Μετά τον χαμό του Gabriel “Negru” Mafa οι Negură Bunget έφτασαν στο τέλος τους αλλά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία των Sur Austru. Oι Ρουμάνοι κινούνται στον λεγόμενο atmospheric black metal χώρο με πολλά folk στοιχεία τα οποία διαφοροποιούν τον ήχο τους.
Το άλμπουμ συνδυάζει μεγάλες συνθέσεις με μπόλικες εναλλαγές αλλά και drone περάσματα τα οποία τονίζουν την δημιουργία ατμόσφαιρας και σε βάζουν σε ένα συγκεκριμένο mood (το λες και χάσιμο) μέσα από πολλαπλούς υπνωτιστικούς ρυθμούς πριν γυρίσουν και πάλι σε απαραίτητα metal ξεσπάσματα. Για το πετύχουν αυτό χρησιμοποιούν μια παλέτα από διαφορετικά όργανα και φωνητικά (ακραία, χορωδιακά, καθαρά, αντρικά, γυναικεία) με την ενορχήστρωση όμως να μην μπουκώνει από τα διαφορετικά ηχητικά στρώματα και να αφήνει τα κομμάτια να ρέουν μέσα στο άλμπουμ καταλήγοντας σε ένα compact αποτέλεσμα (ακόμα και όταν χωράνε μέσα στο άλμπουμ ένα ορχηστρικό ιντερλούδιο που στους Έλληνες θα θυμίσει τον Σκάρο της δικής μας παραδοσιακής μουσικής).
Στο άλμπουμ εισβάλουν τοπικοί μύθοι και θρύλοι από τα Καρπάθια όρη ενώ μέσα από πιο ακουστικά περάσματα μας φέρνουν εικόνες από δάση ή άλλα σημεία της χώρας τους (τονίζοντας παράλληλα τον βουκολικό χαρακτήρα που έλεγα πριν χωρίς όμως να καταντούν γραφικοί). Επιπλέον η χρήση της -μη συνηθισμένης στο metal- γλώσσας τους προσδίδει μια εξωτικότητα (όπως έτσι κι αλλιώς βλέπει ο δυτικός ακροατής την ανατολική Ευρώπη) ενώ ο ίδιος ο τίτλος του άλμπουμ παραπέμπει στην έννοια της καταγωγής/προέλευσης. Εν κατακλείδι, χωρίς μεγάλη διαφοροποίηση από το ντεμπούτο τους οι Sur Austru εδώ μοιάζουν να έχουν πιο ξεκάθαρο όραμα στο τι θέλουν με αποτέλεσμα να απολαύσω την ακρόαση περισσότερο.
