Ο Lemmy είπε: «αν δεν σου αρέσουν οι Supersuckers, δεν σου αρέσει το rock’n’roll». Προφανώς, μεγαλύτερο παράσημο δεν υπάρχει και είναι κάτι που θα συνοδεύει το συγκρότημα για πάντα. Φυσικά, το «πάντα» είναι κάτι σχετικό για τον Eddie Spaghetti, ηγέτη του συγκροτήματος, ο οποίος κατάφερε να γλιτώσει κυριολεκτικά από του Χάρου τα δόντια αντιμετωπίζοντας την επάρατη νόσο. Αυτή δεν ήταν η μόνη άνιση μάχη που κέρδισε, αφού οι Supersuckers βρέθηκαν στο λάθος μέρος (Seattle) τη λάθος στιγμή (‘90s), αλλά παρόλα αυτά όχι απλά επιβίωσαν, αλλά κυριάρχησαν στους underground κύκλους χτίζοντας τη φήμη τους. Ο Eddie, είναι αυτό ακριβώς που περιμένεις να ακούσεις όταν μιλάς μαζί του στο τηλέφωνο, χαλαρός, χιουμορίστας, καυστικός και ειλικρινή, σου δίνει την εντύπωση ότι μιλάς με έναν παλιό φίλο. Υπόσχεται ότι θα έρθουν στην Ελλάδα… άντε να δούμε! Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας
Rockpages.gr: Είναι πολύ θετικό να έχουμε άλλο ένα άλμπουμ από τους Supersuckers. Που αναφέρεται ο τίτλος “Suck It”;
Eddie Spaghetti: Είναι κάτι που το είχαμε στο μυαλό μας για πολύ καιρό. Έπρεπε να είχαμε χρησιμοποιήσει αυτό τον τίτλο για κάποιο μας άλμπουμ, αλλά τώρα τα καταφέραμε. Επίσης, θα έπρεπε όλοι απλά να… suck it!
Rockpages.gr: Ένας τίτλος τραγουδιού που σίγουρα ξεχωρίζει αμέσως είναι το “Breaking My Balls”. Τι είχες στο μυαλό σου όταν έγραφες αυτό το τραγούδι;
Eddie Spaghetti: Χεχεχε! Απλά ήθελα να σταματήσουν να μου τα σπάνε! Ήθελα να δείξω ότι αυτό κανεις και πως πρέπει να σταματήσεις… χεχεχε!
Rockpages.gr: Νομίζω ότι το καλύτερο τραγούδι στο άλμπουμ είναι το “All Of The Time”… τι θα μας πεις γι’αυτό;
Eddie Spaghetti: Ναι, όλοι αυτό μας λένε. Είχα αυτό το riff από πάντα. Ίσως ήταν ένα από τα πρώτα τραγούδια που έγραψα σαν πιτσιρικάς. Άρχισε σαν μπασογραμμή και τελικά το συναρμολόγησα. Θα ήταν ένα ιδανικό τραγούδι για τους Motorhead. Όταν είχα τον Marty (“Metal” Marty Chandler) να παίζει το μπάσο από κάτω σκέφτηκα «ω, ρε φίλε… αυτό είναι καλό»! Ουσιαστικά, ήρθε από το πουθενά. Οι στίχοι γράφτηκαν γρήγορα και να πιστεύω κι εγώ ότι είναι ένα πολύ καλό τραγούδι.
Rockpages.gr: Άλλο ένα που ξεχώρισα ήταν το “Dead Inside”. Τι θα μας πεις γι’ αυτό;
Eddie Spaghetti: Ναι, νομίζω ότι αυτό το τραγούδι μας πάει πίσω σε εκείνη την εποχή όταν μπάντες σαν κι εμάς μπορούσαν να κάνουν ένα hit και αυτό το τραγούδι θα μπορούσε να γίνει hit. Είναι σαν ένα pop τραγούδι, αλλά οι στίχοι είναι σκοτεινοί και το παίξιμο είναι το κλασικό των Supersuckers. Είναι ένα διαμάντι. Ιδιαίτερα δε αφού μετά από 30 χρόνια μπορούμε ακόμα να βγάλουμε ακόμα ένα τόσο καλό τραγούδι. Είναι σχεδόν ανήκουστο για ένα συγκρότημα να βγάζει ένα τόσο καλό τραγούδι τόσο αργά στην καριέρα τους.
Rockpages.gr: Γιατί το λες αυτό;
Eddie Spaghetti: Δεν ξέρω, τα περισσότερα συγκροτήματα εξαντλούνται μετά από τα πρώτα δύο άλμπουμ. Η φωτιά τους σβήνει. Νομίζω πως εμείς προοδευτικά κάνουμε ολοένα και καλύτερους δίσκους. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό, ας πούμε ότι είμαστε ξυλουργοί για 30 χρόνια. Με τόση εμπειρία θα είχαμε γίνει καλοί ξυλουργοί, έτσι δεν είναι; Οπότε πρέπει να είμαστε και καλοί rock’n’rollers. Και είμαστε. Αλλά τα περισσότερα συγκροτήματα είναι. Πολλά συγκροτήματα γίνονται χάλια μετά από την κυκλοφορία της μεγαλύτερης επιτυχίας τους. Δεν ξέρω γιατί γίνεται αυτό. Δεν θα έπρεπε να είναι έτσι, αλλά σίγουρα είναι πιο φυσιολογικό από το να είσαι τόσο καλός τόσο αργά στην καριέρα σου.
Rockpages.gr: Επίσης, έχετε συμπεριλάβει και μια διασκευή στο “Beer Drinkers & Hell Raisers”, αυτό πως προέκυψε;
Eddie Spaghetti: Παίζαμε αυτό το τραγούδι για πολύ καιρό πριν μπούμε στο στούντιο και ήταν φρέσκο και συναρπαστικό για μας και θέλαμε να βάλουμε τον φίλο μας, Jessie Dayton, στο άλμπουμ και ήταν η τέλεια ευκαιρία για να έρθει να τραγουδήσει, να παίξει κιθάρα. Και τα κατάφερε τέλεια!
Rockpages.gr: Ο Lemmy είχε πει μια φορά πως «αν δεν σου αρέσουν οι Supersuckers, τότε δεν σου αρέσει το rock’n’roll», πόσο μεγάλο παράσημο είναι αυτό;
Eddie Spaghetti: Σίγουρα είναι το απόλυτο! Δεν μπορείς να έχεις καλύτερη μαρτυρία από αυτή. Έρχεται κατευθείαν από το βουνό του rock’n’roll.
Rockpages.gr: Αλλά, σίγουρα είναι κάτι που δημιουργεί προσδοκίες τις οποίες εσείς θα πρέπει να ικανοποιήσετε κάθε φορά που παίζετε live.
Eddie Spaghetti: Ναι και αυτό είναι καλό, το να μας έχει ο κόσμος σε τόσο μεγάλη υπόληψη. Είναι πάντοτε μια πρόκληση και θα πρέπει να είναι. Πρέπει πάντα να ανεβαίνεις στη σκηνή και να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς κάθε βράδυ. Άλλωστε, αυτό έκαναν και οι Motorhead.
Rockpages.gr: Πως προέκυψε το country προφίλ σας;
Eddie Spaghetti: Αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να βγει προς τα έξω. Όταν κυκλοφορήσαμε το πρώτο μας country άλμπουμ το 1997, τότε νομίζω ότι ήταν, δεν είχε καλή αποδοχή… πολλοί οπαδοί μας το κατέκριναν. Όλοι νομίζαμε ότι κάναμε πλάκα με εκείνο το άλμπουμ. Αλλά, με τον καιρό έχει γίνει ένα από πιο δημοφιλή μας άλμπουμ. Είμαι πολύ υπερήφανος για αυτό και νομίζω ότι αυτό βοήθησε στο να διώξει την ημερομηνία λήξης από το συγκρότημα.
Rockpages.gr: Είστε μια από τις μπάντες που ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’90, η οποία θεωρείται πως είναι η πιο δύσκολη για την αγαπημένη μας μουσική. Πως θα λέγατε ότι καταφέρατε να επιβιώσετε εκείνη την δεκαετία;
Eddie Spaghetti: Ποια; Τα ‘90s; Χαχαχα! Βασικά κι εμείς πέσαμε θύματα καταχρήσεων στα ‘90s. Νομίζω πως το γεγονός ότι δεν είχαμε κάποια μεγάλη επιτυχία μας κράτησε ταπεινούς και πεινασμένοι, ενώ κράτησε την ποιότητα της δουλειάς μας ψηλά. Και η αλήθεια είναι ότι δεν πέσαμε σε καμία παγίδα της κουλτούρας των ‘90s. Δεν είχαμε ένα hit. Δεν ήμασταν μια από τις one-hit-wonder μπάντες όπως οι 311… ή άλλες σκατο-punk μπάντες. Δεν ήμασταν grunge, οπότε δεν ταιριάζαμε πουθενά. Όταν κυκλοφορήσαμε το country άλμπουμ, τότε ξαφνικά όλοι άρχισαν να γίνονται alternative country ενώ εμείς κάναμε στροφή και κυκλοφορήσαμε το “The Evil Powers Of Rock’n’Roll”, οπότε αποφύγαμε το να βρεθούμε σε κρίση εκείνη την περίοδο…
Rockpages.gr: Πως εξηγείς ότι μια μικρή πόλη σαν το Seattle έβγαλε τόσα πολλά συγκροτήματα και κάποια από αυτά τόσο σημαντικά;
Eddie Spaghetti: Ναι, μερικά ήταν πάρα πολύ καλά. Εμείς μετακομίσαμε εκεί το 1989 με τη σκέψη ότι θα ήμασταν οι καλύτερη μπάντα που θα είχαν δει στη ζωή τους… γιατί δεν ξέραμε κανέναν από το Seattle. Όταν φτάσαμε εκεί μας έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ότι υπήρχαν τόσο καλά συγκροτήματα και τα περισσότερα ήταν εντελώς άγνωστα. Εκτός ότι το επίπεδο ήταν υψηλό υπήρχε μεγάλη αλληλεγγύη μεταξύ μας. Ο ένας υποστήριζε τον άλλο αντί να υπάρχουν ζήλειες και πισώπλατα μαχαιρώματα. Ήταν ένα πολύ ωραίο μέρος για να μείνεις και παρομοίαζα την μετακόμισή μας από την Arizona στο Seattle σαν την Dorothy από το «Μάγο του Οζ». Ξέρεις, εκεί που την παρασύρει ο τυφώνας στο Kansas και όλα είναι ασπρόμαυρα και μόλις προσγειώνεται στην χώρα του Οζ και ανοίγει την πόρτα όλα είναι… Technicolor. Κάπως έτσι ήταν και για μας μόλις πήγαμε στο Seattle.
Rockpages.gr: Είχατε ένα plan B σε περίπτωση που δεν τα καταφέρνατε στο Seattle;
Eddie Spaghetti: Όχι! Δεν είχα ποτέ plan B. Μερικές φορές ευχόμουν να είχα. Όταν η πιστωτική σου κάρτα φουσκώνει και ο λογαριασμός σου στην τράπεζα δεν είναι και τόσο γεμάτος… τότε εύχομαι να είχα κάποιο εναλλακτικό σχέδιο. Αλλά, δεν έχω!
Rockpages.gr: Θα μας μιλήσεις για την Sub Pop και τον Bruce Pavitt που έτρεχε την εταιρεία;
Eddie Spaghetti: Ο Bruce Pavitt ήταν ένας πάρα πολύ καλός φίλος και μεγάλος υποστηρικτής αυτού του συγκροτήματος. Βασικά, νομίζω ότι χρωστάμε την καριέρα μας στην Sub Pop… το κύρος που αποκτήσαμε επειδή ήμασταν στη Sub Pop και ειδικά η υποστήριξη από τον Bruce Pavitt. Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ πως όταν αυτοκτόνησε ο Kurt Cobain ήμασταν στην Ισπανία και ο Bruce ήρθε να μας βρει και μας πλήρωσε για να μην παίξουμε εκείνο το βράδυ, ήμασταν στη Βαρκελώνη και είχαμε πάει στο Park Guell, εκεί που είναι οι δημιουργίες του Gaudi… ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για μας που επέλεξε να έρθει θέλοντας να περάσει τις στιγμές μετά από εκείνο το φριχτό συμβάν μαζί μας. Γιατί ήξερε ότι θα γλίτωνε από όλη αυτή την παράνοια με τους Supersuckers. Το εκτίμησα πολύ αυτό.
Rockpages.gr: Ποιο θα έλεγες ότι είναι το πιο υποτιμημένο σας άλμπουμ;
Eddie Spaghetti: Υποτιμημένο; Ω ρε φίλε! Μάλλον το “Motherfuckers Be Trippin”, ίσως; Κυκλοφόρησε μετά το “The Evil Powers Of Rock’n’Roll”, αν και το “Evil Powers…” είναι αρκετά υποτιμημένο εδώ στις ΗΠΑ. Πήγε πολύ καλά για μας στην Ευρώπη, αλλά δεν συγκέντρωσε την προσοχή στη Αμερική. Θα έλεγα πως εκείνο το διάστημα, τα τέλη των ‘90s και οι αρχές των 00s ήταν δύσκολη για μας.
Rockpages.gr: Θεωρώ ότι το “Motherfuckers…” είναι το καλύτερο σας άλμπουμ. Εσύ, τι πιστεύεις;
Eddie Spaghetti: Αααα, δεν ξέρω, είναι πολύ δύσκολο να σου πω. Το καινούριο μας άλμπουμ είναι ένα από τα καλύτερά μας και είμαι σίγουρα περήφανος για όλα τα τραγούδια του “Motherfuckers Be Trippin”. Οι συνθέσεις είναι πολύ δυνατές και το ίδιο ισχύει και στο “Evil Powers…”, θα έλεγα ότι το μοναδικό άλμπουμ που δεν είμαστε στο 100% ήταν το “Get It Together”, που βγήκε το 2008; Δεν θυμάμαι! Ήταν μια περίεργη φάση για μας. Περίεργη σύνθεση και πολλά εσωτερικά προβλήματα. Είχαμε γράψει καλά τραγούδια, αλλά το πνεύμα του δίσκου είχε χαθεί.
Rockpages.gr: Στα 30 και πλέον χρόνια της καριέρας σας είμαι σίγουρος ότι έχεις περάσει πολλές δυσκολίες, ενώ σχετικά πρόσφατα είχες και μια περιπέτεια με την υγεία σου, αλλά κατάφερες να νικήσεις τον καρκίνο. Θα έλεγες ότι όλα αυτά τα εμπόδια σε έχουν κάνει πιο δυνατό; Σκέφτεσαι με άλλο τρόπο; Έχει αλλάξει η βιοθεωρία σου, ο τρόπος που αντιμετωπίζει τη μουσική;
Eddie Spaghetti: Ναι, σίγουρα δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία για αυτό. Εκτιμώ περισσότερα πράγματα και όσο και να γκρινιάζω ότι οι Supersuckers δεν είναι όσο δημοφιλείς είναι οι Foo Fighters, ή οι Pealr Jam, ή κάποια άλλη μπάντα που πιστεύω ότι είναι κατώτερη από εμάς. Εκτιμώ αυτό που έχουμε και λατρεύω αυτό που κάνω.
Rockpages.gr: Πιστεύεις ότι κάποτε θα γίνουν οι Supersuckers «η μεγαλύτερη rock’n’roll μπάντα»;
Eddie Spaghetti: Φίλε, το ελπίζω! Χαχαχα! Ελπίζω πως μια μέρα θα ξυπνήσουν όλοι και θα συνειδητοποιήσουν πόσο καλοί ήταν οι Supersuckers όλα αυτά τα χρόνια. Και είναι ακόμα καλοί και μπορεί να είναι και καλύτεροι από πριν. Τι θαύμα είναι αυτό; Και γιατί δεν πάμε να τους δούμε; Γιατί δεν τους βάζουμε σε μεγαλύτερα venues; Να προσθέσουμε και μερικά ψηφία στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς…
Rockpages.gr: Ποιες θα έλεγες ότι είναι ο επιρροές σου και τα ινδάλματά σου στη μουσική;
Eddie Spaghetti: Ααα, θαυμάζω αυτό που θεωρώ την αγία τριάδα του rock’n’roll… Motorhead, AC/DC και Ramones. Αυτές είναι οι τρεις μπάντες που αντικατοπτρίζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τι είναι το rock’n’roll συγκρότημα. Γιατί, όλα τους τα άλμπουμ μοιάζουν μεταξύ τους και δεν προσπαθούν να ξανα-επινοήσουν τον τροχό κάθε φορά, δεν προσπαθούν να ωριμάσουν, ή να εξελιχθούν. Αν εξαιρέσεις την country πλευρά μας κι εμείς κάνουμε το ίδιο. Κάθε άλμπουμ μοιάζει με ένα προηγούμενο Supersuckers, αλλά όλα τα άλμπουμ των Ramones είναι φοβερά, όλα τα Motorhead είναι φοβερά και όλα τα AC/DC; Φοβερά! Καταλαβαίνεις… είναι μοντέλα συνέπειας, κάτι που εκτιμώ απεριόριστα.
Rockpages.gr: Πως σου φάνηκε η συμμετοχή του Axl Rose στους AC/DC;
Eddie Spaghetti: Νομίζω ότι ακόμα κι εσύ θα ήσουν καλύτερος τραγουδιστής στους AC/DC από τον Axl Rose! Χαχαχα! Νομίζω ότι οποιοσδήποτε βρίσκεται στο οπτικό μου πεδίο θα ήταν καλύτερος τραγουδιστής στους AC/DC από τον Axl Rose. Αν και νομίζω ότι τα πήγε καλά. Απλά σπιλώνει την κληρονομιά τόσο πολύ να έχεις ένα μαλάκα εκεί πάνω μαζί τους.
Rockpages.gr: Ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος που έχετε κάνει μέχρι στιγμής;
Eddie Spaghetti: Ω ρε φιλε! Είναι τόσο πολλά! Εμείς κάνουμε πιο πολλά λάθη μέχρι το μεσημέρι από όσα κάνουν άλλες μπάντες σε όλη την καριέρα τους. Αλλά, προφανώς που φύγαμε από τη Sub Pop… εκείνη την εποχή είχαμε υπογράψει με μια μεγάλη εταιρεία, τη Interscope Records, που ήταν μεγάλο πράγμα. Το να καταφέρουμε να υπογράψουμε σε αυτή την εταιρεία ήταν μεγάλη υπόθεση για οποιαδήποτε μπάντα εκείνη την εποχή. Και τελικά μας πέταξαν έξω πριν καν κυκλοφορήσουμε το άλμπουμ. Οπότε, αυτό ήταν τελικά μια μεγάλη πηγή απογοήτευσης και μας πήρε κάποιο χρόνο για να το ξεπεράσουμε. Αλλά, μέσα από όλη αυτή την εμπειρία βγήκε το “Evil Powers…” που θεωρείται το καλύτερο μας άλμπουμ από πολλούς. Για άλλη μια φορά από την τραγωδία ήρθε ένας θρίαμβος.
Rockpages.gr: Αν μπορούσες να κάνεις ταξίδι στον χρόνο και να βρεις τον εαυτό σου σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής σου τι συμβουλή θα έδινες στον εαυτό σου;
Eddie Spaghetti: Χαχαχα! Θα έλεγα στον εαυτό μου «σκέψου τι πας να κάνεις μάγκα» πριν πέσεις με τα μούτρα. Αλλά, αυτό ισχύει για όλα. Πρέπει να λάβεις υπόψη σου τι κάνεις ανά πάσα στιγμή και να σιγουρεύεσαι ότι κάνεις κάτι που είναι καλό για σένα και να μη σε νοιάζει τι σου λένε οι άλλοι. Απλά κάντο. Κάντο για σένα!
Rockpages.gr: Πως είναι δυνατόν μετά από όλα αυτά τα χρόνια να μην έχετε παίξει ακόμα στην Ελλάδα;
Eddie Spaghetti: Να σου πω… δεν ξέρω! Νομίζω ότι προσπαθούσαμε να έρθουμε εκεί στο προηγούμενό μας τουρ. Είναι τρελό! Υπάρχει rock κοινό εκεί και είμαι σίγουρος ότι θέλει να μας δει. Γιατί δεν έχει γίνει αυτό ακόμα; Είμαι σίγουρος ότι θα παίξουμε στην Ελλάδα σύντομα!
