Ο Joe Lynn Turner ήταν, είναι και θα είναι πάντα ένας από τους πιο αγαπημένους μου τραγουδιστές αφού η φωνή του έχει σημαδέψει ανεξίτηλα μερικούς από τους πιο διαχρονικούς hard rock ύμνους. Μπορεί οι επιλογές του τα τελευταία χρόνια στις συναυλίες του να μην είναι ιδανικές αλλά ελπίζουμε σε μία ριζική αναμόρφωση του set list όπως μας είπε και ο ίδιος στην πρόσφατη συνέντευξή του στο Rockpages. Επιπλέον, κάθε νέα του δουλειά με τους Sunstorm αποτελεί –σχεδόν εκ προοιμίου- εγγύηση για ένα πολύ θετικό αποτέλεσμα για τους απανταχού fans του melodic rock. Κατάφερε, λοιπόν, η τέταρτη κατά σειρά δισκογραφική δουλειά των Sunstorm να φανεί αντάξια της ποιότητας των τριών προκατόχων του;
Ο Turner δήλωνε πρόσφατα ότι αυτό είναι το καλύτερο album των Sunstorm κάτι που κάνουν τις περισσότερες φορές όλοι οι καλλιτέχνες όταν κυκλοφορεί μία νέα δουλειά τους. Αυτό είναι αναμενόμενο. Από την άλλη, εγώ προσωπικά θεωρώ ότι μπορεί να είναι μία αξιοπρεπής προσπάθεια αλλά δύσκολα φτάνει το ποιοτικό επίπεδο των τριών πρώτων δίσκων που ούτως ή άλλως ήταν εντυπωσιακοί. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο στις συνθέσεις αλλά στο ύφος και το στυλ αυτών. Έχω ειλικρινά κουραστεί με το τετριμμένο, σχεδόν copy/paste τρόπο που γράφει ο πληκτράς/κιθαρίστας Alessandro Del Vecchio. Ναι, στην αρχή ήταν σε καλό δρόμο τα πράγματα αλλά το πολύ το «κύριε ελέησον» το βαριέται και ο παπάς. Όλα τα τραγούδια του “Edge of Tomorrow” θα μπορούσαν κάλλιστα να ανήκουν σε έναν άλλο, οποιοδήποτε καλλιτέχνη της Frontiers. Εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα: μπορεί να μιλάμε για καλές συνθέσεις αλλά έχει απωλεστεί κάθε ίχνος προσωπικής ταυτότητας και αυτό είναι πολύ χειρότερο. Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για τον Turner και όχι για κανέναν πρωτοεμφανιζόμενο μουσικό που έχει ανάγκη τον Del Vecchio.
Πιστεύω ότι ο Turner θα έπρεπε να επιμείνει σε έναν πιο προσωπικό ήχο στο τέταρτο album των Sunstorm. Κομμάτια σαν τα “Nothing Left To Say”, “The Darkness Of The Dawn”, “Tangled In Blue” κ.α. είναι, μεν, καλά αλλά δύσκολα θα τα βάλεις να τα ακούσεις ξανά μετά από λίγους μήνες. Και αυτή είναι ίσως η ειδοποιός διαφορά με τα τρία προηγούμενα albums των Sunstorm.
Highlight: Δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το video clip για το ομώνυμο κομμάτι που γυρίστηκε στο Φαράγγι του Βίκου.
