελωδικό “Bloody Ground”. Δεν λείπουν βέβαια και τα παραδοσιακά γρήγορα thrash κομμάτια, όπως τα “D.I.V.A.” και “The Roof Of Rats” ενώ αυτό που ξεχωρίζει είναι το “The Sacred Dance With Chaos” που κλείνει το album και είναι το δεύτερο μεγαλύτερο που έχουν γράψει, αφού ξεπερνάει τα εφτά λεπτά και έχει εξαιρετικά riffs, μελωδίες, μέχρι και ακουστικές κιθάρες. Φοβερή δουλειά βέβαια και στα solos των κομματιών τα οποία σπέρνουν.
Η παραγωγή είναι άψογη καθώς μένει πιστή στον χαρακτηριστικό ήχο της μπάντας και φροντίζει να αναδεικνύει ιδανικά όλα τα όργανα. Οι Suicidal Angels με αυτό το album υπενθυμίζουν ότι είναι το κορυφαίο thrash σχήμα στη χώρα μας και ένα από τα καλύτερα παγκοσμίως (αν όχι το καλύτερο), συγκριτικά πάντα με όσους ξεπήδησαν από τη νέα χιλιετία και μετά και έφεραν το κύμα αναβίωσης στο είδος. Χαλαρά στις κορυφαίες κυκλοφορίες της χρονιάς μέχρι τώρα στην προσωπική μου λίστα.
